CHAPTER 31
Lian's POV
"Mamaya..hintayin mo na lang ako sa dress section okay?"
"Anong gagawin ko dun?"...Hay..ang slow niya talaga..
"Vetina..sumama ka na nga lang sa'kin!!"..sabi ko sabay hila sa kanya..
"Yes...sabi naman sa'yo eh..hindi mo 'ko kayang tiisin..haha.."..sabi niya then kumapit na siya sa arm ko..ang kulit talaga niya..
"Vetina..marunong ka bang tumugtog ng instruments?"
"Instruments??..wala nga akong alam tugtugin eh..turuan mo kaya ako??"
"Ano?? Sa slow mong yan magpapaturo ka?? Sasakit lang ang ulo ko sa'yo.."..She pouted..
"Ang sama mo naman..turuan mo na 'ko..para naman masabayan kitang tumugtog..please???"
"Huwag na..sisirain mo lang ang gitara ko..baka nga lahat ng instruments ko.."
"Alam ko na!! Bili na lang tayo ng sarili kong gitara..."..I looked to her..
"Psh! Sasayangin mo lang ang pera mo.."..Umiling siya..
"Kapag natuto akong maggitara...show down tayo!!"..Aba? Nanghahamon???
"Sige..pero mamaya na kita tuturuan..tara na muna sa next class natin.."
Bawat taong nakakasalubong namin sa hallway..nakangiti..masaya daw silang makita na magkasundo na kami..Akala ko nung una hindi kami magiging ganito kaclose..ngayon..daig pa namin ang ikinasal ng may pagmamahal..kami lang kasi yung mag-asawang magbestfriend! Sabi ni Vetina..bestfriends na daw kami..Tsktsk..ibang klase talaga trip niya no??
Pagpasok namin sa loob ng classroom..naglakihan yung mga mata nila..tapos panay ang bati nila ng congrats sa'min..lalo na kay Vetina..buti na lang hindi ko classmate si Sairen..kundi mang-aasar lang yun..classmates pala si ni tennesse..at nga pala..sila na ni Sairen..nakakalungkot man pero kailangan kong tanggapin..tutal may Vetina na 'ko ngayon sa buhay ko..alam kong matutulungan niya 'kong maging masaya..May concert nga pala kami sa Korea nextweek..ininvite kasi kami ng isang bayan doon..hindi naman namin matanggihan..magpeperform kami sa birthday ng President ng bansa..oh di ba? Ganun kami kasikat sa bansang hindi ko naman kinalakihan..marami na pala kaming Korean fans..hindi ko man lang namalayan..Seoul kami ininvite..well sasama daw si Sairen..ewan lang kung isasama ko si Vetina..magulo kasi siya eh!
"Hi prince charming.."..Madison said and wave at me..I just nod..
"Lian..maghi ka din.."
"HA??"
"Sabihin mo..HI DIN..."..sabi niya habang nagwewave..
"Psh! Ang baduy mo naman..hindi na uso yan!!"..bigla niyang pinalo yung balikat ko!!
"Aray naman..!! Ang mommy ko nga hindi ako pinagbubuhatan ng kamay..wala ni isa sa kanila ang pumalo sa'kin..ikaw naman..papaluin mo 'ko kung gusto mo!!"
"Sorry..ang sungit mo kasi eh!! Matuto ka namang makibagay!!"..Sabi niya then nginitian niya lang ako..
"Oo na..."..sabi ko..para di na lang siya masungitan..yun pa rin tingin niya sa'kin eh!
"Hi Lian.."
"Ano na naman ba yan??"
"Oh..maghi ka na.."..(__ __)!!
"H-hi..din.."
"Ganun!! Madali ka naman palang matuto eh!!"..sabi niya habang nakangiti..ganito oh..(^___________^)
"Matalino ako Vetina.."..bigla siyang sumimangot..
"Oo na..umupo ka na nga sa upuan mo!! Mag-aaral na 'ko.."..sabi niya sabay tulak sa'kin..problema niya? Magkatabi naman kami ah?

BINABASA MO ANG
CINDERELLA FOR SALE
RomanceIf fairy tales doesn't exist Is there still a happy ending? But What if you found true love? And felt the magic and happiness that you've been looking for so long... Are you going to start believing on fairy tales and start writing your own story an...