CINDERELLA FOR SALE

chapter 46

CHAPTER 46

SEVANA'S POV

Ang tanga ko right? Ba't nga ba hindi ko naisip na friends lang kami..? Hide and seek na ang laro...nakakita ako ng malaking puno...umupo ako,to hide myself..

"We're just friends okay?"..."We're just friends okay?"..."We're just friends okay?" tsk! paulit-ulit ko pa ring naririnig yung words niya..naramdaman ko na lang na tumulo na yung luha ko...yumuko na lang ako...hayaan niyo muna akong mag-emote..first time ko kasing magmahal...at first time ko ring masaktan...

I sniff...para akong batang nag-eexpect ng pasalubong mula sa parents ko..then pagdating nila wala pala...nakakainis..

Paano ba 'ko humantong sa ganitong sitwasyon? Noong una wala lang naman siya sa'kin...at noong una alam kong hanggang friends lang kami...ang hirap kasi ng nag-aassume..

May narinig akong kaluskos...baka yun na yung taya.,isiniksik ko na lang ang sarili ko dun sa puno para hindi niya 'ko mapansin...well lahat kami may flashlight..papalapit ng papalapit yung light sa pinagtataguan ko..pinunasan ko na yung luha ko..baka kasi mang-asar si Bryle...kilala niyo naman siya..

"Sevana...?"...napatakip ako ng mukha nung matapat sa'kin yung light...then narinig ko siya...

"Hey? Ba't dito ka nagtatago? Masyado ka ng malayo dun sa base.."..lumapit siya at umupo sa tabi ko...

"Wala akong ibang mapupuntahan.."...sabi ko lang...pero sinadya kong lumayo para mailabas yung sakit..

"Ako nga din eh...patago ha? Wala rin akong mapagtaguan.."

Tahimik lang kami...wala naman akong sasabihin kaya hindi ko na siya kakausapin...okay na sana..kaso bigla siyang nagsalita.

"Okay....lang ba tayo?"...ikaw siguro oo...ako hindi..

"Bakit? May problema ba sa'tin?"...ano ba yung sagot ko? Obvious naman na may Problem eh..

"Sorry kung naging cold ako sa'yo nitong mga nakaraang araw.."

"It's okay...we're just friends...hindi mo kailangang humingi ng tawad.."

"Tsk..oo nga pala.."..he said then he looked down..

And then tahimik na ulit...walang mangyayari kung hindi ko aayusin yung problema ko...aayusin ko yun..pero huwag ngayon...masyado pang masakit..masyado pang sariwa.

"Can I ask?"

"Yeah...go ahead.."

"I recall...you cried the other day..anong dahilan?"

"Ah...yun ba? Tsk..boys are cry babies..."...sabi niya sabay gusot ng buhok ko..

"Bahala ka kung ayaw mong i-share.."

"She came back..."...ano daw? sinong bumalik?

"Sinong bumalik?"...ano ba siya ni Kerwin? Bakit kailangan niyang umiyak?

"Jasmin came back...my bestfriend...my first love..."...nasaktan ako ulit...may mahal pala siyang iba, kaya pala friends lang kami..

"I see...first love really hurts.."...sabi ko while I wipe my tears..

"Bumalik lang siya dito para sa wedding niya.."...HUh? Wedding???

"Bakit ang bata niyang ikakasal?"...ngumiti si Kerwin..

"Si Manager Jas...dati naming manager nila Lian...she's older than me...24 na siya...well...childhood friend namin siya nila Lian..mga kapatid ang turing nya sa'min...then dumating yung time na nag-iba yung tingin ko sa kanya...ako kasi yung pinakamahiyain sa'ming Tatlo..she's always there to build my confidence..and then accidentally nakalimutan kong manager ko pala siya...at kapatid lang ako sa kanya.."