CHAPTER 72
SAIREN'S POV
After a few days, nakalabas na ko ng hospital..super thank you sa lahat ng nagdasal para sa kaligtasan namin ni Lian, thank you sa parents ko, kay lola, sa friends ko, at kay Tennesse..and now, nandito ako sa school para makacoop up sa klase na naiwan ko..
Alam ko na rin yung nangyari kay Lian, nagkaroon siya ng selective amnesia, and the worst thing is, he forgot about Vetina..about what he feels for her.
Ang labo talaga ng mundo, bakit kailangang si Vetina pa ang makalimutan niya? Pwede namang ako...
That's why everytime I looked at her, I always see her sorrows, balik sila sa dati, actually, mas malala pa sa dati, super naaawa ako kay Vetina..but all I can do is give her a hanky..and smile to her..dumidistansya pa kasi ako sa kanya..dahil hindi pa nawawala ang feelings ko up to now. At dahil malungkot siya..idedate ko siya ngayon...date ba ng magkuya? Nagpaalam naman ako kay Ten and pumayag naman siya..
"Sairen..."..lumingon ako sa right...
"What took you so long?"..lumapit siya sa'kin.
"Ah, nag-aral ako sa library, then bigla akong nakatulog..tapos nung magising ako nagsasara na sila...then saka ko naalala na may lakad pala tayo ngayon, sorry ah?"
"Okay lang..so tara na?"
"Okay, pero Sairen, before eight isosoli mo ko sa bahay okay?"
"Bakit naman?"
"Kasi, gagawa pa ko ng assingments ko...tsaka kailangan ko rin magpaint para sa Art competition..ah, napili ako bilang representative ng school natin sa Nationwide competition..."
"Then! Dapat natin yang i-celebrate...kaya gagabihin tayo ngayon okay?"
"Pero Sairen---"
"Huwag ka ng umangal! Sumunod ka sa kuya mo Okay?"
Napatango na lang siya...wala naman siyang magagawa dahil mas makulit ako sa kanya..
[ENCHANTED KINGDOM]
"Bakit dito Sairen?"..napatingin ako sa kanya..
"Ah, ayaw mo ba dito?"..umiling siya..
"Hindi naman, marami lang akong ala-ala sa lugar na to.."
"Okay, magrides na tayo.."..yaya ko, tumango lang siya..
Una kaming sumakay sa carousel dahil yun ang gusto ni Vetina, kahit papano napapangiti ko siya, kahit na alam kong nalulungkot siya dahil sa ginawa ni Lian..Hindi pa pala kami nagkikita ni Lian since nakalabas ako..hindi ko siya mahagilap eh, sabi ni Vetina madalas siyang absent..one time pinuntahan ko siya sa hotel na tinutuluyan niya pero wala siya dun, nagpunta na rin ako sa studio nila pero wala rin siya, gusto ko siyang kausapin...gusto kong linawin ang lahat sa kanya, para hindi niya na masaktan si Vetina.
"Nag-enjoy ka ba sa carousel?"..tumango si Vetina.
"Gusto kong kumain ng cotton candy.."..sabi niya sabay takbo palayo, lumapit siya sa tindahan ng cotton candy..panay bata ang kasama niya dun..nilapitan ko na siya.
"Ate pabili ako.."..sabi niya sa tindera.
"Aba, ang sweet naman, bagay na bagay kayo ng boyfriend mo hija."..sabi nung tindera kay Vetina nung makita niya ko.
"Ganun ba manang? Salamat po...sigurado ako, bagay rin kayo ng asawa mo."..napatingin si Vetina sa'kin matapos kong sabihin yun...naglakad na kami palayo matapos kong magbayad...kumakain na si Vetina ng cotton candy.

BINABASA MO ANG
CINDERELLA FOR SALE
RomanceIf fairy tales doesn't exist Is there still a happy ending? But What if you found true love? And felt the magic and happiness that you've been looking for so long... Are you going to start believing on fairy tales and start writing your own story an...