The Au-Boy. [JaDine]

[39] Marry Me...

Last chapter, readers. Enjoy. Epilogue na po ang next.

Pang-tatlumput siyam

Marry Me...

Starting a new life in a different place is like building block when you were a kid. It was a tough thing with a fresh start and a tough job ahead.

Minsan naisip ko, wala na akong naitulong kay Jaime. Alagain nalang ako sa bahay. Alagang-alaga ako ng pamilya niya, which I was jealous about. My parents wasn't able to be like this, mas ginusto nilang mawala ako sa kanila kesa ang tanggapin ang lahat ng ginusto ko. Matigas nga siguro ang ulo ko, pero this is what I want, and this is what makes me happy.

I was spoiled by Jaime's family. Nagseselos si Jaime minsan dahil mas maraming oras na kasama ko ang pamilya niya kesa sa kanya. By the way, he works at a company now. Hindi man gano'n kataas ang posisyon niya sa ngayon, it was enough for our needs.

Si Stanley at Jaimie laging kausap ang baby namin ni Jaime, hinihimas nila ang tyan ko tuwing nakikipag-usap sila. Si Mommy at Daddy naman ay cute na lolo at lola. They bought stuffs for our angel, kahit na apat na buwan palang siya.

Si Mommy at Jaimie ang kasama kong pumunta sa OB-Gyne dahil sa may trabaho si Jaime. Every weekends ay lumalabas kami ni Jaime, just so that his jealousy fade.

To sum it all up, our new life in Australia wasn't that hard. It was full of fun and bright colors. Healthy kami ni Baby at maging si Jaime. We have a happy family with his parents at isa 'yon sa magandang bagay.

I don't stress myself too much dahil masaya nga dito. Mommy and Jaimie always sets up exercises for me, for pregnant womans, kahit hindi sila buntis ay sinasamahan nila ako. They look after about my meals, sa mga pagkaing pinaglilihian ko. All the jobs of Jaime was taken care of by them, at doon nagseselos si Jaime.

One time he asked me about what I wanted to eat, I ended up telling him his mother got it already. He didn't talk to me for hours. He ignored me like he wanted me to comfort him. Dahil rin siguro sa sitwasyon ko ngayon ay hinayaan ko siya. In the end, he was the one to make up and bought me something I was just thinking. Naisip ko noon, may telephathy kami.

Ngayon, papasok na si Jaime sa trabaho. Late nanaman ako nagising. Maayos na ang lahat ng kanya. Panigurado'y nakakain na siya't lahat lahat. Ayos na ayos na kasi ang porma nito. Tinitigan ko siya at nilahad ko ang dalawang braso ko para ayain siyang lumapit sa 'kin.

"Morning, baby." usal niya bago hinalikan ang noo ko at niyakap ako. He helped me to get up and sat beside me. "Maaga ako uwi mamaya, kakain tayo sa labas."

"Maaga ka nanaman uuwi? Baka mamaya nagcu-cut ka ng oras ha."

"Silly, no, I don't." ngumiti siya sa 'kin. "Basta be ready at 6pm, wear something nice. Mahalaga ang pupuntahan natin."

Ngumuso ako. Hinaplos ko ang tyan ko bago ako tumitig sa kanya. "Kiss, baby." utos ko. Ngumiti siya at lumapit sa 'kin para halikan ako sa labi. It lasted for seconds before he pulled away.

"Basta mamaya, ha." ngumiti siya sa 'kin. "Tatawag ako sa 'yo an hour before 6pm. Okay?"

"Yes. Mag-ingat ka ha." usal ko bago ako tumayo para yakapin siya ulit. He was careful not to squeeze my tummy. Kahit naman four months na ang tyan ko, may umbok na rin naman.

"You too, take care. I'll see you later, baby."

I see him off like what normal housewifes do. Bumalik ako sa loob ng bahay at nag-almusal kasama sina Mommy. Pagkatapos ay naghanda na agad ako para sa exercise session namin sa malapit na gym. Meron na akong mga bagong kaibigan doon na buntis rin. We talk about our angels all the time. Kung malikot ba sila sa mga buntis na malalaki na ang tyan. Kung alam na nila ang gender, all of it. And it was the best thing.