The cold nerd meets the casanova [UNEDITED]

CHAPTER 10

Nandito ako ngayon sa garden, nagre'relax dahil maingay kasi sa ground maraming tao.

Monday kasi ngayon and Intrams na namin. I forced Nana to come with me here, yes she's with me kaya lang nag-cellphone siya. Kanina pa siya kakatipa, I wonder kung sino ang ka-text niya.

" Nana, sinong ka-text mo?" tanong ko

"H-hu a-ah wala hehehehe" di mapakaling sagot niya sabay tago ng selpon sa bag niya.

"Wala pala, bakit agad mong tinago ang cellphone mo sa bag and look at those reddish cheeks of yours oh---wait are you blushing?!" gulat kong tanong.

Nanlaki ang kanyang mata at agad na hinawakan ang kaniyang pisnge bago magsalita.

"No, I'm not blushing. Swear, wala talaga Ley" ngiting sabi niya sabay taas ng right hand niya

Kaya tumahimik nalang ako para hindi na tumaas ang conversation namin. Alam ko namang magsasalita ito mamaya.

"L-ley sa totoo lang , katxt ko ngayon si Dave " hiyang sabi niya

Sabi ko na nga, magsasabi ito ng totoo pag tumahimik ako.

"Paano kayo nagkakilala?" Tanong ko sabay tanggal ng Salamin ko

"Himala Ley at interesado ka sa lovelife ko yiee" ngiting sabi niya

"Boring ehh, napapanis na laway ko" bored na sagot ko

"Ley naman ehh, your so mean" pout na sabi niya

"Joke lang"

Nagsimula na siyang magkwento kung paano sila nagkakilala at dahil mabait ako nakinig lang ako sa kanya. Papunta daw siya sa locker room para sana kunin niya ang mga gamit niya nang biglang nag ring ang bell kaya nagmamadlai niya itong kinuha saka nabangga niya daw si Dave dahil nagmmadali din ito kaya ayon nagtawanan silang dalawa saka nagpakilala sa isa't-isa.

"Pagkatapos non palagi na niya akong sinamahan pag wala ka at ito biglang nagtext, hindi ko alam kung saan niya nakuha ang no. ko" kinilig na sabi niya.

"I'm so happy for you Nana" sabi ko

"Thanks Ley at sana ikaw rin makahanap ka na ng--- okay never mind" sabi niya pero nag peace sign nalang dahil binigyan ko siya ng pamatay na tingin. Pero nagulat ako nang may biglang naglagay ng blindfold sa akin sa likod.

"What's this?" Cold na tanong ko. Pero wala akong nakuhang sagot. Naramdaman kong maraming humawak sakin habang naglalakad kami

"Saan niyo ako dadalhin?"inis na tanong ko

"Dalhin lang po namin kayo sa Jail booth" boses babae.

"Bakit? May masama ba akong ginawa?" Inis pa rin na tanong ko

"May nagbayad po samin na hulihin po kayo"

"Don't worry ate may kasama ka sa loob, ang swerte mo ate na siya yung kasma mo" kinilig na sabi nung girl.

Inilalayan nila ako sa paglakad hanggang sa naramdaman ko nalang na tumigil kami at tinanggal ang blinfold ko at pagdilat ko bigla akong kinabahan.

Madilim, shit.

"Get me out of here!" Malamig na sabi ko. I tried my best to act calm.

"Will you please shut up?!"
May nagsasalita sa likod ko pero hindi ko ito pinansin

"Ilabas niyo ako dito" bulong ko

Naramdaman kung namumuo na ang luha ko sa mata. Akala ko okay na ako. I hate darkness.

"P-please ilabas niyo ako d-dito" naiiyak na sabi ko pero wala namang tumulo na luha.

Umupo nalang ako sa sahig at yinakap ang sarili.

I feel so weak, tangina.

I heard someone violently sighed.

"Hey" sabi ng pamilyar na boses

Sino ba to? Hindi ko kasi makita ang mukha niya dahil madilim.

Ayy oo nga pala may cellphone ako.

Kinuha ko ang cp ko sa loob ng bag at tinapat sa mukha niya ang cp ko.

"Stop that!" Inis na sabi nito and covered his face pero bago pa niya ito matakpan ay nakita ko ang mukha niya.

Sa lahat ba naman ng tao dito sa school bakit si Xander pa?

'Ang swerte ko naman' I sarcastically said in my mind

I did not turn off the flashlight of my phone at iniharap nalang ito sa ibang bahagi para may ilaw kami.

*katahimikan*

Dumestansiya ako sa kanya at niyakap ang sarili.

Kahit sa labas cold akong umasta sometimes mean, pero may mga weaknesses parin ako at isa na dito ang mga madidilim na lugar.

I had Nyctophobia and only ate sam can help me with this pero wala na siya ngayon but I tried my best to overcome my phobia and I thought oay na ako pero may kaunti pa akong takot pero mas okay na siguro 'to kaysa noon na mawalan ako ng malay.

Napabuntong hininga nalang ako dahil namiss ko si Ate Sam. Nagulat ako nang may nramdaman akong may tumabi sa'kin at nilagyan ng headset ang aking taenga.

Nagulat ako sa ginawa niya, inalis ko na sana ito kaso hinawakan niya ang kamay ko at nilayo sa headset bago siya nagsalita.

"To ease what you feel" calm na sabi niya

As the song starts I can't help it but to feel calm. Fine, he's right.

Don't the water grow the trees
Don't the moon pull the tide
Don't the stars light the sky
Like you need to light my life
If you need me anytime
You know I'm always right by your side
See I've never felt this love
You're the only thing that's on my mind

Kahit na hindi ako comfortable sa presence niya nagpapasalamat parin ako sa kanya dahil I felt relieved now parang nabawasan na ang takot ko.

"This song is one of my favorite" sabi niya pero he sounded like he's sad?

"It's my favorite too" sabi ko. Wala akong ibang masabi at totoo naman na paborito ko talaga ang All I ever need na kanta.

"Oh really? that's cool. About what happened, I..I'm sorry" sabi niya.

"Okay lang" ikling sagot ko.

"But I still hate you dahil sa ginaw mo sa'kin" may bahid na inis na sabi niya.

"Don't worry, same" sagot ko na ikinagulat niya.

Hindi lahat ng babae ay magkandarapa sa'yo Xander.