The cold nerd meets the casanova [UNEDITED]

CHAPTER 34

NANA'S POV

Napatingin ako sa cellphone ko nang may biglang tumawag, si Ethan. Ano kaya ang kailangan neto.

Hello?

Nana, you need to come here, I'm with Ley. I'll explain it to you later once you'll arrive here. I'll just send you the location.

Sige, papunta na ako! 

Bigla akong kinabahan sa sinabi ni Ethan. Nagmamadali na akong kumilos at nang nareceive ko na ang message niya ay agad akong lumabas at pumara ng taxi. Nang nasa loob na ako ay tinawagan ko ang mommy ni Ley.

T-tita, si Ley nasa hospital. I tried to sound calm but I guess I failed.

 I heard her gasp and ramdam ko ang kaba sa tanong niya "Anong nangyari sa anak ko, N-ana?! Thank you for telling me."

I- I don't know po, basta tinawagan lang po ako ng isa sa mga kaibigan namin at sinabihan akong na nasa hospital sila ni Ley. I'll just send you the location tita, bye po nandito na ako. I ended the call before I sent the location to tita. Nagbigay ako ng bayad sa driver atsaka tumakbo sa loob.

"What happened? " Seryosong tanong ko.

"Nasa ER pa siya Nana, inobserbahan pa siya ng doctor dahil pagdating namin dito ay gumising siya mula sa pagkahimatay at nagwawala habang walang tigil sa pag-iyak kaya tinurukan siya ng pampatulog" Pag-alalang sabi ni Ethan.

Oh, God. Please not now.

"Tell me kung ano talaga ang nangyari" seryosong tanong ko.

"I was driving and I saw her walking along the road at nagpapa-ulan. Nilapitan ko siya pero bigla nalang itong nahimatay, mabuti nga at nasalo ko siya tapos dinala ko agad dito, nang magising siya sabi nya, sobrang sakit daw ng ulo niya and then she started to cry. Tell me Nana, may sakit ba si Ley?" Serosong tanong niya.

Nagulat ako sa tanong ni Ethan, I expected it pero hindi ko pa rin matigilan sa pagkagulat dahil hindi ko alam kung ano ang isasagot ko sa tanong niya.

"Please answer me, bakit nagkagan----" Alalang tanong niya.

Yumuko nalang ako dahil hindi ko alam kung paano sasabihin sa kanya. Magsasalita na sana ako nang biglang lumapit ang Doctor sa amin. Nanlaki ang mga mata ko nang makita ang Doctor, siya ang doctor ni Ley noon. Palagi kong sinasamahan si Ley dito tuwing magpapa-check up siya.

"D-doc Salas" kinakabahang tawag ko

"Miss Jung, don't worry about your friend, she is now fine. Nahihimatay ang pasyente because of stress at ang kailangan niya lang gawin is magphinga and about sa pagwawala niya kanina dahil iyon sa sobrang emosyon na naramdaman niya kaya sumasakit ang ulo niya at dahil doon malapit na siyang makaalala. Pwede niyo na siyang mapuntahan, nilipat namin siya sir Ethan sa VIP room gaya ng sabi mo room. Maiwan ko muna kayo"

Bigla akong nanlamig dahil sa kaba na naramdaman ko. Walang ni anong salita ang lumabas sa bibig ko.

"Thank you, Doc" sabi ni Ethan.

"Ano ang ibig sabihin ng doctor, Nana?" Seryosong tanong ni Ethan. Humugot mona ako ng malalim na hininga bago magsalita.

"She has Retrograde Amnesia" Malungkot kong sabi.

"W-what?" gulat na tanong niya.

"She was hit by a car at nabagok ang ulo niya." malungkot na sabi ko habang inalala ang kwento ni Tita sa'kin.

[FLASHBACK]

9 years ago.

THE DAY OF THE BURIAL