Ах:-"Яагаад норчхов ?? Зүгээр биздээ Юүи"Би юу ч дуугаралгүй өрөөрүүгээ орлоо. Надад хэнтэй ч ярих хүсэл байсангүй.
Ах:-"Чамд хэцүүхэн өдөр тохиолдсон бололтой"
Ардаас минь ахын орилох нь хаалга хаагдахаас өмнө бүдэг бадаг хан сонсогдоно. Жимин сохор юм болов уу? Дара харваас намайг дээрэлхээд байхад яаж ингэж аашилдаг байна аа. Би ойлгохгүй нь.
Гэнэт хэн нэгэн хаалгыг хэмнэлтэйгээр тогшиж эхэллээ. Мэдээж энэ хүн бол ах. Тэр ойрд нэг л сонин байх чинь.
Ах:-"Халуун кофэ хэрэгтэй л биздээ"
Гартаа барьсан халуун аягатай кофэг нь хараа өөрийн эрхгүй нүүрэнд минь инээмсэглэл тодорлоо.
Ах:-"Энийг уучхаад хувцасаа соль! Тэгээд эртхэн унтаарай. Ах нь маргааш төгсөх шалгалттай. Чамд тийм ч их анхаарал тавьж чадахгүй байгаад уучлаарай"
Би толгой сэгсрэн:-"Ании~ та одоо яв даа. Би унтлаа"
Ахыг гармагц би энэ уйтгартай өрөөндөө ганцаараа үлдэх нь тэр. Ахх би яг яах ёстой юм бол оо. Тэгсэн ч ханиад хүрэхээсээ өмнө унтах хэрэгтэй бололтой.
*******
Би:-"Чи надад туслах хэрэгтэй байна"
Даратай уулзах ямар нэгэн арга хайсан ч бүгд мухардалд орж миний эсрэгээр явж байгаа нь уурыг минь хүргэх шиг. Арга ядсандаа жонгүгээс тусламж гуйж байна.
Жонгүг:-"Би сүрдүүлж байгаад хичээл тарсан хойно ангид авчирья. Харин чи очиж уулзаарай. Чи Их хүчтэй юм чинь огт гаргаж болохгүй ятгасаар байна шүү"
Тэр надад байн байн сануулсаар бид сургуулин хаалгаар орлоо. Дахиад ус асгарахгүй л гэж найдья. Ядаж байхад хамгаалах хүнгүй болчихсон байдаг.
Би:-"Тэгвэл найдлаа шүү!"
Жонгүг толгой дохин явахад би ангируу алхлаа. Гэтэл замд минь хэн нэгний хөл орж ирэн намайг дэгээдээд унагаачих нь тэр. Бас нэг таних танихгүй охид. Нэрсийг нь цээжлэхийг ч хүсэхгүй байна.
?:-"Өө яаанаа. Манай бүдүүн авхай уначихсан чинь бараг шал цөмөрлөө."
Би дугуйхан шиг босж хувцсаа цэгцлээд буцаад ангируу зүглэлээ. Би зодоон хиймээргүй байна. Яаг тулаад хийх юм бол эд нар миний чигчий хурууны чилээг л гаргахгүй. Тэгээд дараа нь уйлж унжсан бөөн юм болно.
?:-"Хөөе Бүдүүн авхай минь!! Чи яаж биднийг үл тоож чадаж байна аа!"
Харин энэ хүнийг бол танина шүү. Тэр бол Сэхи Мира сөн Тэра байсан юм. Тэд надруу хорсолтойгоор харж үзэн ядаж байсан ч би тэднийг найзаа гэж бодон бүхнийг хэлэх ёстой.
Би:-"Та 3тай уулзаж болох уу?"
Тэр 3 сонин царайлж байсан ч толгой дохицгоон надтай хамт дээвэр лүү гарцгаалаа. Бурхан минь! тэгээд бид нар яах ёстой гэж. Ямар цэвэрлэгчийн өрөө юм уу ариун цэврийн өрөө оролтой нь биш. Өөр олигтой уулзчихаар газар дээврээс өөр алга даа чааваас
Мира:-"Яах гээд байгаа юм?"
Тэд миний хэлсэн үгээд итгэхгү байх. Тиймээс жонгүгрүү дээвэр дээр гараад ир гэсэн зурвас биччихээд буцаад тэдэнрүү харлаа
Би:-"Дара таанарт яг юу гэж хэлсэн"
Тэра:-"Чамд ямар хамаатай юм?"
Би:-"Хөөе тэнэгээ! Миний талаар ярьсан юм бол эзэн нь мэдэх эрхтэй биздээ. Хэлээдэх!!"
Мира гэнэт уурлан:-"Чамайг биеэ үнэлэгч гэж хэлсэн. Эхлээд жиминыг хангадаг байж байгаад жонгүгийг тэгдэг болсон гэсэн"
Намайг яаж тэгж хэлж чадаж байна аа. Үнэхээр арчаагүй амьтан шиг аашилж дээ
Би:-"Би та нарт тэгж их хүнтэй унтаж явахаар харагдаж байна уу?"
Ашгүй жонгүг ирж тэд гайхацгаалаа. Жонгүг эхнээс нь дуустал бүгдийг тайлбарлахад охид надруу гэмшингүй харцгаалаа
Сэхи:-"Уучлаарай Юүи! Бид ч үнэхээр тэнэг юм даа. Тэр үгэнд нь шууд итгэчихдэг"
Тэра:-"Ус цацсанд уучлаарай"
Мира:-"Дэгээдсэнд уучлаарай"
Бт:-"Уучлал гуйж л байгаа бол намайг Даратай ярилцуулахад туслаадах"
*****
Дара:-"Чи энд юу хийж яваа юм. Жонгүг хаана байна. "
Дара бид 2 хоюулхнаа ангид байх бөгөөд одоо л тэрэнтэй ярилцах сайхан мөч гэдгийг би мэднэ.
Би:-"Чамтай ярилцах гэсэн юм! Жонгүг энд байхгүй"
Дара:-"Энэ чиний төлөвлөгөө юм уу? Алив намайг гаргаадах"
Тэр хаалгаруу дөхөж онгойлгох гэж оролдсон ч болохгүй шүү дээ. Учир нь Сэхи Тэра Мира 3 хаалгыг налан гаргахгүй бүх талаар нь хорьж байгаа. Одоо би түүнтэй тулж ярилцах болно.
Би:-"Дара........"
YOU ARE READING
Friends {Hard love} Completed ✅
FanfictionХайр хүнийг дотроос нь иддэг. Хайраас хэн ч зугтаж чадахгүй. Тэр нэг бодлын залгигч мангастай яг адил. Гэвч бид үргэлж дэргэдээ байлгадаг. Би хайрлах тусам улам шархална .