CAN AĞA bir deli rüzgâr ...(bitti!)

7.bölüm

  

       

     Ahuzar, Canın kibir dolu sorusuna m cevap vereceğini bilemedi.

      öyle bir sormuştu ki ;" ne verebilirsin?" diye Ahuzar yerin kaç kat dibine girdi. Gerçekten verecek hiç bir şeyi yoktu. Can'ın ile ettiği namusu bile kirliydi ona hediye edebilecek tertemiz bir bedeni bile yoktu.

      Ama bütün bunların suçlusu da kendisi değildi.

       Kader onu saçlarından sürüklemişti. 
     Kadın olmanın bütün ezikliği onun çevresindeki insanlar tarafından assağılanıp, kullanılarak dammarlalarına kadar hissedtirilmişti.

        Ahuzar , güçlü bakışlarını kaçırarak , "Sadece teşekkür edebilirim."dedi. Yutkunarak tekrar Can'a baktı. cılız çıkan sesi ile "peki ya sen kuru bir teşekkür için bütün bunlara katlana bilir misin" diye sordu.

      Can , şaşırmıştı. Halbuki sorusunu sorarken cevabını da biliyor gibiydi. Sorduğu sorudan utandı.

       Ne yapıyordu ? Aciz bir kadını köşeye sıkıştırarak eğleniyor muydu? kendine kızdı.
başını Eğerek nefesini verdi." Burada kalabilirsin! illa birşeyler vermek istersen en işlerinde yardım edip arada bir iki kap da genel yaparken müteşekkir oluruz hem kuru bu teşekkür den sağ çok işe yarar !"dedi.

      Ahuzar'in gözleri parladı. ilk defa bir adam onunla konuşuyor , ona sofrasında yer verirken orasını burasını ellemiyor, onu yatağa atmanın kısa yollarına bakmıyordu. Tam tersi onunla göz göze bile gelmiyordu. anlık bir kesişmede hemen gözlerini kaçırıyordu.

    Ahuzar "pişman olma."

     Can'ın keskin bakışları ilk defa o kadar uzun süre Ahuzar'ın yüzünde kaldı.

         "Neden?"

       "Beni evine aldığın için sana ayak bağı olacağım, mecbur değilsin , eğer başının çaresine bak dersen bakarım."dedi ama Nasıl ? diye hiç sormadı kendine.

     Can , daha fazla üzerine gitmek istemedi yoksa biliyordu bu kadının zayıf noktasını, hadi dese , git dese , yine kurda kuşa yem olur çöldeki hayatından beter bir duruma düşerdi.

    Can, oturduğu yerde geri yaslanarak "Ben senin aksine düşünmeden, ölçmeden-tartmadan konuşmuyorum. "

       "Ya başın. belaya girerse!" diyerek Ahuzar , samimi bir şekilde korkusunu paylaştı. Eniştesi onu sağ olduğunu öğrenince onu geri almak için hiç değilse biraz para koparmak için peşine düşebilirdi.

       Can, bu kadının aklındakileri öyle merak etti ki bir kaç saniye sessiz kalarak baktı.

      Ahuzar Can'ın dikkatli bakışlarından tedirgin olarak " Yani eniştem "derken yutkundu.korkuyordu.

       Can bu korkuyu gördü.

      Nedense biraz tanıdık geldi.

     insanın en yakınından korkmasi kadar aciz birşey yoktu u hayatta.

     "Gelsin bakalım da o zaman düşünürüz." diyerek masadan kalktı Can.

      Ahuzar karşısındaki adamın rahat ge kendinden ekim tavırları altın da ezildi. Bu adam gibi bir aileye sahip olsa şüphesiz dünyanın en güçlü kadını olurum diye düşündü.

     Can Ahuzar'i orada bırakıp gidince Daha fazla masada oylalanmak istemeyen Ahuzar, eline bir iki tabak alarak evin içinde gezerek mutfağı aramaya başladı. Kendini iyi hissediyordu.Ayağındaki ağrıyı unutmak ve Kenidini bu evde sığıntı gibi hissetmemek için biraz işe yarasam fena olmaz diye düşündü.