22.BÖLÜM

11.3K 822 83
                                    

                 








      keyifli okumalar


   İbrin ,terasın pervazına çenesini yaslamış  uçuşan kuşları  izliyordu.
  Babasının son söylediği kelimeler kalbini zorluyordu;" belki de annene sormalıyım !"demişti.  Ibrin o günden sonra babası ile göz göze gelmek şöyle dursun ayni odada bile bulunamamıştı annesine sorsa vereceği isim  belliydi.  Bu anın gelmemesi için annesine yalvarmaya gelmemiş gibi bir haftadır ağzını bıçak  açmıyordu.

"Peri kızım," diyerek yanına gelen Kader hanım şalını düzelterek kızının yanına oturdu. "Ne derdin var artık anlatmayacak mısın? "

"Bir derdim yok çok şükür! "Diyerek başını yere eğerek  göz pınarlarına dolan göz yaşlarını saklamaya çalıştı. 

"Anlat kuzum , anlat ki annen sana derman olsun , yoksa o evde sana kötülük mü yapıyorlar hor mu  görüyorlar. Anlat kuzum ha aklıma kötü kötü şeyler geliyor kurban olduğum. "Derken yüzünü avuçladı. 

Buğulu gözlerini görünce " kızım! "Diyerek acı ile  yutkundu.  

   "Anne !"diye hıçkırıklar içinde ağlamaya başlayan Ibrin annesine sarıldı.  Siyah saçlarını avuçlayarak sırtını sıvazlarken  "anlat annene kızım senin annen her zaman yanında. " derken omuzlarından kaldırdığı kızın yüzüne baktı. 

"Babam!" Diyerek yutkunan ibrine bakan kader hanim öfke dolu söylemlerine başladı.  " sana  dedim yanıma gel !  Gelmiyorsun ki dedenle konuşmam 2 dakikamı almaz biliyorsun bu konaga gelip sürekli yanimda olabilirsin yok sen başına geleni hak ediyorsun!" Diyerek ayağa fırladı.  Sanki olan biteni biliyormuş gibi   atıp tutmaya başlamıştı.   

Ibrin dayanamayarak "yeter!"dedi. Başını yerden kaldırarak annesinin gözlerinin içine baktı,"bıkmadan usanmadan onu suçlamaktan vazgeç , daha ne olduğunu bilmeden  adını bile duymak onu suçlamaya başlamana yetiyor." 

"Sen babam diyince!"diyerek sessizliğe büründü kader hanım.

"Evet , benim bir annem ve bir babam var  beni hic düşünmeyen beni  saman topu gibi aralarında savurup duran hic mi hic sevmeyen annem ve  babam şükürler olsun ki var.! Diyerek ayağa kalktı.

"Nasıl böyle düşünürsün sen yanıma gel diye uğraşıyorum. Seni sevmesem yanım da ister miyim?"

"Serhat'in karısı olarak mı? " diye tısladı ibrin.

  "Bu eve kaderin kızı olarak gelmek bu kadar zor mu? Illa onun karısı olarak mı gelmeliyim?"

"Serhat seni korur diye-"

"Ben kendimi korurum yeterki siz acı vermeyin. .." diyerek bir süre sustu acılarını yutkundu.

"Ben onunla mutlu olamam onunla olamam lütfen beni anla biraz da beni düşün .."diyerek dizlerinin üstüne düştü.  Ağlarken omuzları sarsılıyordu.ama öyle güçlü ağıtları yoktu. Içinden derin çığlıklar atsada sadece göz yaşlarından  başka şahidi  yoktu çektiği acılara.

     "Zaten seni düşünüyorum, beni anlamıyor musun?"

"Asıl sen beni anlamıyor musun?"

"Anlat neden olmaz  olmaması ıçin bir sebep söyle ona hiç fırsat verdin mi?"

"Anne ! Bende aşık olmak istiyorum. "Derken  sesi titredi ibrin'in   ama kalbinden geçen bir şeyi ilk defa annesine söylemişti. 

Kader hanım gözünden akan yas ile kızın  ellerine  tutundu."aşk isteyince gelip isteyince gitseydi ben babani çoktan  unutmuş onun gibi 10 çocuk yapmıştım. "Diyerek kızının gözlerinin  içine bakıyordu konuşmaya  devam ederken ellerini sıktı.

CAN AĞA bir deli rüzgâr ...(bitti!)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin