CAN AĞA bir deli rüzgâr ...(bitti!)

54;"yüreğin bilmez yüreğimi!"

Keyifli okumalar ..

Kelime hatası çok değildir inş sağ gözüm biraz az görüyor hastalıktan kan oturdu azıcık toparlayınca hemen bölüm yazayım dedim❣️😘

Asaf ,balkon demirinden sarkmış bir şekilde alt balkona bakarken  kalbinin ağrısından nefes alamaz olduğunun farkındaydı.

Onca olandan sonra biraz da çekiniyordu artık. Can ağa  gözünü bile kırpmadan kardeşini vururken Asaf'ın Melek'e beslediği hisleri bilse ....

"Of ben böyle işin ta..!"diyerek aniden doğruldu,sıkıntı ile ellerinin arasına aldığı başını sıkarken gözlerini sımsıkı kapatmıştı. Gözlerinin önündeki kız gözlerini açtığı an uzaklara gidecekmiş gibi hissettiği için;gözlerini açmaya bir türlü kalbi elvermiyordu.

Eli kolu bağlı bir vaziyet hiç Asaf'a göre değildi. Asaf'ı durduran yaşanacakların korkusu değildi. Düşünmeden yapılan yanlışların yıllarca nelere bedel olduğunu bir kaç gündür fazlası ile görmüştü.

Baştan yanlış başlamak saha büyük yanlışları doğurmaktan başka bir olaya  sebep olmaktan başka bir işe yaramayacaktı...

İşte bu doğruları aklından silip süpüren tek bir isim vardı şu an aklında Melek!

Bir an önce onu koklamak istemesine engel olamıyordu.

"Hayırdır buro! Gece gece balkon havası almaya mı çıktın?"diyerek Asaf'ın yanına gelen Mircan'a sıkı sıkı kapattığı gözlerini açarak bakan Asaf derin bir nefes vererek;

"Ya,öyle oldu,sen de hava almaya geldin herhalde?"diyerek başını yukarı kaldırarak düşüncelerini dağıtmaya çalıştı.  

Mircan,Asaf'a kısık kısık bakarak cebinden çıkarttığı paketi uzatırken"babam ne diyor bu işe?"diyerek paketten bir dal alan Asaf kardeşine yalandan bir kızgınlık ile baktı.

"Bir şey demiyor."derken kıs kıs gülen Mircan'a bakarken yaktığı sigaranın izmaritini dudaklarının arasına aldı;

"Bak sen Osman ağaya!"

"Anlatmayacak mısın?"

"Ne anlatayım aslanım anlatacak birşey yok ki!"

"Hiç yakışmıyor ama!"

"Yakıştırıyorlar,"derken derin bir nefes veren Asaf'a

"Oooo, kim sıktı benim bromun canını hemen alayım canını!"

"Ağır ol lan!"

"Hem canını sıkıyor hem de kıymetli,desene"

"Kıymetli ya!"

"O zaman sorun Ne abi?"

Aralarında az olan yaş farkından dolayı Mircan ve Emir'e pek abi dedirtmezdi Asaf, ama onlar abi diyince de bütün yelkenleri suya indirirdi.

"Zor." Dedi sigaranın izmaritini. Balkon Demir'in de ezerken dişlerinin arasından bu cevabı verdi.

"Düşündüğün şeye bak zorluyorsa kaçırırız !"derken Mircan gülerken Asaf'ın bakışları karardı. Yutkunamaz oldu.

Yapabilir miydi böyle birşeyi Meleğe...

Kardeşi ile kısa süren görüşmenin ardından odasına geçen Asaf,saate baktı gece yarısına yaklaşıyordu.içindeki duygulara engel olamıyordu.

Telefon ekranında bilindik numarayı izlemekten bir adım daha ileri gitmek isteğine engel olamadı.

Çalan telefon açıldığında minik bir fısıltı;
"Efendim,"dediğinde Asaf'ın kalbi zonklamaya büyük bir ısı kütlesi yanaklarına baskı kurmaya başladı.