CAN AĞA bir deli rüzgâr ...(bitti!)

59"

Dileği gerçekleşenler 🥰 (hatırlarsanız ilk bölüme yazmıştım hikaye bitmeden Dilek tutun olsun demiştim.)bir kaç güzel haber aldım. Umarım sizin için hayırlısı olandır 🥰🥰

🤙🤙

Maral elindeki beyaz zarfa korku ile baktı.Genç kızın kalbi korku ile çarpıyordu.Ani bir refleks ile kafasını çevirerek etrafında göz gezdirdi. Gören biri olursa yanlış anlayabilir,olmadık laflar çıkarıp annesinin üzülmesine sebep olabilirdi.

Yolunu kesen bu adam kimdi?Ablası ile ne işi olabilirdi?Bu zarfın içinde ne olduğunu her geçen dakika daha çok merak ediyordu.Etrafına bakmayı kesip,avucunun içinde beyaz zarfı sımsıkı tutarak koşmaya başlıyordu.Maral korku içinde paniğe kapılmıştı.Biran önce eve varıp kendini güvende hissetmek istiyordu.  

Avlunun kapısını var gücüyle iterek içeri giren Maral,sırtında taşıdığı çantasını avluya savurarak merdivenlerden çıkmak için hamle yaptığında. Annesinin mutfaktan çıktığını görmedi bile.

"Maral,kaçma buraya gel,Akşama Hasan abin gelcek."diye seslenen annesini duymadı.

Ablasının yattığı odanın kapısı bütün gücüyle iten Maral, yorganı bütün kafasına çekmiş ağlamaktan yorgun düşmüş Meleği ,

"Abla kalk çok acayip bişiy oldu."diyerek nefes nefese konuşurken üstündeki yorganı üzerinden çekti.

Melek;"git başımdan Maral,senin saçma sapan dizilerinle uğraşamam."

"Abla!"

"Maral git başımdan."

"Bir adam yolumu kesti."

"Uydurma Maral,rahat bırak beni"

"Sana vermem için bir mektup verdi.Çok korktum.Çok tuhaf biriydi."

"Sen ciddi misin?"

"Ağladın mı sen?"

"Bırak şimdi beni de ne mektubu verdi?Kimmiş?"

"Ne bileyim ben?Zaten çok korktum,kaçtım peşimden koştu."

"Versene bakalım derdi neymiş?"

"Sana aşık olmasın?"

"Saçmalama Allah aşkına,"

"Aslında düşününce yakışıklı biriydi."

Maral, elini çenesine koymuş,yaşadığı korku geçtikçe başka şeyler düşünmeye başlarken,Melek çoktan zarfı aralamış okuduğu her satırda kaşlarını çatıyordu.

Maral,düşüncelerinden sıyrılıp,ablasının mektupu okuduğunu fark edince"ne yazıyor bana da söylesene."

"Bir dakika."

"Aşk mektubu mu?ay çok romantik bu zamanda böyle adamlar kaldı mı?"

"Saçmalama."

"O zaman ne yazıyor bana da oku."

"Bu gerçek olamaz!"

"Ne yazıyor çatlatmasana insanı!"

"Serhat.."diyerek tam ne yazdığını Maral'a okumaya başlayacaktı ki, açılan odanın kapısından Pekmez başını uzatarak;
"Selam kızlar,Nasıl oldun Melek?"dedi.