Chapter 31 – The One That Got Away
How many hours am I actually here? I lost track of time. Nararamdaman ko nalang ang pagkamanhid ng mga kamay ko dahil sa lamig. It’s freezing cold out here yet I can still feel the f*cking pain!
“Scarlet!” someone called from inside pero I stood still. Nagpaanod lang ako sa lakas ng ulan. I’m turned out to be my greatest monster, I pity myself.
Biglang bumalot ang isang malaking kumot sa katawan ko at kinaladkad ako papasok ng bahay.
“What are you doing?!” galit ang mukha ng kuya ko. But then, sinuntok ko siya sa dibdib.
“Ok Baby. Calm down, let’s talk inside alright?” mas nagalit ako sa pinagsasasabi niya. He plays on girls' feelings, I never realized how hurtful it is. He is a ruthless heartbreaker! He deserves this more than me.
Surprisingly, nagawa ko pang maligo at magbihis. Akala ko tatayo lang ako sa kwarto, matutulala hanggang sa dumugo ang ilong. Napatingin lang ako sa salamin, I look --- wrecked. Biglang may kumatok sa pinto. Niluwa nito si Liam.
“Baby. What’s wrong?” throwing me a concerned look.
“Don’t call me baby!” sumbat ko. He reminds me of Patrick at lahat ng lumalabas sa bibig niya parang karayom na tumutusok sa puso ko.
“Ok, but tell me.” Puno ng pag-aalala lang mga tingin niya. He’s one sweet kuya pero hindi ko mapigilang kamuhian siya. Ang sakit ng feeling and I can’t stand him doing this to all the girls na nagiging ka-fling niya.
“Masaya ka ba? Sa ginagawa mo?!” nabasag agad ang boses ko. Biglang naipon ang luha sa mata ko at isa-isang nagsipatakan.
“Y-yung nakakasakit ka ng maraming babae. Yung umiiyak sila ng tulad sakin? M-masaya ka ba?! You deserve this misery more than me!” alam ko, hindi si Liam ang issue dito pero gusto kong ibaling sa kanya ang galit ko sa mga pangyayari.
Bagkus, niyakap ako ni kuya. “I’m sorry baby. Alam ko mahirap, I’ve made mistakes too. And-and been brokenhearted. I’m sorry. I learned from my mistakes.” Hindi ko alam pero gumaan ang pakiramdam ko sa sinabi ni kuya kahit hindi naman talaga ako ang makakabenefit. Niyakap ko na rin siya, I know he knows but he didn’t bother to ask for details.
I didn’t bother to text or call him during the weekend, wala akong ginawa kundi umiyak at matulog. Dinapuan din ako ng matinding lagnat dahil sa pagpapaulan ko.
Although not feeling well, I managed to go to school para ipasa ang natitirang requirements para sa semester na’to. I was kinda hoping na makita si Patrick, one last shot, I’ll apologize. But before I go outside the campus, there he is. Naghalf-run ako, ganun din ang tibok ng puso ko.
“Patrick!” I called. But then…
BINABASA MO ANG
Scares and Tricks
Teen Fiction"Nagsimula naman tayo sa 'kunwari' diba? Eh di magkunwari nalang tayong walang nangyari. Lahat na sila ay nag move on na, napag-iiwanan na tayo, dun sa totoong mundo. Please, let's wake up. Paalam." tinalikuran ko siya ngunit hinigit niya nya ang br...
