Sessizlik derler en büyük ihanetmiş. Ben sessizliği bu sarayda öğrendim Sultanım, tüm benliğime ihanet edilirken, ırkım benden medet umarken ben ise sessizliği öğrendim. Sustum. O ihtişamlı sarayın büyüsü sarmaladı beni, yakutların parıltısı, altınl...
Sığ suları en hafif rüzgarlar bile coşturabiliyor. Derin denizleri ise ancak derin sevdalar.. Anladım ki, derin ve esrarengiz olan her şey susuyor. Anladım ki susan her şey derin ve heybetli.
Şems-i Tebrizi
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ya öldürür ya da yaşat ama asla yaralı bırakma demiştir Mevlana. Ben ne ara yataklara düşecek kadar yaralı fakat ölmeyecek kadar dinç kalmıştım? Ne ara ruhumaişlenmişti bu ilmekler? Bakıldığı zaman, harp etsen de üzerinde asla yırtılmayacak kadar sağlam ilmeklerdi bunlar. Kalpten geçen ve tüm vücuduna sükûnetle yayılan bir zehir gibiydi. Ben şahadet şerbetimi ihanet ile içmiştim ve kadere kadeh kaldırmıştım.
Bir insanı kalbine almak kolay derler fakat bilmiyorlardı ki bu daha çetin bir yoldu. Zira o kişiyi aldığın da vazgeçmek zorlaşır, halbuki almasan onu kalbine-zihnine ortada hiçbir mesela kalmayacak! Lakin gönül içerde kendi krallığını kurmuş ve acımasızca saltanat sürmüştü bir kere ve sen o kişiye kalbini açıp buyur etmişsindir. Şimdi ondan vazgeçmek değildi derdim. Asıl derdim ondan vazgeçemeyecek kadar ona bağlanmamamdı. Onu kalbime buyur etmem ve ona bu izni vermemdi. Ben, yedi cihanın hanı, yeryüzünün sahibi, her şeye, herkese hükmedebilen Sultan Mustafa han bir kadına yenilmiştim. Onun yok oluşu ile bu fani diyardan ben de terk-i diyar etmeyi aklıma koymuştum. Bu fazlaydı. Bu her şeyden fazlaydı. Kendimi geçebiliyordum lakin insanlarımdangeçemiyordum. Giderse şayet ne olurdu sahi bana? Dedem Mustafa ve İbrahim gibi delirir miydim veyahut Süleyman gibi acılarımdan mı beslenirdim? Bir başka üçüncü seçenek yok muydu ya da? Saltanatı bıraksam ve acımla, kederimle tek başıma bir yere kapansam? Ya da bir asker gelip benim burada canımı alsa? Bunlar diğer ikisinden daha çok özümsenecekseçimlerdi. İnsan kafasında belli başlı şeyleri kurdukçacünûn*lanıyordu. (Çıldırma, delirme) İstersen dünyanın en güçlü kişisi ol, iç dengeni ve huzurunu deruni bir şekilde sağlamayıncakaybediyordun.
Adamın gözleri gayr-ı şuurunu kaybetmeye başlamıştı. Zihni de çok parlak sayılmazdı bunun yanında. Savaştan çıkmasının yorgunluğunun üzerine oldukça fazla kan kaybetmesi de eklenmişti, ayriyeten bir gündür de boğazından lokma geçmemişti.
