The Casanova Queen

Chapter 42

Chapter 42: 

(Amber's POV)

" What do you want? " seryoso kong tanong sa kanya, ni isang smile di ko siya pinakitaan at pati din siya, hindi ko alam kung ano ang tumatakbo sa kanyang isipan ngayon pero nakakasigurado ako na malinaw na sa akin na siya ang lalaking kay tagal ko ng tinatakbuhan at pinagtataguan simula ng mga pangyayari sa amin noon.

" Amy " aaaaargh! that endearment! I hate to hear that kahit pa noon ay yan ang nagbibigay lakas sa akin para di gumive-up sa mga magulang ko pero ngayon parang masusuka na ako sa tunog pa lang ng boses niya.

" wag mo akong gawing tanga di na ako kagaya ng babaeng nakilala mo noon. " seryoso kong sabi sa kanya. Bigla naman siyang napa chuckle at tumayo at naglibot libot sa office ko para bang sinusuri niya ang mga bagay na nakalagay doon.  

Isa lang itong kwarto nawala masyadong gamit na nakalagay. Simpleng mga dokumento at mga certificates na na-achieve ng resort na ito ang mga nakalagay sa mga dingding at isang picture na kasama lahat ng mga nagtatrabaho dito at kasama na ako doon.

" I know I know but there's still you left inside and alam mo yun Amy. " napatingin ako sa gawi niya, sinusundan ko ang bawat kilos niya hanggang sa naglanding ang kanyang mga mapanuring mata sa isang picture frame kasama siya at ako, ngunit nakataklob yun. Matagal na pala ng may huling nakakita niyan, agad niya itong kinuha at tinignan ng mabuti.

Napangiti siya di ko alam kung bakit at bigla siyang napatingin sa direksyon ko.

" akala ko wala ng na-iwan? bakit nandito pa ito hanggang ngayon? " napangisi siya na siyng ikina-init ng dugo ko. Di ko pala nasama 'yan sa mga bagay na tinapon ko.

" malamang dahil alam ko na pupunta at pupunta ka dito Crayon. At wag mo akong tatawagin jan sa palayaw na ibinigay mo sa akin napakabantot pakinggan at hinid iyan ang pangalan ko at alam na alam mo iyon. " nanggagalaiti kong sabi sa kanya, napakalakas talaga ng loob ng lalaking ito, ni bagay na dapat niyang gawin di niya magawa.

" so inaabangan mo ako? ganun ba? at saka maganda naman ang palayaw na sinabi ko sayo, Amber " hindi parin nawawala ang kanyang ngiti sa mga labi. Kung dati kating kati akong halikan ang mga labing iyon pero ngayon kating kati na akong putulin iyon.

" oo ganun na nga, inaabangan kita " ako naman ang napangisi kasi alam kong naka score na ako, akala niya kagaya na ako dati na iiyak iyak? nah!

" hmmmm.. interesting. Inaabangan ba talaga? o kinakatakutan? I heard na you freak out ng malaman mo na I'm back, tama ba ako? " biglang nawala ang ngiti ko sa labi, ano ba ang alam niya? bakit pati iyon alam niya? Napakunot agad ako at napayukom ang kamao ko.

" yes tama ka, I freak out sa sobrang saya akalain mo for all this years na di kita nakita tapos nabalitaan ko na you're back siyempre sino ba ang di masisiyahan sa napaka warm na balita? " akala niya mahuhlog na niya ako sa mga salita salita niya? I don't know kung saan niya nakiuha ang mga impermasyon na iyon pero ayaw kong magpatalo sa kanya, di pwede dahil nasa harap ko pa siya di pwede na makita niya na nasasaktan ako sa mga pinagsasasabi niya.

I admit, there's still pain left inside me and seeing him right now makes it aches like hell.

" Amber Amber Amber, hinid ko akalain na magiging ganito ka. Isang matigas na anghel na may nakapalibot na salamin na di magibagiba pero sa nakita ko kanina, siguradong nagiba na ang pinaka-iingatan mong panangga laban sa mga ayaw mo. 

malapit na siya sa akin ngayon pero di lang ako nagpahalata na ayaw ko na ang posisyon namin, naka-upo siya sa lamesa ko habang malapit ang pagmumukha sa akin.

'

" Ikaw ang nagtulak sa akin para mging ganito, pero nagpapasalamat din ako na ginanito mo ako, at least diba ngayon halos magmakaawa na ang mga kagaya mo makasama lang ako? " napangisi ako pagkatapos ko yung sabihin.