The Boy And The Bucketlist

Hoofdstuk 27

Pov. Elisa

Met een schreeuw wordt ik wakker.
Het zweet staat op mijn voorhoofd en valt in kleine druppeltjes naar beneden.
Rustig, het was maar een droom, een nachtmerrie.

Twee jongens aan weerszijden van mij...
We staan op ijsschotsen, en ze drijven langzaam van me weg...
Ik weet niet wie ik moet redden, ik kan het niet.
Ik moet beslissen, voordat het te laat is...
Ze drijven richting een eindeloze waterval, en wanhopig probeer ik dan toch bij de jongen met de betraande, hazelnootbruine ogen te komen, maar het is te laat.
Ze vallen beide de diepe, donkere, duisternis in...

Ik sluit mijn ogen terwijl ik verder na denk over de droom.
1 jongen met verward staande heldergroene ogen, en 1 met betraande hazelnootbruine ogen.

Die bruine ogen waren voor mij zo vertrouwd, terwijl die groene ogen zo vreemd voor mij waren...
Ja, de ogen waarin de tranen stonden.
Tranen van verdriet.

Liefdesverdriet.

En dan weet ik het:
Die bruine ogen hoorden bij Jaiden!
En de groene bij Stephan...

Ik zucht diep en open mijn ogen.
Ik ging naar Jaiden toe.
Hij was uiteindelijk degene die ik wou redden.
Maar het was te laat...
Opeens is alles heel duidelijk voor mij.
Wat in die droom gebeurde, mag geen realiteit worden.

Nee niemand, niemand kan Jaiden ooit vervangen.

Pov. Jaiden

Ik sta voor Kasper's Huis.
Ik ben al zo lang niet meer bij hem geweest...
Nu pas besef ik me dat ik mijn vrienden compleet heb verwaarloosd heb door dat gedoe met Elisa...
Nu zit ze alweer in mijn gedachten, laat haar toch los!
Maar diep in mij weet ik dat dat nooit zou gebeuren...
Vandaag is het zaterdag, wat betekend dat ik voor het eerst sinds tijden weer naar de bar ga.
Kasper heeft al een rijbewijs, dus we gaan met de auto.
Als we even later bij de bar aankomen, kan ik de geur van zweet en alcohol al ruiken.
Het is immers zaterdagavond...
Maar zodra we binnenstappen, ben ik de geur helemaal vergeten.
Wat heb ik dit gemist...
We gaan op een barkruk zitten en bestellen een biertje.
"Op je verjaardag man! Eindelijk lekker ongestoord drinken."
Huh, wat?
Oh ja, vandaag ben ik jarig...
Ik ben 18 nu.
De vorige keren heb ik alcohol vrij gedronken, en soms een biertje, maar verder niks.
Maar nu kan het dus wel...
Dan komt Elisa weer in mijn hoofd.
Dat ik mijn 18 verjaardag zonder haar moet vieren...
Ik sla snel het biertje in 1 keer achterover.
Nu niet aan denken...
Kasper kijkt me lachend aan.
"Klaar voor ronde 2?"
Ik knik lachend en we bestellen nog een biertje.
Na een aantal biertjes gaan we de dansvloer op.
Er staan voornamelijk meiden op de dansvloer, en ze dansen sierlijk met hun heupen om ons heen.
Ik geniet ervan dit weer een keertje te kunnen doen.
Ik ben te aangeschoten om mij schuldig te voelen...
Dan valt mij een meisje op met bruin haar.
Wacht... Wat? Elisa?
Snel schut ik die gedachten uit mijn hoofd.
Dat kan helemaal niet, Elisa is in Londen...
Het meisje komt met een verleidelijke glimlach op mij af, en danst dicht tegen mij aan.
Ze wenkt me, en ik wordt door haar meegetrokken.
Ze vraagt of ik wat wil drinken, en ik knik.
Als in een trance kijk ik de hele tijd in haar groene ogen, waardoor ik niet merk dat ze wat in mijn drinken doet...

Wacht... Elisa heeft toch helemaal geen groene ogen?

•
Hallowtjesss
Een nieuw hoofdstuk!
Wat vonden jullie ervan?
Trouwens, ik ben bezig met een coverwedstrijd en hij is bijna vol.
Ik zou het leuk vinden als jullie meededen!
Doeixx