Hoofdstuk 36

873 60 8
                                    

"Wij moeten praten"

Haar grip verstevigd, maar plotseling laat ze me los.
Ze zet een stap naar achter, en opeens klinkt haar stem poeslief.
"Zo... Ik zag je met die nieuwe jongen? Hoe zit dat?" Ze kijkt me vragend aan, maar er zit iets dreigends in haar stem.
"Daar heb jij niks mee te maken," zeg ik en ik probeer zelfverzekerd over te komen, maar door de trilling in mijn stem wil dat niet echt lukken.
In een oogwenk heeft ze me weer bij mijn kraag gegrepen, en ze buigt voor over naar mijn oor.
"Ik vroeg je wat." Sist ze.
"Ik heb hem al eerder ontmoet." Mompel ik, en ik kijk naar mijn schoenen.
Ze neemt weer een beetje afstand en grijpt me bij mijn kin.
"Maar onze lieve kleine Elisa kan Jaiden niet vergeten, is het niet?" Zegt ze met een pruil lip.
Tranen hopen zich op in mijn ogen, en ik durf haar niet aan te kijken.
"Maar als ik jou was zal ik me om hem niet druk maken, hij heeft zijn avondjes wel hoor..."
Nu kijk ik recht in haar ogen.
"Wat zij je daar."
Ze buigt zich dichter naar mij toe, zodat niemand anders ons kan horen.

"Ik. Heb. Het. Met. Jaiden. Gedaan."

Het lijkt alsof de wereld stil staat.
Een eeuwige waterval van tranen biggelt over mijn wangen.
Ik voel hoe Katherina ruw van mij af word getrokken, en ik zak op mijn knieën.
Als ik omhoog kijk, staat hij daar.
Jaiden.
Hij wil zich naar me toe buigen, maar ik sta op.
Tranen rollen nog steeds over mijn wangen, en ik kijk hem aan.
Hij heeft ook tranen in zijn ogen staan, en in zijn blik is woede, pijn, verdriet te lezen.
Hij rijkt zijn hand naar me uit, maar ik zet een stap terug.
"Is het waar." Fluister ik, en mijn stem trilt van het huilen.
"Elisa" zegt hij en hij legt zijn hand op mijn arm, maar ik schud hem er wild af.
"Is het waar." Vraag ik nog een keer, en nu luider.
Hij kijkt me vol pijn aan, en als hij nog niet antwoord verlies ik alle zelfbeheersing.
"Is het waar!" En dit keer klinkt het meer als een schreeuw uit wanhoop.

Het kan niet waar zijn.
Het is niet mogelijk.
Ik weet het eigenlijk wel, ik kan het alleen niet geloven.

Maar ik wil het uit zijn mond horen.

Tranen stromen over zijn wangen, en dan eindelijk word ik uit mijn lijden verlost.

"Het is waar"


NOOOOO JAIDEN NOOOO
DRAMA HAS ARRIVED.

jongens jongens, ik weet het.
Sorry dat ik zo lang niet heb geupload!!!!
Sorry sorry sorry sorry
Ik zal nu weer veel gaan plaatsen, Promiss!
Hij is niet zo lang, ik weet het, maar ik wou gewoon wat plaatsen.

Love you all ❤

The Boy And The BucketlistWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu