Hoofdstuk 4

1.5K 102 7
                                    

Even gebeurde er niets...
Stilte.
Ze deed een stap naar achter, en zonder iets te zeggen deed ze haar tas open.
Ze haalde er een aansteker uit, en maakte een vuur.
Mijn blik verstarde.
Ze zal toch niet...
Ze pakte mijn dagboek, en met een verwilderde blik scheurde ze, een voor een, de pagina's uit mijn dagboek.
Ze keerde zich naar mij om, en met een gemene grijns gooide ze de blaadjes een voor een in het vuur.
neeeeeee!!! Schreeuwde ik en de tranen rolden over mijn wangen, maar ik kon niks doen.
Ik werd helemaal in elkaar getrapt, ik was in een soort trance waarin ik de pijn geeneens voelde, maar alleen maar kon toekijken hoe zij, stukje bij beetje, alles wat mij overeind hield kapot aan het maken was.

Pov. Jaiden
We hebben nu Frans, en het is echt heel erg saai.
Ik vraag me af waar Katherina en de rest is.
Maar wacht... Waar is Elisa?
Ik haal mijn schouders op.
Ik zit naar buiten te staren, als mijn oog valt op de rook die in de lucht hangt.
Mijn ogen dwalen af naar de plek waar het vandaan kwam.
Daar waren ze.
Katherina en haar bende, en... Elisa.
Ze ligt vastgebonden en ze wordt in haar ribben gestompt door Katherina's bende.
In 1 klap word ik uit mijn trance gehaald.
"Meneer!" riep ik.
Iedereen keek op, en Meneer Roseveld liep vragend naar mij toe.
Ik wees naar buiten, en raakte in paniek.
meneer Roseveld begon direct te handelen.
Hij belde 112 en rende gehaast naar buiten, met mij op zijn hielen.

Pov. Elisa
Nee... Nee...
Dit kan niet waar zijn...
Dit is gewoon een droom.
ik word straks wakker en ga dan naar beneden, net zoals altijd.
Dit is gewoon een nachtmerrie, een hele erge nachtmerrie...

Ze is bij mijn bucketlist.
Ze scheurt hem eruit, en het papiertje dwarrelt naar beneden.
In de verte hoor ik sirenes en geschreeuw.

Ze blijven maar doorgaan met schoppen, totdat ze mij opeens loslaten en wegrennen.
Het dagboek valt op de grond, alles lijkt zich wel in slow motion af te spelen.

Het laatste wat ik zie is dat mijn boek op de grond valt voordat het zwart voor mijn ogen word...

Hey!
Alweer een nieuw hoofdstuk!
Ik hoop dat jullie het nog leuk vinden.
Dit hoofdstuk is wat korter als normaal, maar ik vond dit wel een mooi moment om het hoofdstuk te eindigen;)
Byexx
Hananasje5

The Boy And The BucketlistWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu