Hoofdstuk 17

1.2K 85 6
                                    

Pov. Jaiden

Laat haar met rust.
Ja, ik weet het allemaal.
Ik heb jullie wel gezien in het park.
Jij moet boeten, zij moet boeten...
Dus laat haar alleen, en vertel niemand iets over deze brief. anders zullen er erge dingen gebeuren...

K.

In een woedende bui smijt ik de brief tegen mijn muur aan, gevolgd door een boek.
Nee, nee NEE!
Er moet een andere manier zijn.
Maar ik wil haar niet in gevaar brengen...
Een traan rolt over mijn wang.
Kop op, jongens huilen niet!
Maar ik trek me niks aan van het stemmetje in mijn hoofd.
Er rolt nog een traan over mijn wang, en nog een, en nog een...
Dan ga ik rechtop zitten.
Ik ga mijn plan niet in het water laten zakken door die... die...
Gefrustreerd leg ik mijn hoofd in mijn handen.
Ik zal afstand van haar moeten houden, en dat breekt mijn hart.
Maar ik moet mijn plan doorzetten, hoe dan ook.
Ik ben al zo ver gekomen...
Ik schrijf gewoon brieven, anonieme brieven, en...
Ik doe er kaartjes in.
Ja, dat ga ik doen.
Ik moet het doen.

Je kan dreigen wat je wilt, maar mij houd je niet zo snel tegen...

Pov. Elisa

Ik wordt wakker met een gevoel wat ik in tijden niet meer heb gehad.
Een gevoel dat dit een fijne dag gaat worden...
Vandaag mag ik naar huis!
Ik stuur direct Jaiden een appje.

Elisa: hey! Ik mag straks naar huis. X me

Ja, die X kan nu gewoon...
Al snel krijg ik een antwoord terug.

Jaiden: fijn!

Er komt een raar gevoel bij mij op.

Waarom stuurt hij geen X?

Ach, stel je niet zo aan! Hij is toch niet verplicht om bij elk bericht een X te sturen?

Ik moet het stemmetje in mijn hoofd gelijk geven, en app hem dan terug.

Elisa: ik vroeg me af? Zou je morgen misschien kunnen afspreken?

Ik moet dit keer even wachten voordat ik een antwoord terug krijg.

Jaiden: ehh, ik weet niet of ik kan. Ik zie wel...

Ik verbaas me heel erg over zijn reactie. Waarom doet hij nu zo afstandelijk?

Elisa: oh okey... Ik moet nu gaan. Byeee

Jaiden: byee

Een traan rolt over mijn wang als ik mijn mobiel afsluit.

Gedachteloos aai ik mijn pup over zijn hoofd.

Betekend alles wat wij gister hebben meegemaakt dan niks voor hem?

Pov. Jaiden

Ik sluit mijn mobiel af, en ik voel me heel erg rot.
Ik wou niet zo bot doen, maar ik kan haar gewoon niet in gevaar brengen...
Ik probeer mezelf af te leiden door mijn plan weer eens nog verder uit te werken.
Ik log in op mijn computer, en klik op de site van de vliegtuig maatschappij.
Ik kijk onder het kopje 'aanbiedingen'.
Er zitten veel verschillende landen en steden tussen, zoals Parijs, Italië en Londen.
Londen...
Dan herinner ik me ons gesprek van een paar dagen geleden.
ze vertelde me dat ze altijd al naar Londen wou...
Bingo!
Snel kijk ik verder.
Er is een speciale aanbieding omdat ze nu 6 jaar bestaan, waarbij de kaartjes 50 euro p/s kosten, en...
Je kan ze gebruiken bij een van de vluchten die naar Londen gaat voor de komende 6 maanden, die je zelf mag uitkiezen.
Perfect!
Helemaal enthousiast ga ik naar beneden.
Als mijn moeder het even later heeft goed gekeurd -niet zonder mij nadrukkelijk te zeggen dat ik hier niet al mijn geld voor moest opofferen, en ik haar verzekerde dat ik dat zeker niet zou doen-, bestelden we de kaarten.
De hele middag kon ik alleen nog maar denken aan Elisa. Ik had gemengde gevoelens erbij.
Aan de ene kant was ik heel erg blij met mijn plan, maar aan de andere kant voelde ik mij wel heel schuldig over het app gesprek eerder deze middag.
toen het uiteindelijk 11 uur 's avonds was, ging ik mij langzaam klaarmaken voor bed.
Ik had mezelf voorgenomen om morgen mijn excuses aan te bieden, om mijn geweten een beetje te sussen.
Toen ik mezelf had overtuigd dat het goed was wat ik deed, viel ik langzaam in slaap...

Heyy
Wat vonden jullie van dit hoofdstuk?
Voor de rest niet zo veel te melden... ;p
Byeee

The Boy And The BucketlistWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu