The Boy And The Bucketlist

Hoofdstuk 29

Pov. Elisa

"Ik wil eruit mam" piep ik.
Ze legt haar hand op mijn been en stelt me gerust dat het zo afgelopen is.
Als we beneden zijn, stopt het gelukkig.
Duizelig stap ik uit het karretje.
"Kom, we gaan ergens zitten" zegt mijn moeder en ze loopt alvast voor me uit.
Ik probeer voorzichtig van het afstapje te gaan, maar zo onhandig als ik ben struikel ik en val ik alweer in de armen van een jongen met groene ogen.
Groene ogen die ik maar al te vaak in mijn dromen ben tegengekomen.
Beschaamd probeer ik op te staan, maar ik struikel alweer over mijn eigen voeten.
"Hé rustig aan!" Lacht hij en hij zet me rechtop.
Dan kijkt hij me pas goed aan, en er licht een kleine twinkeling op in zijn ogen.
"Oh hey! Elisa! Wat toevallig!"
Hij zet een stap dichter bij en drukt me stevig tegen zich aan.
Ik voel en zie zijn spieren door zijn dunne shirt, en ik moet toegeven dat het heel sexy is.
Hij omhelst me net even iets te lang, en laat me dan weer los.
"Wat toevallig dat we elkaar zo weer tegen komen...!" Hij grinnikt lief en geeft mee een klein, speels duwtje.
Dat had ik niet aan zien komen, dus ik struikel, alweer, over dezelfde stoeprand.
Hij pakt mijn hand net op tijd vast, zodat ik niet kan vallen.
Alleen al door zijn aanraking begint mijn hand te tintelen.
Heb ik dit niet allemaal al eerder meegemaakt?!
Ik schaam me kapot...
Hij trekt me voor de 2e keer sinds 3 minuten omhoog, en hij krijgt een grijns op zijn gezicht.
"Ik ben gewoon heel onhandig..." Mompel ik.
Hij leunt naar me toe, en opeens is hij heel dicht bij mijn oor.
Ik voel hem hijgen in mijn nek en zijn adem geeft mij kippenvel.
"En dat is nou wat ik zo leuk aan je vindt..."

Pov. Jaiden

Ik wordt wakker in een kamer die niet van mij is.
Ik lig op een bed die niet van mij is.
Ik ben in een huis dat niet van mij is.
Maar van wie wel?
Ik kan me totaal niet oriënteren, maar de kamer komt me toch bekend voor.
Ik hoor iemand op mijn deur kloppen, en die persoon bevestigd mijn gedachten.
Kasper komt binnen met een grijns op zijn gezicht.
"Zo hé, die heeft zijn kater ook uitgeslapen niet? Volgens mij heb jij een wilde nacht gehad..." Hij wiebelt raar met zijn wenkbrauwen en ik geef hem een stomp tegen zijn been.
"Ahh man, m'n hoofd! Wat is er gister gebeurd?"
Ik grijp naar mijn hoofd.
"Jij had een meisje aan de haak geslagen! Niet verkeerd hoor..." Zegt hij met een grijns.
Dan herinner ik het me weer.
Dat meisje, ze had dezelfde bruine haren als Elisa, maar haar ogen....
Die groene ogen, groene ogen die ik al zo lang haat...
En dan valt het kwartje.
"Katherina...." Sis ik.
"Ze was wel knap, dat moet ik je nage-"
"Nee man! Het was Katherina! Ben je niet goed bij je hoofd ofzo?"
Een grote woede borrelt in mij op.
"Weet je dat wel zeker?" Vraagt hij twijfelend, maar ik reageer er geeneens op.
"Vertel me precies wat er gebeurd is." Zeg ik bot.
"Oké oké, rustig aan. Je was stom dronken en ging met dat meisje-"
"Katherina" onderbreek ik hem.
"Jaja wat jij wilt, dus jij ging met haar naar een aparte kamer en ik kon je daarna niet meer vinden.
Een paar uur later vond ik jou daar alleen op een bed liggend, en nam je mee naar mijn huis."
Ik knik en hij loopt de kamer uit.
Ik verzink diep in mijn gedachten.

Zou ik het gedaan hebben....?

Ik hoop het niet, want dan kan ik niet meer met mezelf leven.

•
Haaiii mensjesss
Wat vinden jullie er tot nu toe van?
Volgens mij hebben we de helft van het boek nu wel bereikt!
En....
IK HEB GWN BIJNA 4K!!
ik ben zo zo zo zo blij!
Bedankt allemaal!
Als we het hebben gehaald ga ik wat leuks organiseren.... *Wiebelt met wenkbrauwen*

Luvjoe guysss byeee