The Boy And The Bucketlist

Hoofdstuk 41

Pov. Jaiden

Ik kan niet meer.
Ik heb de hele nacht lang gepiekerd over wat mijn nog kan helpen, over wat mij nog een sprankje hoop kan geven en wat mij blij kan maken.
Ik probeer andere wegen in te slaan, maar ik kom altijd weer bij een punt uit.
En dat is Elisa.
En omdat ik het bij haar verpest heb, is het een doodlopend punt geworden.
Ik wou dat ik mijn gedachten gewoon voor even kon uitschakelen.
En er is maar 1 manier hoe ik dat kan doen.
Het lijkt alsof drank de enige uitweg is geworden.
Dus nu sta ik bij de kassa, met een krat bier.
Mijn ouders zijn weg tot morgenavond, dus ze zullen het niet merken.
Weer een van mijn pogingen om het goed te praten.
Maar ik kan gewoon niet meer.
Ik kan niet meer leven met het gevoel dat er niemand is die nog om je geeft, omdat je het bij iedereen verpest hebt.
Dus ik reken af, pak het krat op en loop de winkel uit.
En als ik buiten kom stokt mijn adem.
Een bloedmooi meisje staart me aan en zakt op haar knieën.
Elisa.
Ik zie hoe ze omhoog word getrokken door een blonde jongen, en ik kan nog net zien hoe hij zijn lippen op de hare drukt.
Er knapt iets vanbinnen bij mij, en een lang opgekropte traan glijdt over mijn wang.
Maar nu weet ik ook direct zeker dat ik dit ga doen, anders weet ik niet hoe ik het ga overleven.
Ik loop naar de auto, smijt het krat bier zo'n beetje in de kofferbak en sla de deur achter me dicht wanneer ik in stap.
Ik probeer mijn woede af te reageren op het gaspedaal, wat niet zo slim is, dat weet ik.
Na bijna een auto aan te hebben gereden en 2 keer door rood rijden, kom ik bij mij thuis aan.
Ik loop direct door naar de garage.
Ik maak een flesje bier open en giet het in een keer naar binnen.
Ook de tweede volgt er snel achteraan, en het begint al een beetje licht te voelen in mijn hoofd.
Maar de pijn blijft.
Het derde en vierde flesje zijn ook al snel naar binnen gewerkt, en ik moet op een stoel gaan zitten als ik niet om wil vallen.

Hé, zo erg is het leven toch niet? Denk ik als ik het volgende flesje openmaak.
Een lekker biertje, zonnetje schijnt, geen last van vrouwen...
Een steek gaat door mijn hart, die ik direct verdrink.
Het krat is inmiddels al halfleeg.

Weet je wat ik moet doen? Ik moet Elisa vergeten. Ja, dat is wat ik ga doen...
en het laatste wat ik hoor is het geluid van brekend glas voordat het zwart voor mijn ogen word.

Halllloooooooothuuuhhhhhhss

SORRY DON'T HATE ME
ik heb al zo lang niet meer geschreven!! Echt sorry daaarvoooorrr
Maareh ik wou ff zeggen dat jullie geweldig zijn want....
IK HEB BIJNA 25K
En...
IK STA OP NUMMER 10 DUS IN DE TOP 10 VAN ROMANTIEK!!!!!
echt heel heel heel heel erg bedankt!!!!!!