The Boy And The Bucketlist

Hoofdstuk 24

Pov. Elisa

Eenmaal aangekomen in het hotel, checkt mijn moeder ons in.
Ik pak de sleutel aan, en loop naar onze kamer.
Het is inmiddels al laat, en ik ben kapot van de reis.
Er was heel veel vertraging.
Zonder nog de moeite te doen om me om te kleden laat ik me op mijn bed vallen en kom ik terecht in een diepe slaap...

De volgende ochtend gaan we direct al op ons eerste uitje.
We blijven hier 5 dagen, dus we willen de tijd zo goed mogelijk benutten...

Vandaag gaan we naar de tower of Londen.
Ik heb er heel veel zin in!
Om de reis helemaal af te maken gaan we met een van de beroemde dubbeldekker busjes op weg naar onze bestemming.
Als we er zijn, maakt mijn moeder nog snel een foto van mij voor het busje en lopen we richting de toren.

Pov. Jaiden

Ik scrol door facebook en zie dat Elisa een nieuwe foto heeft geplaatst.
Ze staat daar, voor een dubbeldekker busje, en een grote glimlach staat op haar mond gedrukt.
Wat is ze toch knap...
Het weemoedige gevoel wat ik de afgelopen dagen al heel veel heb gevoeld, komt weer terug.
Ongewild stromen de tranen alweer over mijn wangen.
Volgens mij heb ik in deze dagen meer gehuild dan wat je in een "normaal leven" zou moeten huilen.
Ik grinnik door mijn tranen heen.
Dan overvalt mij weer een hevige woede, door de omstandigheden van gister.
Ik smijt mijn kussen tegen mijn boekenplank, waardoor er een paar boeken uitvallen.
Ik schop met mijn voet door de berg met boeken en laat me dan verslagen op mijn bed vallen.
Ik zou niet weten hoe het nu verder zou moeten...
Ik strompel naar beneden en kijk in de koelkast of er nog wat drinkbaar is.
Als dat niet zo is, loop ik naar de schuur.
Ik open de kleine koelkast die in de schuur staat, maar er is voornamelijk bier in te vinden.
Ik staar er een tijdje naar.
Gast, je bent nu bijna 18. Ga je niet zo aanstellen.
Ik pak een flesje bier uit de koelkast, en drink hem langzaam op.
Hmm... Dat is lekker. Nog eentje dan...
Ik pak er nog 1, en ook die drink ik op.
Er begint een fijn gevoel bij mij op te borrelen, en ik kan de verleiding niet weerstaan.
Het volgende biertje sla ik in 1 keer achterover.
Mijn verdriet ebt langzaam weg...
Een paar biertjes later voel ik me al een stuk beter.
Al mijn verdriet ben ik vergeten...
Een beetje wankel loop ik naar binnen, naar mijn kamer.
Tevreden ga ik op mijn bed zitten.
Het voelt zo licht in mijn hoofd, in tegenstelling tot de vorige dagen waarbij mijn hoofd zo zwaar als lood was.
Kijk, dat is al beter hé? Ik zij het je toch...
Hoor ik het stemmetje in mijn hoofd zeggen, en dit keer moet ik hem gelijk geven.
Niet meer zo sippen... Je bent al tijden niet meer uit geweest met vrienden. Nu ben je vrij...
Ik luister naar de stem in mijn hoofd en neem me voor ze weer een keer te bellen, voordat ik als een blok in slaap val....

•
Halloooo jongens!!
Sorry sorry sorry dat ik gister niet heb geüpload!
Maar ik ben wel heel blij, we hebben gewoon bijna de 3k!
Dank jullie allemaal!
Byee, Hananasje5