The Boy And The Bucketlist

Hoofdstuk 30

Pov. Elisa

Zijn groene ogen.
Zijn mooie lach.
Ik probeer hem uit mijn hoofd te krijgen, maar het lukt niet.
Snel probeer ik aan Jaiden te denken.
Zijn mooie bruine ogen.
Zijn zachte lippen.
Zijn verraad...
Spontaan stromen de tranen over mijn wangen.
Oké, je gaat hem nu los laten.
Ik probeer sterk te blijven maar het lukt niet.
Ik val neer op het bed.
We blijven nu nog twee dagen in Londen, en gaan we plekken uit mijn jeugd bezoeken.
Daar wordt het niet vrolijker op...
Ik moet mijn gedachten verzetten.
Ik loop naar de deur en ga op de gang lopen.
Dat word rondjes lopen.
Met mijn hoofd naar beneden gericht loop ik heen en weer door de gang.
Wat wederom niet zo slim bleek te zijn.
Ik bots namelijk alweer tegen iemand op.
Ik kijk omhoog in twee heldergroene kijkers.
Oh nee, niet weer.
"Haha, hoe kan het ook anders. We moeten hier echt een ritueel van maken" hij omhelst me.
"Ook hoi, sorry voor je teen" zeg ik en hij grinnikt.
Ik had het kunnen weten, hij had me immers verteld dat hij toevallig in het zelfde hotel als mij verbleef...
"Maar wat doe jij hier op deze late avonduren?"
"Beetje nadenken... Ik kon niet slapen." Antwoord ik.
"Ik ook... Volgens mij zitten we in hetzelfde schuitje." Hij geeft mee een vriendschappelijk klopje.
Het is een tijdje stil.
Om de stilte te verbreken, begin ik maar weer met praten.
"Waarom kon je niet slapen dan?"
Hij keert zich naar me toe, en kijkt me diep aan in mijn ogen.
"Omdat ik aan jou moest denken." En met die woorden drukt hij zijn lippen op de mijne.
Hij duwt me tegen de muur aan, en legt zijn handen op mijn heupen.
Heel even raast er een schuldgevoel door mij heen, maar dan kus ik hem toch aarzelend terug.
Zijn lippen zijn zo zacht, maar toch zo... Anders.
Hij tikt met zijn tong tegen mijn onderlip, en na enig aarzelen geef ik hem dan toch toestemming.
Ik moest afleiding hebben...

Pov. Jaiden

Doelloos dwaal ik door de stad, zoals ik de laatste tijd wel vaker heb gedaan.
Mijn gedachten tollen door mijn hoofd.
Ik denk aan Elisa, hoe mooi ze wel niet is en hoe erg ik haar mis.
En ik denk aan Katherina, aan die ene nacht.
Haatgevoelens komen weer naar boven.
Ik zou zo graag willen weten wat er is gebeurt....
En juist op dat moment voel ik een klopje op mijn schouder en lippen in mijn nek.
Wild sla ik haar van me af.
"Hé, doe rustig. Ik weet dat je veel temperament hebt, maar..."
"Blijf uit mijn buurt!" Roep ik boos.
Ze geeft echter niet zo snel op en slaat een been om mij heen.
"Je wilt me, dat heb je die ene nacht wel bewezen..." Ze draait rondjes met haar vinger op mijn borst.
Ik schud haar alweer heftig van mij af.
"Blijf uit mijn buurt!"
Ze kijkt met een nijdige blik naar me.
"Zo behandel je je eerste keer niet" zegt ze met een grijns op haar gezicht.

En toen stortte mijn wereld in.

•
Hallo!!!
Ik heb 4 k!
Daarom geef ik 3 sterren op jou boek als je op dit hoofdstuk een ster geeft!
Voor de potterheads onder ons volg ook even mijn tweede account PotterAddicts die ik samen met Manon_ME heb.
Hierbij kan je bij een familie uit Harry Potter horen en kan je zelf beslissen hoe het verhaal verder gaat!

Byeee