Hoofdstuk 33

882 64 12
                                    

Pov. Elisa

Ik had het niet gered om nog een dag naar mijn oude omgeving te gaan, dus brachten wij ons laatste dagje in Londen door met shoppen.
Ik ging met mijn moeder wat drinken op een terrasje, en ik had een van de fijnere tijden van mijn leven.
Toen we terugkwamen in het hotel kwam ik, wat een verrassing, Stephan tegen.
"hey" zegt hij zacht en in zijn ogen vang ik een glimp op van droefenis.
"Hey" zeg ik terug.
"Nou ik dacht, omdat je morgen weggaat, dat we misschien iets samen kunnen doen?" Zijn stem klonk heel breekbaar, en ik wist niet of ik me het verbeelde.
"Ja tuurlijk!" Ik probeerde zo opgewekt te klinken als ik kon, maar het wou op een of andere manier niet lukken.
"Goed, kom." Hij stak zijn hand naar mij uit, en ik verstrengelde mijn vingers met de zijne.
We kopen een ijsje, en gaan op een bankje bij het park zitten.
Stil en in gedachten verzonken lik ik aan mijn ijsje, en hij is uiteindelijk degene die de stilte nu doorbreekt.
"Dus..." Zegt hij.
"Dus..." Herhaal ik hem.
"Je gaat morgen weg." Dat zegt hij meer tegen zichzelf dan tegen mij.
"Jep.." ik knik langzaam.
"Hoe moet het nu verder?"
Hoe bedoel je?" En voor het eerst sinds dit gesprek kijk ik hem aan.
"Met ons." Fluistert hij zo zacht dat alleen ik het kan horen.
"Ik weet het niet... Jij woont immers verweg." Mompel ik.
"Jaa... Ik ga wel verhuizen, maar ik weet nog niet waarheen."
Even is het stil.
Ik staar voor me uit, naar het water.
En dan heb ik een beslissing genomen.
Ik kan het niet.
"Misschien... Moeten we het hier maar bij laten." Zeg ik heel voorzichtig en ik waag het dan toch hem aan te kijken.
Hij knikt langzaam, en het wordt weer stil.
Juist op het moment dat ik dacht dat er niks meer gezegd zou worden, begint hij te praten.
"Elisa, als dit het einde is, laat mij dan nog één keer jouw zachte lippen op de mijne voelen."
Hij kijkt me recht in mijn ogen aan, en drukt dan zijn lippen op de mijne.
De kus is zo zacht, zo.... Teder.
En net op het moment dat ik denk dat hij verder wil gaan, maakt hij zijn lippen los van de mijne.
"Kom, ik breng je naar het hotel." Hij steekt zijn hand naar mij toe, en ik neem hem aan.
Als we in de gang staan, stoppen we beide.
"Dit is het dan" fluister ik.
"Dit is het dan...." Hij kijkt mij recht in mijn ogen aan, en neemt me in zijn armen.
Na een innige omhelzing, maakt hij zich los.
"Bye Elisa, het ga je goed." Hij drukt een kus op mijn wang, en verdwijnt dan achter de deur van zijn kamer....


Hallowtjeeesss!!!!!!
Echt heel erg bedankt voor het lezen van mijn boek! We hebben gewoon bijna de 6k gehaald!
Wie shippen jullie eigenlijk? Elisa+Jaiden of Elisa+Stephan?
Ik ben heel slecht in shipnamen verzinnen, maar hier komen ze:
Jaisa en Stephisa
I know, beetje slecht maar als jullie nog leuke weten laat ze maar horen!
Byeee

The Boy And The BucketlistWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu