Hüsran! [Tamamlandı]

"8- Ona aşık mısın?"

"Vedat Karadağ. Sana tavsiyem bir daha benim evimde, beni tehdit etmeye kalkışma! Çünkü bu kadar sakin kalmam!" 

Alaycı gülümsemesi ile bana doğru yaklaştı. 

"Sabrımı zorluyorsun Hamza Aksoy, fazla şımarma derim." 

Bu adam son günlerde neden sinirimi bozmaya başlamıştı, ben neden onu görmeye bile tahammül edemiyordum? 

Ona doğru bir adım attım.

"Bana bak Karadağ, evimden ya kendi isteğinle çıkarsın ya da ben seni çıkartırım."

Buralara gelmeme fazlasıyla faydası olmuştu ama bu onun esiri olacağım veya kuklası olacağım anlamına gelmiyordu. 

Daha konuşmaya devam edecektim ama bir anda Vedat'ın arkasında duran adam öne geldi.

"Hamza." dediği anda duraksadım.

Ses tonunda bir şey vardı. Sanki beni esir alıyordu. Kafamı iki yana salladım ama faydası yoktu. İki elimle kafamı tuttum.

O konuştukça uğultular kulaklarımı dolduruyordu. Bi anda oldu ne olduysa, kendimi boşlukta hissettim. 

Sanki başka bir dünyadan çıkmış gibi hissediyordum.  

Kafamı yeniden iki yana salladım. Vedat ile ne konuşuyorduk? Ben neden aniden farklı bir boyuttayım gibi hissetmeye başladım?

Karışık bir iş dönüyordu. Üstelik o kadın için Doktor gelmişti. Ona odayı tarif ettikten sonra Vedat'a döndüm. Yanlış bir şeyler hissediyordum.

Bunları hiç çaktırmamak adına karşımdaki adamlara gülümsedim. Vedat elini omuzuma koyarak "Sonra görüşürüz Hamzacığım." dedikten sonra gitmişti.

Aykut neredeydi? Ecrin'i odasına götürmüştü en son.

Kapıdan "Şükrü." diye bağırdım.

Şükrü içeri girince "Emret abi." dediğinde "Aykut nerede?" diye sordum.

Aykut'un aşağıda olduğunu söyleyince sinirlenmiştim! O insanların yanında ne işi vardı? 

Adımlarımı bodrum katına yönlendirdim.  Gerçekten de o insanların yanındaydı. Melek Altınsoy yine ağlıyordu. Aykut bana kaşları çatık baktığında şaşırmıştım. Aykut bana kolay kolay sinirlenmezdi, bu insanlar ona yalan yanlış bir şeyler mi anlatmıştı? 

"Onu öldürmek istiyorsun değil mi? Öldürebilirsin!"

Aykut'un bu söylediğine çok sinirlenmiştim! Ölecekti evet ama neden Aykut bunu söylediğinde kalbim sıkışmıştı? Niye rahatsız olmuştum? 

"Doktor yukarıda, bu insanların yanında ne işin var?"

Bana cevap vermeden çıkıp gitti. Aykut'a ne oluyordu, yoksa ona aşık mı olmuştu?

Bu düşünce ile sinirim daha çok bozulmuştu. Bütün bunlar niye beni deli gibi rahatsız ediyordu anlamıyorum!

Onu hangi kafayla elektriğe bağladığımı bile bilmiyorum.

"Ya ölseydi" dedim kendi kendime.

"Ya ölseydi ben o zaman mutlu olacak mıydım gerçekten? İntikamım bitince, rahatlayacak mıydım?"

Neden onun çığlıkları kulaklarımdan silinmiyordu? Neden bana acı veriyordu! Neden bu düşünceler birden hücum yapıyordu üstüme üstüme!