Akin Ka na Lang (Completed)

42

Dei's

I stayed inside the room of Sister Marie. Nung wala ng charge yun phone ko, I plugged it sa wall socket. Balisa dahil alam kong nagmamadali si RJ na makarating dito. Natatakot ako na baka sa kakamadali niya ay kung ano pa mangyari kaya I decided to pray the rosary again.

I asked forgiveness, dahil sa mga wrong moves na ginawa ko. Muntik ng magkahiwalay kami dahil sa paglayas ko.

I was still praying when Sister Marie Therese entered the room.

I finished saying my prayers after seeing her.

"Sister, salamat po sa pagtanggap sa akin dito. Salamat sa mga payo mo, ninyong lahat. Siguro kung di ako nag-asawa, baka nagmadre na lang ako. I found peace here..."

"It's nothing Dei. Diba I told you naman na always welcome ka ditong bumalik. Kapag kailangan mo ng guidance and counselling, pwede kang pumunta dito. Kayo ni Senator. I hope maayos na ninyo yan.."

"Opo, sister. Salamat talaga."

"Nagpapasalamat din ako at sa akin ka pumunta, baka kung anong nangyari sayo o kung saan ka pa mapadpad. Next time, makipag-usap ng maayos at try to stay calm. Kapag galit kase tayo, hindi na tayo nakakapag-isip."

"Opo, Sister, tatandaan ko na yan. Di na ako magpapadalus-dalos."

"O paano, you want to stay here o sa labas mo na hintayin si Senator?"

"Sister, dito na lang po. Aayusin ko na rin yun mga gamit ko para kapag dumating na siya maayos na."

"Ikaw ang bahala. Lalabas na ako doon at kami na sasalubong sa asawa mo."

"Salamat po.."

I arranged my things habang naghihintay. It's not helping pa rin na I kept myself busy sa pag-titiklop ng damit ko. Halu-halo pa rin kase ang nararamdaman ko, tuwa, takot, pagkabalisa, pagananasang makitang muli si RJ at walang katapusang pagmamahal sa asawa ko.

I made a mistake ng isipin kong di na niya ako mahal, it almost ruined our relationship, pero when I see him, kapag bumalik na ako sa kanya, I will try to be patient and understanding. Hindi ko na dapat gawin iyon. Dapat ko ngang ingatan ang pagmamahal niya dahil napakalaki ng kayang ibigay ng asawa ko para sa akin.

I cried, cried because, hindi macontain ng excitement ko and longing ang pagmamahal na nararamdaman ko para sa kanya. I love him so much kaya siguro nagkakaganito ako, kaya siguro natatakot ako na iwan niya, kaya instead of fixing us, I tried to break us.

☆☆☆

Rj's

Papasok pa lang kami ng kumbento, grabe na ang kaba kong makita siyang muli. Parang asawa na nawalay sa OFW niyang asawa ang nararamdaman ko ngayon.

Salamat din sa payo ni Dad na magpa-prescon ako dahil hindi ko siya mahahanap kung pinahanap ko lang siya sa mga lugar na akala ko pupuntahan niya.

I know she went to this convent to find peace and serenity.

I hope she found it na.

Sinalubong ako ng mga madre.

"Sister, asan po ang asawa ko?" Bungad ko sa kanila.

"Senator, halika.." sabi ng isang madre na halos kaedaran ko.

Sumunod ako sa kanya. Dumiretso kami sa pinakadulong  pare ng kumbento kung saan naroon ang quarters ng mga madre.

Habang binubuksan niya ang pinto kung nasaan si Dei, halos takbuhin ko na at unahan siya. Sobrang kaba at pagnanasang makapiling kong muli ang asawa ko.

And then I saw her. She was praying. Nahabag ako dahil nakita ko ang mugto niyang mata.

"Dei, si Senator andito na." Sabi ni Sister.

Tumingala siya, nakita niya ako. Tumulong muli ang luha niya.

Nilapitan ko siya at mahigpit na niyakap.

"Iwan ko na muna kayong dalawa dito." Paalam ni Sister.

"Salamat, Sister Marie." Sagot ni Dei.

I mouthed thank you to the nun. And then she closed the door behind her.

"Babe, I missed you. Huwag ka ng aalis. Hindi ko na kakayanin kapag nawala ka pa..." umiiyak na rin ako. Puno ng saya ang pakiramdam ko.

"I'm sorry, ang laki ng kasalanan ko sayo. I'm sorry di kita kinausap. I wanted to have a baby with you, babe. Yan ang totoo. Hindi lang talaga tayo sinusuwerte. Pero, babe I promise na we will work this out. Yun baby natin, gagawin na natin.." she was sobbing while saying that to me.

"Shhh. Hindi na kita ipressure. Don't cry na babe. I'm here na. Hindi na tayo maghihiwalay. Promise me na kapag may problema tayo, you will not run away. Na aayusin natin iyon. Walang bibitaw. I love you, babe.."

"I love you, too.."

We stayed like that for a good 10 minutes. Only crying and saying I love you's.

Then we decided to go home.

Nagpaalam kami sa mga sisters. They were very good to us. Lalo na kay Dei.

Nakita ko kung paano nila inalala ang asawa ko habang naroon siya.

The sisters were happy dahil magkasama na kaming muli.

Nagpapasalamat kami sa kanila.

When we entered the car, and we drove home, hindi kami naghihiwalay. I intertwined our hands.

"Babe?"

"Hmmm?"

"Promise me, you'll stay.. na di ka na lalayas..."

"I will babe. Promise.."

"I love you" and then I kissed her forehead.

"I love you, too." Then she hugged me tight.

I hope hindi na ito matapos. I hope we will work this out.

A/N So ayun na nga.. Malapit na ang katapusan. Mauna pala itong matapos kaysa sa isa ko pang Fanfic..