Tailor

~Inleiding~

Hey guys!

Mijn broertje vertelde mij vandaag dat het hem  heel gek zou lijken als we allemaal een staart zouden hebben, en dat er een heleboel voordelen aan zouden kunnen zitten. Het idee voor mijn nieuwe verhaal was geboren!

Ik heb een verhaal bedacht over een meisje, Tailor. (Snap je de link? Tail-or? ;P )

Hier komt de inleiding!

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Lief dagboek,

Tailor is nieuw. En vreemd. Dat is wat iedereen altijd over mij denkt.

Maar niemand weet wat ik écht ben. Zelfs ik weet dat niet helemaal. Je ziet niets aan me, ik heb een normaal gezicht, die vaak verscholen is in mijn capuchon. Maar toch ben ik niet normaal. Want ik heb een staart. Nee, geen paardenstaart. Een échte staart. Hij lijkt een beetje op die van een leeuw.

Buiten mijzelf weet alleen Nannie dat ik een staart heb. Zij heeft me namelijk gevonden toen ik 1 jaar was. Ik lag in een mandje, op het bankje in het park waar ze altijd de eendjes voert. Nu ben ik 15, en ik ga voor het eerst naar de middelbare school. Ik ga eigenlijk voor het eerst naar school, want Nannie heeft me thuisonderwijs gegeven. Ze was vroeger lerares op een basisschool, dus ze wist er veel van af. Maar nu ik zo oud ben geworden vind ze dat het tijd is om naar een échte school te gaan.

Ik heb geen idee wie mijn ouders zijn, maar ik hoop dat ik ze ooit zal vinden. Ik begin alleen een beetje mijn hoop te verliezen. Ik zoek nu al 7 jaar naar mijn ouders, maar ik heb ze niet gevonden. Het lijkt wel alsof er helemaal niemand is zoals ik. Het lijkt wel alsof ik helemaal alleen ben.

Ik wil het aan iemand kunnen vertellen, maar het kan niet. Nannie zegt altijd dat ze bang is dat ze me in een dierentuin stoppen. En ze heeft gelijk. Ik kán het niet vertellen. Aan niemand niet. Daarom heb ik besloten om voortaan dingen in dit boekje te schrijven. Dan voelt het toch alsof ik iemand heb om het aan te vertellen. Mijn geheim.

Kus, Tailor