Tailor

~33~

Als even later iedereen weer aan het werk is, gaan wij naar het huisje van Dillon en Keena. Nannie komt naast me lopen. 'Echt, het spijt me Tailor. Ik had je moeten geloven. Het klonk gewoon zo ongeloofwaardig.' zegt ze schuldig. 'Het geeft niet. Ik snap het wel.' zeg ik terwijl ik een arm om haar heen sla. 'Maar wat vind je van Singh?' vraag ik. 'Prachtig. Het is zo rustig, helemaal afgesloten van de bewoonde wereld. Het is echt een ándere wereld.'

Als we bij het huisje van Dillon en Keena aankomen, klim ik de ladder op. Nannie staat verwonderd naar het huisje te kijken. 'Geweldig, dat noem ik pas een boomhut!' hoor ik haar achter me zeggen. Eenmaal binnen, gaat Keena meteen thee maken. Wij gaan op de boomstammen zitten, die bekleed zijn met dierenhuiden. 'Wat gaan we doen vandaag, jongens?' vraag ik nieuwsgierig. 'Nou we wilden eigenlijk beginnen met-' zegt Xylia, maar ze word al snel onderbroken door Nannie. 'Ik weet wel wat we vandaag gaan doen. Want hoe leuk ik het hier ook vind, Tailor moet gewoon naar school.' 'Waarom? Ik heb helemaal geen zin in school! En daarbij, Marcus heeft al doorgegeven dat ik ziek ben.' zeg ik geïrriteerd. 'Dan nog, je kan niet zo maar ineens niet meer naar school komen. School is nou eenmaal verplicht.' zegt Nannie streng. Ik wil er iets tegenin brengen, maar Xamm onderbreekt me. 'Dat is waar Tailor, we gaan gewoon naar school.' zegt hij, net zo streng als Nannie. Ik kan mijn oren niet geloven. 'Wat? Sta jij nu ook al aan Nannie's kant?' zeg ik verontwaardigd. 'Hou je mond! Ik wil er niets meer over horen!' roept Xamm dan plotseling boos. Iedereen kijkt hem geschokt aan. Dan begint hij plotseling keihard te lachen. 'Wat is er zo grappig?' vraagt Zira verbaast. 'Jongens! Jullie luisteren ook echt niet hè? Wíj gaan mee! Wij allemaal!' zegt hij lachend. Iedereen staart hem maar een beetje glazig aan. 'Ja, ik ben ook wel benieuwd naar de school van Tailor! Ik ben nog nooit in de bewoonde wereld geweest!' zegt hij enthousiast. 'Hoe zie je dat voor je dan? Kijk hoe we eruit zien. Het is niet de bedoeling dat ze ons meteen meenemen grapjas.' zegt Xylia sceptisch. 'Nee, dat snap ik ook wel. Maar Tailor heeft vast wel wat kleding die we kunnen lenen toch? Dan kunnen we ook een keer onder de mensen komen! We kunnen gewoon Nederlands, dus dat is het probleem niet.' 'Ja, dat lijkt me best leuk! Dan kunnen jullie meedoen met mijn lessen, en dan laat ik jullie mijn school zien!' roep ik ook enthousiast. Ik zie het al helemaal zitten. Xylia, Zira en Cleander stemmen ook in, en we zitten met zijn allen afwachtend te kijken naar wat Dillon, Keena en Nannie gaan zeggen. 'Ayfo tsun käì ne lertu.' zegt Dillon beslist. Ik kijk vragend naar Cleander, en hij vertaald: 'Jullie kunnen naar school gaan! We mogen mee!' zegt hij enthousiast. 'Maar we weten nog niet of het van Nannie mag...' zeg ik nep-teleurgesteld. Nu kan ze niet  anders dan toegeven. En inderdaad ; 'Oké... Het is al goed, als jij daardoor naar school gaat...' zegt ze lachend. 'Heuy!' roepen Zira, Cleander, Xylia en Xamm uit. 'Ik heb nog nooit mensen zo vrolijk gezien om naar school te gaan.' zeg ik lachend. We staan op, zeggen Dillon en Keena gedag, en we vertrekken naar de normale, saaie, grauwe buitenwereld.

Niet veel later komen we aan bij mijn huis. We wachten allemaal op Nannie, en na 5 minuten komt ze hijgend aanrennen. 'Jongens! Ga toch niet zo snel!' hijgt ze uitgeput.'Sorry, Nannie... We waren even vergeten dat jij natuurlijk niet zo snel gaat als ons..' zegt Zira lachend. Nannie maakt de deur voor ons open, en we lopen naar binnen. 'Oke, ga jullie snel omkleden. Ik stuur wel even een mailtje naar mevrouw ten Beek, dat jullie graag even mee willen kijken op Tailor's school, en of jullie vanaf 12 uur een middag mee kunnen draaien.' zegt Nannie. 'Maar wat zeggen we dan als ze vraagt waarom Tailor vanochtend de hele ochtend weg was?' vraag Cleander. 'Ik zeg wel dat Tailor naar de tandarts was.' 'Maar ik heb al tegen Marcus gezegd dat hij moest zeggen dat ik ziek was!' zeg ik in paniek. 'Rustig, niet stressen. Dan app je hem toch even? Misschien heeft hij nog niets gezegd?' sust Nannie. 'Je hebt gelijk, ik zal hem appen.' Ik pak mijn mobiel, en open WhatsApp.

U: Hey, heb je al op school gezegd dat ik ziek was?

Marcus: Nee, sorry! Ik ga het nu meteen doen! Ik was het helemaal vergeten.... Maar goed, de docenten hebben ook nog niet naar je gevraagd. Ik zal het zo tijdens tekenen wel ff melden.

Marcus: Ik heb nu pauze namelijk.

U: Nee! Zeg maar niets! Ik kom namelijk naar school! En ik heb nog een verassing, maar dat zie je dan wel ;)

Marcus: Huh? Ik dacht dat je in Singh was, en ruzie had met Nannie?

U: Ik vertel het je wel op school, ik moet nu rennen, ik heb nog maar een kwartiertje. Tot straks!

Marcus: Oké lekker vaag allemaal... Ik zie je zo denk ik?  :) :?

'Geregeld! Kom, laten we ons snel om gaan kleden, we hebben niet zo veel tijd meer.' zeg ik tegen de rest, en dan lopen we naar mijn kamer. Ik trek wat truien en spijkerbroeken uit mijn kast, en gebaar ze dat ze het aan moeten trekken. Iedereen trekt hun kleding aan, en na 5 minuten staan iedereen met een trui en spijkerbroek klaar. 'Veel beter dit. Zo vallen jullie wat minder op.' zeg ik tevreden. We lopen naar beneden, zeggen Nannie gedag, en rennen naar buiten.

Als we op school aankomen gaat nét de eerste bel. Iedereen loopt terug naar zijn klas, en ik meng me in de menigte. Ik zie dat de rest een beetje hulpeloos blijft staan, en ik wenk ze dat ze achter me aan moeten lopen. Na ons door een hele menigte gewurmd te hebben, komen we eindelijk aan bij het tekenlokaal. 'Gaat dit altijd zo?' vraagt Xylia verbaast. 'Ja helaas wel...' zucht ik schouderophalend. Ik loop naar binnen, en de rest volgt me. Gelukkig, er is nog niemand, behalve mevrouw ten Beek. 'Hallo Tailor!' zegt ze vriendelijk. 'Hallo mevrouw! Heeft u de mail van Nannie gelezen?' 'Ja, ik heb hem net ontvangen. Hoe ging het bij de tandarts?' vraagt ze. 'Eh, wel goed. Ik heb gelukkig geen gaatjes, alleen ik mag een halfuurtje niets eten door de fluoride.' lieg ik. Maar ze trapt erin, en praat gewoon verder. 'O, nou ja, fijn dat je geen gaatjes hebt! Ik wist dat je mensen mee zou nemen, maar wie zijn het?' vraagt ze. 'Dit zijn Xylia, Zira, Cleander en Xamm.' stel ik de rest voor. 'Hallo mevrouw!' zeggen ze in koor. 'Aangenaam kennis te maken jongens! Ga maar alvast zitten, de rest van de klas zal er zo wel aankomen.' zegt ze vriendelijk. We gaan zitten, en  inderdaad, langzaam stroomt de rest van de klas naar binnen. Kat en Esmee gaan bij ons aan de tafel zitten, en kijken me verbaasd aan. 'Mag ik vragen waar jij geweest bent vanochtend mevrouw?' vraagt Kat. 'Ik moest naar de tandarts..' lieg ik. Ik kan ze midden in dit klaslokaal natuurlijk niet gaan vertellen over Singh. 'En wie zijn dit?' vraagt Esmee nieuwsgierig. Ik wil de rest gaan voorstellen, maar ze zijn me voor. 'Hai, ik ben Xylia!' Xylia geeft Esmee een hand. 'Ik ben Cleander.' stelt Cleander zichzelf voor. Ik zie hem verlegen worden. Wat schattig. 'O, aha! Jij bent dus Cleander. We hebben veel over je gehoord!' zegt Kat met een knipoog. Ik kijk haar boos aan, maar het lijkt Cleander niet veel uit te maken; hij heeft alleen maar oog voor Kat. 'Ik ben Zira, aangenaam kennis te maken.' zegt Zira met een glimlach. 'En ik ben Xamm!' zegt hij enthousiast. 'Nou, ik bent Kathrina, maar noem me alsjeblieft gewoon Kat. Ik ben de dochter van mevrouw ten Beek.' Kat zegt het tegen iedereen, maar ze kan haar ogen niet van Cleander afhouden. 'Hoi, ik ben Esmee!' zegt Esmee vrolijk. Iedereen kijkt naar Esmee, behalve Cleander. Die kijkt alleen maar naar Kat. Volgens mij bloeit er iets op tussen die twee. Ik kijk een beetje rond, en dan zie ik dat Marcus binnen komt lopen. Hij kijkt me vragend aan, maar dan ziet hij pas wie om me heen zitten. Hij kijkt verbaasd, maar glimlacht dan hoofdschuddend. Hij gaat met zijn vrienden aan de tafel naast ons zitten. Ik zie hem een briefje en een pen pakken, en hij begint te schrijven. Na een paar seconden loopt hij langs onze tafel, en duwt hij zachtjes het briefje in mijn hand. Ik vouw het open, en lees de tekst.

Leg het me straks allemaal maar uit. Ik wil sowieso even met je praten. Ik ben benieuwd hoe het met je gaat. x

Hij draait zich om en kijkt me aan. Zijn ogen. Ze sprankelen.