~26~

105 5 3
                                    

Dan word ons gesprek plotseling onderbroken door Xylia. 'Sorry dat ik stoor, maar ik moest jullie roepen van Dillon en Keena. Ze wilden nog niet zeggen waarvoor, maar dat krijg je straks vast wel te horen.' zegt ze. Ik sta op, maar Marcus houd me tegen. 'Wat heb je daar op te zeggen Tailor? Ik wil dat je tegen me praat. Alsjeblieft.' zegt hij smekend. 'Ik moet erover nadenken.' en met die woorden ren ik weg. Marcus rent op super snelheid achter me aan, en we komen samen aan bij het huis van mijn ouders. Ik klim de trap op, en Marcus volgt me. Xylia staat al te wachten bij de deur. Met zijn drieën lopen we naar binnen. Cleander is er ook, en hij zit op de bank. Xylia en Marcus maken een buiging voor mijn ouders, maar ik geef Dillon en Keena een knuffel. Dan zie ik pas dat er nog een meisje in de kamer zit. Ik stap op haar af, en geef haar een hand. 'Tailor.' zeg ik met een glimlach. Ze rolt met haar ogen, maar geeft me dan toch een hand. 'Zira.' zegt ze zuchtend. 'Ik wil iets tegen haar zeggen, maar ze verstaat me niet. Kan jij even vertalen?' vraag ik aan Xylia. Ze begint te lachen. Zira is ook een multi-taal. Ze kan gewoon Nederlands. Zira rolt weer met haar ogen. 'Ik ben niet dom hoor.'  'Fnu!' roept Dillon. Blijkbaar is het zo belangrijk dat mijn ouders het zelf willen vertellen, want Keena plant een gedachte in mijn hoofd. Wees stil!  Ik knik beschaamd. 'Lumpe munge  mefo oe ?' vraag ik dan nieuwsgierig. Het kwam er een beetje houterig uit, maar het betekent als het goed is iets als; Waarom brengen zij mij? 'Hoe durf je!' sist Zira. 'Wat is er?' vraag ik verbaasd. 'Zo praat je niet tegen de olo'eyktan , clanleider.' sist ze weer. Ik kijk haar verbaasd aan. ' 'Ite, tìng mikyun!' roept Dillon gefrustreerd. Dochter, luister!  schiet er weer een gedachte in mijn hoofd. 'Xylia, wat betekent, ''ja, papa''? ' 'Srane, sempu.' fluisterd ze glimlachend. 'Srane, sempu..' zeggen ik en Zira dan tegelijk. Ik kijk Zira geschokt aan. We blijven in stilte naar elkaar staren, we weten gewoon niet meer wat we moeten zeggen. 'Tailor, Zira tsmuke.' zegt Dillon met een glimlach. 'Zira, Tailor hum tsmuke.' vult Keena aan. Tailor, Zira zus. Zira, Tailor verloren zus. plant Keena in mijn hoofd. Zira staat woedend op. 'Kehe! Poe slu kawkrr tsmuke! Poe 'ì'awn? Oe txìng!'  schreeuwt ze. 'Xylia wat zegt ze?' vraag ik geschokt. 'Dit kan ik niet vertalen Tailor..' zegt ze met een brok in haar keel. 'Vertaal het maar gewoon.' zeg ik vastberaden. Ze schraapt haar keel, en vertaald het dan toch voor me. 'Nee! Zij word nooit zus! Zij blijft? Ik vertrek!' Ik kijk Zira geschokt aan. Ze werpt me nog een vernietigende blik toe, en rent dan weg. Keena wil achter haar aan gaan, maar ik houd haar tegen. Laat mij maar even. Zend ik naar haar. Ze kijkt me verrast aan, en knikt dan als teken dat ik kan gaan. 'Moet ik met je mee?' vraagt Marcus bezorgt. 'Nee. Ik moet dit alleen doen. Blijf jij maar bij Cleander en Xylia.' En met die woorden ren ik ook de hut uit.

Na een tijdje rennen en zoeken, vind ik Zira bij Ghandhafar. Ze zit met haar rug naar me toe, met haar gezicht in haar handen. Ik sluip naar haar toe, en ga naast haar zitten. 'Hum!' roept ze kwaad. 'Ga weg!' Ik concentreer me, en probeer de woorden goed uit te spreken. 'Mawey,eltu si rutxe.' zeg ik kalm. 'Je zegt maar wat, je weet niet eens wat dat betekent. Jij kan niet eens Simhamukha.' snauwt Zira. 'Kalm, luister alsjeblieft.' vertaal ik.' Zoiets was het toch?'  'Poe,poe.. Knap hoor...' zegt ze zuchtend. 'Kijk Zira, ik ben je zus. Of je dat nu leuk vind of niet. Het is nou eenmaal zo, deal with it. We kunnen het elkaar heel moeilijk maken, en altijd kwaad blijven op elkaar, maar daar schieten we niets mee op. We kunnen het veel beter leuk hebben met elkaar.' leg ik rustig uit. 'Ik zal echt niet je plaats in nemen, dat zou ik niet eens kunnen. Ik spreek echt vreselijk slecht Simhamukha, ik kan niet vissen en niet jagen. Dus ik ben echt geen partij. ' zeg ik lachend. 'Dat klinkt inderdaad niet best.' grinnikt ze. 'Maar ik ben heel blij dat ik jullie allemaal ontmoet heb. Ik heb zo lang gezocht naar een spoortje van mijn ouders, en ik was  echt de hoop aan het verliezen. Dan blijkt nu dat ik ook nog een zusje heb! Ondanks dat je een beetje bot kan doen, weet ik zeker dat we het heel leuk gaan hebben.' lach ik.  'Zeker weten. Ik deed gewoon zo bot omdat ik dacht dat er nu heel veel ging veranderen. En ik heb het zo fijn met papa en mama. Maar ik ben ook heel vaak eenzaam geweest. Als enig kind van een clanleider is het zeker niet altijd makkelijk. Iedereen vond me verwend, en zo ben ik me door de jaren ook gaan gedragen.' zegt ze verdrietig. 'Nou als nu iemand dat tegen je zegt dan zijn ze de klos! Want ik ben super sterk, en ik kan ze allemaal aan!' zeg ik grinnikend terwijl ik mijn spieren laat zien. 'Haha, alsof jij zo veel spieren hebt!' schatert ze. ''Nou ja zeg, zo praat je niet tegen de dochter van een clanleider!' zegt ik zogenaamd beledigd. We schieten allebei in de slappe lach. 'Dus het is weer oké?' vraag ik dan aan haar. 'Bijna.' zegt ze met een sluwe glimlach. Ze geeft me een stomp op mijn bovenarm. 'Nu staan we quitte, zusje.' giechelt ze. Ik kan alleen maar lachen.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

De Simha hierboven is Zira!

TailorWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu