Tailor

~12~

Na de les lopen Esmee, Kat en ik door de gangen. 'We hebben een tussenuur nu, wat doen jullie dan meestal?' vraagt Kat aan Esmee. 'Ehm, we gaan naar de Albert Heijn. Zin om mee te gaan?' Vraagt Esmee met een glimlach. 'Oke, leuk. Ik moet alleen nog wel ff mijn gymtas uit mijn kluisje halen.' Samen stappen we in de lift, maar als we bij Kat's kluisje komen staat Tiffany samen met  haar groepje voor de kluisjes te kletsen. 'Mag ik er even langs?' Vraagt Kat ongeïnteresseerd. 'Ehm, ja..' mompelt Tiffany met haar ogenrollend. Kat maakt haar kluisje open en pakt haar gymtas eruit. Dan gaat er blijkbaar een lichtje bij Tiffany branden (superzeldzaam 😉) , want ze kijkt ineens heel verschrikt op. 'Zeg, jij bent toch die nieuwe?' vraagt ze met een  zoete glimlach aan Kat. 'Jup, that's me.' zegt Kat terwijl ze op haar telefoon kijkt. 'Zeg, je kan beter niet met Tailor en Esmee omgaan hoor.' fluistert Tiffany 'Ze zijn echt heel weird.' Ik kuch hard. 'We staan hier hoor, Tiffany.' zeg ik. ''Waar bemoei jij je mee?' roept Diana, en ze geeft me een stoot tegen mijn arm. 'Hey! Laat dat!' roept Esmee. Ondertussen gaat Tiffany gewoon door met praten. 'Je kan beter met ons omgaan. Wij zijn populair, en de jongens vinden ons nou eenmaal leuker. Daar kan Tailor niet zo goed tegen.' zegt ze met een sluwe glimlach. 'Super bedankt voor het aanbod, maar nee.' zegt Kat met een zachte glimlach. 'Ik heb het niet zo op jullie soort. Op van die prinsesjes.' zegt Kat dan. 'Wat! Je wijst Tiffany Mc Loren af! NIEMAND WIJST TIFFANY Mc LOREN AF! HOOR JE DAT? NIEMAND!' krijst Tiffany dan plotseling. 'Dat is dan jammer voor je. Leer er mee dealen zou ik zeggen.' Kat draait zich om naar ons. 'Kom, laten we naar de Albert Heijn gaan, hier hangt een enorme slechte sfeer. Iets te veel ''Tiffany Mc Loren'' naar mijn smaak.' zegt ze met een sluwe glimlach. Kat slaat haar haar naar achter en kijkt nog één keer achterom. 'Veel plezier nog, prinsesjes.' Dan lopen we naar de lift. Voor de deuren sluiten zien we dat Tiffany ons nog snel een hatelijke blik geeft.

Na de schooldag loop ik samen met Esmee en Kat naar buiten. 'Zeg, hebben jullie zin om  mee te gaan naar  mijn huis?' vraagt Kat. 'Ja, lijkt me leuk!' zegt Esmee enthousiast. 'Mij ook wel, maar ik kan niet fietsen...' zeg ik treurig. 'Dat maakt toch helemaal niet uit! Dan kom je gewoon met de auto! Mijn adres is  Plataanlaan 14. Dan zien we je straks!' ratelt Kat. Ze geven me allebei een knuffel, en dan lopen ze naar hun fietsen. *TUUT,TUUT* Nannie toetert naar me vanuit de auto. 'Kom je?' Met een beetje gedoe stap ik dan eindelijk de auto in. 'Heb je al nieuwe vriendinnen gemaakt?' vraagt Nannie meteen. 'Ja! Er is een nieuw meisje in mijn klas. Ze heet Kat, en ze is heel aardig! Ze heeft gevraagd of Esmee en ik langs willen komen vandaag!' vertel ik vrolijk. 'Kan je naar de Plataanlaan 14 rijden?' vraag ik met een glimlach. 'Tuurlijk, alles voor m'n meisje.' Nannie toetst het adres in op de navigatie, en dan rijden we weg.

Na 5 minuten rijden komen we aan bij Plataanlaan 14. 'Maar dit is een patisserie! Weet je zeker dat je bij het goede adres bent?' vraagt Nannie verbaasd. 'Geen idee. Ik kan het binnen wel even vragen?' Ik klim weer uit de auto, en strompel bij de patisserie naar binnen. 'Hallo, ik kom voor Kat ten Beek. Maar ik denk dat ik verkeerd ben..' zeg ik tegen de man achter de toonbank. 'Hey Tailor! Je bent er!' Kat komt van achter uit de winkel lopen. 'Huh? Ik wist niet dat je een patisserie aan huis had?' vraag ik verbaasd. 'Dan weet je het nu. Kom snel binnen, we zaten al op je te wachten!' ratelt ze. Ik strompel de winkel uit, en steek mijn duim op naar Nannie's auto. Ze heeft het begrepen, want na getoeterd te hebben rijd ze weg. Ik ga weer naar binnen, en volg Kat naar de woonkamer. Daar zit ook Esmee al te wachten. 'Hey Tailor!' ze staat op en geeft me een knuffel. Ze hebben een etagere vol met lekkere hapjes klaargezet. 'Heeft je vader dit allemaal zelf gemaakt?' Vraag  ik vol verbazing. 'Jup. Mijn  moeder werkt dus op school, maar in de weekenden helpt ze mee in de winkel.' 'O leuk! Maar hoe  zijn jullie op de naam gekomen?' 'Eerst wilden we stemmen. Maar mijn ouders vonden een andere naam leuk dan mijn broer en ik. Toen we steen-papier-schaar deden wonnen wij, en dus is het deze naam geworden.' 'Wat wilden je ouders als naam doen?' Vraag ik geïnteresseerd. 'Ten Beek, voor al uw heerlijkheden. Super saai natuurlijk. Nee, dan is de "Patisserie de l'amour" een betere naam toch?' 'Zeker!' Zeggen Esmee en ik in koor. 'Kom pak nog een taartje!' Zegt Kat gastvrij. Ik voel me al helemaal thuis tussen deze mensen.