Tailor

~28~

Dan komt Xylia plotseling aanrennen. 'Daar zijn jullie! Waarom rennen jullie nou telkens weg?' zegt ze hijgend. 'Sorry Xyl, we waren even kontjes aan het keuren.' zegt Xamm lachend. 'O, je hebt Xamm al ontmoet!' zegt Xylia vrolijk. 'Ik heb nieuws over jullie Simhamukha lessen. We starten morgen pas, omdat het nu al aan het schemeren is. Maar ik moest jullie van Keena en Dillon ophalen, want jullie ceremonie start zo.' 'Ceremonie? Wat voor ceremonie?' vraag ik verbaasd. 'Als er nieuwelingen zijn, dan worden ze verwelkomd bij Livingston. Dat is een enorm stenen plateau, waar alle nieuwelingen worden ingeleid . Iedere nieuwe Simha zet zijn of haar handafdruk op Livingston. Daarna krijgt iedereen een ''tìrey- amulet''.' legt Xylia uit. 'Wat is een tìrey-amulet?' vraagt Marcus. 'Dit.' Xylia haalt een ketting onder haar kleding vandaan. Het is een geslepen steen, waar een leeuwenkop in is gehakt. De steen is koraal rood, met vloeiende witte lijnen. Ze draait het amulet om, en daar is een koala in gegraveerd. Er is nog een stukje onder de koala , waar de woorden  '' Xylia ~ Beschermend '' in staan gegraveerd. 'Wauw, wat mooi!' zeg ik bewonderend. 'Je tìrey-amulet laat één van je belangrijkste eigenschappen zien, en die word gelinkt aan een dier dat voor die  eigenschap staat. Ik ben beschermend, en de koala staat voor bescherming.' zegt Xylia trots. 'Maar waarom staat het er bij in het Nederlands?' vraag ik verbaasd.' 'Ken je die Griekse inscripties? Mensen vinden die toch ook mooi? Maar er spreken bijna geen mensen Grieks. Wij vinden dit gewoon mooi. En we weten wat het betekent, want we hebben  een paar Multi-talen. Nederlands mag dan voor ons een andere taal zijn, maar dit betekent niet dat we het geen mooie taal vinden.' legt Xylia uit. 'Wat is jouw amulet Cleander?' vraag ik nieuwsgierig. Hij laat zijn amulet zien. In de voorkant is ook bij hem een leeuw gegraveerd. In de achterkant is een otter gegraveerd, met daaronder ''Cleander~ Creatief''. 'Gaaf! En jij Xamm? Wat is jouw tìrey-amulet?' vraag ik enthousiast. Hij haalt zijn amulet tevoorschijn. Ik zie dat ook hier weer een leeuw in staat, maar  de achterkant is een olifant. Eronder staat; ''Xamm ~ Vrolijk''.  'Ik ben nu ook wel heel benieuwd naar mijn amulet jongens!' giechel ik. 'Laten we dan maar snel gaan, want Keena en Dillon staan vast al op ons te wachten.'

Niet veel later komen we hijgend aan bij Livingston. Dillon en Keena staan al op het plateau te wachten. Ik loop omhoog, maar ik zie dat Xylia, Xamm en Cleander me niet volgen. 'Waarom komen jullie niet mee?' vraag ik verbaast. 'Marcus en jij zijn de enige nieuwe Simha's. Wij mogen het plateau niet betreden. ' zegt Xylia met een glimlach. Ik haal mijn schouders op en loop naar mijn ouders. Ik maak een buiging en Marcus doet me na. Als ik weer op sta ontvangt Keena me met open armen. 'Tailor!' zegt ze met een brede glimlach. Dillon richt zich tot de Simha's die om het plateau heen staan. 'Simha's!' Roept hij. 'Tailor!' Hij wenkt me, en ik loop naar hem toe. De Simha's geven me een groot applaus. Keena houd een bakje met rode verf voor me. Ik kijk haar vragend aan. Je handafdruk Tailor...  schiet er een gedachte door mijn hoofd. Ik doop mijn hand in de verf, en ik wil mijn hand op de grond zetten, maar dan schiet er weer een gedachte door mijn hoofd. Nee! De clanleider en zijn familie zetten de afdruk op de hartensteen! Ik kijk om me heen, en zie dat er een steen staat in de vorm van een hart. Hij staan rechtop, op Livingston. Er staan twee handafdrukken bovenin, met de namen ''Keena'' en ''Dillon'' eronder. Ik zet mijn handafdruk onder die van hen. Keena heeft een kussen vast, en daar ligt een steen op. Ik kan niet zo goed zien wat het is, maar Dillon pakt het van het kussen, en loopt naar me toe. 'Tailor. Speels.' zegt hij plechtig. Het is doodstil. Hij laat me het amulet zien, en ik zie dat het een kolibrie is. Aan de voorkant is ook in dit tìrey-amulet een leeuw gegraveerd. Hij hangt het om mijn nek, en dan richt hij zich weer tot de menigte.'Sìltsan tìrey!' roept Dillon terwijl hij mijn arm trots omhoog houd. 'Sìltsan tìrey!' roepen de Simha's. Goed leven.. Ze wensen je een goed leven.... schiet er weer een gedachte door mijn hoofd. 'Oel ngati kameie!' roept Dillon naar de menigte. 'Oel ngati kameie!' roepen ze terug. Ik zie jou... Ze zien je.... Ze begrijpen je, en ze houden van je... Dan pakken Keena en Dillon me plotseling vast bij mijn armen. Ik kijk ze verbaasd aan, maar ze knikken alleen maar geruststellend. Ze tillen me op, en gooien me in de menigte. Dan voel ik hoe honderden handen me opvangen. Ze vangen je op.... Dit was een proef.... Als het volk je opvangt, dan ben je toegelaten tot de Simhanadraja-clan... Ik word op de grond gezet, en ik kijk verder naar de ceremonie van Marcus. Hij mag ook zijn handafdruk zetten, maar alleen niet op de hartensteen, maar op Livingston. Keena pakt een kussentje, waar Marcus amulet op ligt. Dillon pakt het op, en houd het voor Marcus. 'Marcus, mysterieus.' zegt hij plechtig. Hij hangt het amulet om Marcus nek. Het is een kraai. Dillon keert zich weer tot de menigte.'Sìltsan tìrey!' roept Dillon weer. 'Sìltsan tìrey!' schreeuwt het volk. 'Oel ngati kameie!' roept Dillon. 'Oel ngati kameie!' roept de menigte. Marcus word naar voren gebracht, en net als bij mij vangt het volk hem op. Keena stapt naar voren. 'Set; lrrtok, rol, sreu!' roept ze lachend. Nu; lach, zing, dans! plopt er een gedachte in mijn hoofd. 'Pamtseo!' roept Dillon, en hij gebaart naar het orkest dat ze kunnen gaan spelen. Het volk danst lekker mee. Ik loop naar Livingston toe, en klim naar boven. De hele menigte draait zicht naar mij toe, en het is plotseling doodstil. Zelfs de band is gestopt met spelen. Ik wenk Xylia, maar ze blijft schouderophalend staan. 'Ehm... Ik wil jullie bedanken...' stotter ik. Ik kijk Xylia knikkend aan, als teken dat ze het moet vertalen. 'Daarom wil ik een lied voor jullie zingen. Het heet ''Stole the show''.' zeg ik zenuwachtig. Ik schraap mijn keel, en begin te zingen. De hele groep is doodstil. 'Darlin', Darlin'... O turn the lights back on now. Watchin', Watchin'. As the credits all roll down..' zing ik zachtjes. De zaal zit me nog steeds ademloos aan te kijken. 'Cryin', Cryin'. At least we're playing to a full house, house.' Maar dan laat ik het helemaal los, en zing ik gewoon. 'No heroes villains want to blame. While whilted roses fill the stage. And the thrill, the thrill is gone. Our debut was a masterpiece. But in the end for you and me. Oh, the show, it can't go nn.' zing ik. Maar dan hoor ik een stem uit het publiek meezingen. Ik kijk verbaasd op. Het is Marcus. 'We used to have it all, but now's our curtain call.' zingt hij. 'And wave out to the crowd. And take our final bow.' Ga ik verder. 'Oh, it's our time to go. But at least we stole the show. ' zingen we dan samen. Het lijkt wel een duet. Nee wacht eens, het líjkt geen duet. Het ís er een. 'Least we stole the show.' Dan hoor ik langzaam steeds meer stemmen meezingen. Het orkest zet in, en het word een hele verzameling van stemmen. 'Least we stole the show. Least we stole the shów!' haal ik uit. Dan gaat iedereen uit zijn dak. En ben ik intens gelukkig.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Worden jullie ook zo vrolijk van muziek? :D

Q: Wat is jullie lievelingsliedje? Zet het in de comments!

A: Ik heb niet echt één lievelingsliedje, maar ik vind Fire and the Flood van Vance Joy, Came here for Love van Sigalla, Silence van Marshmellow en Thumbs van Sabrina Carpenter wel leuk. <3 :3

xxxx