Το Απωθημενο

26° ΚΕΦΑΛΑΙΟ

Τα παιδιά άκουσαν τον οδηγό του λεωφορείου,να λέει πώς όσοι είναι για την εκδρομή να περάσουν μέσα στο λεωφορείο. Μπήκαν και κάθισαν τέρμα πίσω, στις τελευταιές θέσεις, όλοι μαζί.

Το λεωφορείο δεν ήταν και πολύ γεμάτο οπότε μπορούσαν να κινούνται σχετικά άνετα μέσα σε αυτό.

Πέρασαν απο την Θεσσαλονίκη και πήγαιναν προς την Λάρισα, όπου έκαναν και στάση σε ένα διπλανό χωριό.

-Τί ωραία που είναι εδώ κάτω απο τον πλάτανο,είπε η Παναγιώτα.
-Τέλεια είναι. Κάτω απο την δροσιά να τρως, να πίνεις το καφεδάκι σου,είπε η Σταυρούλα.
-Συμφωνώ απόλυτα Σταυρούλα με όλα αυτά που λες. Έχεις απόλυτο δίκιο. Ειδικά όταν έχει πολύ ζέστη,είπε ο Στέλιος.
-Εγώ δεν έχω δίκιο, Στέλιο;ρώτησε η Παναγιώτα δήθεν ενοχλημένη.
-Βέβαια, τί να λέμε τώρα,είπε ο Γιώργος.
-Εσύ Γιώργος, γιατί πετάγεσαι απο εκεί που καθόσουν ήσυχα; Σε σένα μίλησε η Παναγιώτα,είπε η Μυρτώ.
-Πολύ σωστά, Μυρτούλα. Γιώργο μην πετάγεσαι,είπε η Παναγιώτα.
-Μυρτώ, πιες την πορτοκαλάδα σου και μη μιλάς,είπε ο Τάκης
-Τάκη,θα φας ξυλαράκι,είπε η Μυρτώ.
-Αλήθεια;Ακούτε τί λέει, παιδιά; Θα με δείρει η Μυρτώ. Μπράβο Σταυρούλα, έχεις την καλύτερη φίλη, που είναι και πυγμάχος.
-Κανόνισε να γίνουμε και εγώ και όλες μας πυγμάχοι και σας δείρουμε όλους μαζί.
-Ε,παιδιά. Ησυχάστε λίγο. Είστε να παίξω λίγο κιθάρα και να τραγουδήσουμε;Τζάμπα την έφερα μαζί μου;είπε ο Νίκος.

Ο Νίκος άρχισε να παίζει στην κιθάρα του,μία γνώριμη μελωδία για τα παιδιά και όλοι άρχισαν να τραγουδάνε. Τραγουδούσαν και γελούσαν όλοι τους. Φαινόταν όλοι ευτυχισμένοι και δεν τους ένοιαζε τίποτα. Μόνο ο Άγγελος φαινόταν λίγο πιο επιλακτικός και συγκρατημένος.

Σε λίγα λεπτά, ακούστηκε η φωνή του οδηγού που φώναζε όλους τους επιβάτους, να ανέβουν στο λεωφορείο.
Η επόμενη στάση θα ήταν λίγες ώρες μετά στην πόλη της Θήβας.
Αυτές οι ώρες μέσα στο λεωφορείο,πέρασαν με πολύ τραγούδι και κέφι για όλους τους επιβάτες,καθώς η παρέα τους ξεσήκωσε όλους με το κέφι της.

-Ωραία πόλη η Θηβα,είπε η Μυρτώ.
-Εσένα όλα σου αρέσουν σήμερα,είπε ο Δημήτρης.
-Αφού όλα τα τοπία είναι πολύ ωραία. Να έρθουμε καμία άλλη φορά στην Θήβα εκδρομή. Ή όταν επιστρέφουμε να κάτσουμε για λίγο.
-Έχει και πολλά αρχαία αξιοθέατα,είπε ο Άγγελος.
-Καλά τα λες, Άγγελε. Η Θήβα στην Αρχαία Ελλάδα ήταν ένα απο τα σημαντικότερα εμπορικά κέντρα,είπε η Σταυρούλα.
-Ποιά κέντρα λες,Σταυρούλα; Θα πάμε σε κανένα κέντρο να τα πιούμε και να κάτσουμε μέχρι το πρωί;ρώτησε ο Τάκης που έκατσε στο τραπέζι αφού μέχρι τώρα ήταν πιο πέρα.
-Εσύ Τάκη,όλο το μυαλό σου στο ποτό και στην διασκέδαση το έχεις.

Μετά την Θήβα πέρασαν έξω απο την Αθήνα και τον ισθμό της Κορίνθου. Έπειτα απο ένα πολύωρο ταξίδι έφτασαν στον τελικό προορισμό τους,το Ναύπλιο.

-Παιδιά, είναι τέλεια,είπε η Σταυρούλα αφού βγήκαν απο το λεωφορείο.
-Μόνο τέλεια;Υπέροχα είναι φιλενάδα,είπε η Παναγιώτα αφού κοίταξε γύρω της.
-Κι ακόμα δεν έχουμε δει τίποτα. Πιστεύω ότι αυτό θα είναι το πιο τέλειο διήμερο της ζωής μας,είπε η Μυρτώ.
-Κορίτσια, ελάτε να πάμε στο ξενοδοχείο,είπε ο Δημήτρης.
-Δεν θα κάνουμε καμία βόλτα, Δημήτρη;ρώτησε η Σταυρούλα.
-Θα κάνουμε,αλλά αργότερα. Είναι πολύ νωρίς ακόμη. Κοντεύει πέντε η ώρα. Άρα,έχουμε αρκετές ώρες μπροστά μας. Τώρα,θα πάμε στο ξενοδοχείο μας να τακτοποιηθούμε πρώτα. Να φτιάξουμε τα πράγματα μας και να ξεκουραστούμε λιγάκι,είπε ο Δημήτρης και φίλησε την Σταυρούλα.