Το Απωθημενο

79° ΚΕΦΑΛΑΙΟ

Η Σταυρούλα έμεινε μόνη της στο σπίτι και σκεφτόταν όλα αυτά που της είπε η Αθανασία.

Η Αθανασία μαζί με τον Παύλο και τον Γιάννη πήγαν στη φυλακή, για να συναντήσουν τους πατεράδες τους.

-Μπαμπά τι κάνεις;ρώτησε ο Παύλος.
-Πώς να τα περνάω εδώ μέσα;Νομίζεις ότι είναι εύκολο;
-Σίγουρα δεν είναι εύκολο,αλλά με αυτά που έκανες σου αξίζει,δεν νομίζεις;είπε η Αθανασία.
-Αθανασία, κόρη μου. Μην μου μιλάς έτσι σε παρακαλώ.
-Μην λες κόρη σου,γιατί δεν είμαι και νομίζω πως το ξέρεις και εσύ. Σωστά;
-Σου μίλησε η μάνα σου;
-Πες το και έτσι.
-Θα σου είπε βέβαια και για τον δίδυμο αδελφό σου.
-Ναι βέβαια ξέρω. Πέθανε στην γέννα,είπε η Αθανασία και ο Θωμάς αναστέναξε βαθιά.
-Αυτό το παιδί δεν πέθανε. Συνεννοηθηκα με τον γιατρό που ξεγεννησε την μάνα σου να της πει ψέματα,ότι αυτό το μωρό πέθανε.
-Δηλαδή δεν έχει πεθάνει;ρώτησε ο Παύλος.
-Όχι,φυσικά. Αυτό το παιδί ήξερα, ότι είναι του Δημήτρη και ήθελα να μην έχει τίποτα απο αυτόν τον άνθρωπο. Πόσο μάλλον έναν γιο που θα του μοιάζει και θα της θυμίζει εκείνον.
-Και εγώ είμαι κόρη του.Μην το ξεχνάς.
-Δεν το ξεχνάω Αθανασία,αλλά ήθελα να έχω μια κόρη.
-Είσαι πολύ εγωιστής τελικά,είπε η Αθανασία.
-Το άλλο το μωρό,τί απέγινε;ρώτησε ο Παύλος.
-Το έχω δώσει για υιοθεσία σε μια πολύ καλή  οικογένεια. Στην οικογένεια Χατζηευστρατιου.
-Χατζηευστρατιου;Δεν το πιστεύω. Δηλαδή ο Αλέξης είναι αδελφός μου;
-Το ξέρεις το παιδάκι;είπε ειρωνικά ο Θωμάς.
-Είναι συμμαθητής μου άμα θέλεις να ξέρεις. Τον έχεις δει κιόλας. Είχε έρθει σπίτι μας.

Την ίδια ώρα ο Γιάννης μιλούσε με τον Άγγελο.

-Μπαμπά,θα κάνουμε ότι μπορούμε για να σε βγάλουμε απο εδώ μέσα.
-Όχι,Γιάννη να μην κάνετε τίποτα. Το αξίζω να είμαι εδώ μέσα. Άλλωστε έχω κάνει τόσα πολλά.
-Τα όπλα και τα ναρκωτικά μόνο. Αν δείξεις καλή διαγωγή θα βγεις αμέσως.
-Δεν έχω κάνει μόνο αυτά. Γιάννη,αγόρι θέλω να σου τα πω όλα. Δεν αντέχω να τα κρατάω άλλο μέσα μου. Τόσα χρόνια έχουν περάσει και οι τύψεις,δεν με έχουν αφήσει ήσυχο,ούτε μια στιγμή.
-Σε ακούω λοιπόν.
-Έχει σχέση με την κοπέλα σου την Αθανασία και τη μητέρα της.
Η Αθανασία είχε έναν αδελφό που γεννήθηκαν μαζί.Εγώ και ο Θωμάς σχεδιασαμε την παράνομη υιοθεσία του. Επίσης,πριν πολλά χρόνια η μάνα της Αθανασίας ήταν έγκυος σε ένα άλλο μωρό,το οποίο ήταν του Δημήτρη. Εγώ ζήλευα παρά πολύ τον Δημήτρη, γιατί αγαπούσα την Σταυρούλα όσο τίποτα στον κόσμο. Όταν παντρεύτηκαν και εκείνη γέννησε μπήκα μέσα στο σπίτι την ώρα που έλειπαν πήρα το μωρό και κάποια χρήματα για να νομίζουν ότι είναι ληστεία.
-Δεν το πιστεύω ότι είσαι τόσο σκληρός. Πώς το έκανες αυτό;
-Ζήλευα πολύ όπως σου είπα και πριν. Ξέρεις πως είναι όταν αγαπάς κάποιον πολύ απο την πρώτη στιγμή που τον γνωρίζεις,γιατί όπως έχω καταλάβει ότι και εσύ την Αθανασία την αγαπάς αληθινά.
-Πολύ σωστά έχεις καταλάβει, αλλά εγώ δεν θα την πληγώναμε πότε με αυτόν τον τρόπο,είπε ο Γιάννης και χαμήλωσε το κεφάλι.
-Το μωρό που πήρες,τι το έκανες;
-Το έδωσα σε έναν φίλο μου τον Φάνη Σταθακοπουλο.
-Αλήθεια τώρα; Πλάκα μου κάνεις. Δηλαδή ο Διονύσης είναι χαμένος αδελφός της Αθανασίας;

Τα τρία παιδιά συναντήθηκαν έξω από τις φυλακές και ο Γιάννης εδώσε στην Αθανασία, ένα γράμμα που είχε γράψει ο Άγγελος για την Σταυρούλα.

-Τί γράφει;ρώτησε εκείνη.
-Δεν ξέρω,αλλά υποθέτω ότι της εξηγεί γιατί την έκανε να πονέσει τόσο.
-Τί εννοείς;
-Καλύτερα να το διαβάσει η μητέρα σου και να σου πει η ίδια.

Η Σταυρούλα κρατούσε στα χέρια της,τον φάκελο που της έδωσε η Αθανασία. Ο Άγγελος ήταν αυτός που είχε γράψει το γράμμα. Ήθελε τόσο πολύ να το διαβάσει,αλλά δίσταζε. Τελικά το άνοιξε και άρχισε να διαβάζει. Αναγνώρισε αμέσως τον γραφικό χαρακτήρα του Άγγελου.

"Κράτησα την μοίρα σου στα χέρια μου. Δεν ήθελα να ευτυχήσεις,ούτε για μια στιγμή χώρια από εμένα. Εγώ καθόρισα την ζωή σου! Εγώ σε κατέστρεψα και καταστράφηκα κι εγώ μαζί σου. Εγώ σε χώρισα!Εγώ πήρα το παιδί σου! Όλα εγώ τα έκανα! Ζήλευα! Ζήλευα την κάθε μάτια που του έριχνες. Ζήλευα,γιατί ξέρω πως η καρδιά σου δεν χτυπούσε τόσο δυνατά στην αγκαλιά του,όσο στην δική μου. Ζήλευα, γιατί καμία γυναίκα δεν με κοίταξε με τόσο πάθος,όσο εσύ κοιτούσες τον Δημήτρη. Σε λάτρεψα όσο τίποτα! Δεν μπόρεσα να αγαπήσω αληθινά κανέναν άλλον,πέρα από εσένα. Γιατί είσαι μοναδική για εμένα. Μια γυναίκα αγάπησα στην ζωή μου,Σταυρούλα. Εσένα. Κι ακόμα σ'αγαπάω. "