Το Απωθημενο

80° ΚΕΦΑΛΑΙΟ

Δύο μήνες μετά

Ο Αλέξης,η Αθανασία,ο Διονύσης και ο Ηλίας ξέρουν πια, ότι είναι αδέλφια και προσπαθούν να αναπληρώσουν τα χρόνια που δεν έζησαν μαζί,περνώντας αρκετό χρόνο μαζί.

Ο Άγγελος και ο Θωμάς είναι ακόμα στη φυλακή,ενώ σε λίγο καιρό θα γίνει η δίκη τους.
Ο Δημήτρης με την Χρυσάνθη μένουν χωριστά για κάποιο  χρονικό διάστημα,καθώς η σχέση τους έχει διαταραχθεί,μετά τις τελευταίες αποκαλύψεις που συγκλόνισαν τους πάντες.

Η Σταυρούλα ήταν μόνη στο σπίτι, έκανε δουλειές και σκεφτόταν πως η ζωή την είχε δικαιώσει. Όλα της τα παιδιά γνώριζαν την αλήθεια τώρα πια. Βρήκε τα χαμένα της παιδιά,αλλά και ο Ηλίας που ήταν τόσο κοντά της όλα αυτά τα χρόνια,έμαθε όλη την αλήθεια.
Η σκέψη της πήγε στον Δημήτρη,όταν το κουδούνι της πόρτας χτυπούσε επίμονα. Η Σταυρούλα κοίταξε την πόρτα που χτυπούσε και κοντοστάθηκε. Τελικά,πήγε να ανοίξει και είδε έκπληκτη να στέκεται μπροστά της ο Δημήτρης και να την κοιτάει με το ίδιο βλέμμα που την κοίταξε, όταν πρωτοσυναντηθηκαν και στη συνέχεια όταν ήταν μαζί και ερωτευμένοι.

-Γειά σου Σταυρούλα. Να περάσω;της είπε ο Δημήτρης αμήχανα.
-Ναι,Δημήτρη πέρνα μέσα,του απάντησε η Σταυρούλα αμήχανα,ενώ έκανε αμέσως στην άκρη για να μπει μέσα.
-Έχεις χρόνο να μιλήσουμε;ρώτησε εκείνος.
-Ναι,έχω αρκετό. Θέλεις καφεδάκι;
-Αν δεν σου κάνει κόπο.
-Μετριο τον πίνεις έτσι;
-Έτσι ακριβώς,όπως το θυμάσαι είναι,είπε ο Δημήτρης και η Σταυρούλα μελαγχολισε. Αμέσως μετά πήγε στην κουζίνα. Μετά απο λίγο γύρισε με έναν δίσκο στα χέρια.

-Σε ευχαριστώ,Σταυρούλα.
-Λοιπόν Δημήτρη. Προς τι αυτή η επίσκεψη;ρώτησε η Σταυρούλα μπλέκοντας τα δάχτυλα της μεταξύ τους.

Ο Δημήτρης ήπιε μια γουλιά από τον καφέ του και την κοίταξε μέσα στα μάτια.

-Θέλω να μιλήσουμε σοβαρά. Να μιλήσουμε για την ζωή μας,για εμάς.
-Δημήτρη, νομίζω ότι τα είχαμε ξεκαθαρίσει αυτά. Άλλωστε είμαστε παντρεμένοι και οι δύο μας. Εσύ έχεις την Χρυσάνθη και εγώ τον Θωμά, είπε με πικρία η Σταυρούλα.
-Ο Θωμάς είμαι στην φυλακή και εγώ με την Χρυσάνθη είμαστε σε διάσταση. Σταυρούλα μου,σε αγαπάω πολύ. Ποτέ δεν σταμάτησε η καρδιά μου,να χτυπάει για σένα και το ξέρω πως και εσύ ποτέ δεν σταμάτησες να με σκέφτεσαι. Το ξέρω ότι κάναμε πολλά λάθη στο παρελθόν, αλλά αυτά που μας ενώνουν είναι πολλά περισσότερα,από αυτά που μας χωρίζουν. Δεν φταίμε εμείς που χωρίσαμε. Οι άλλοι μας έβαλαν τα εμπόδια.
-Έχεις απόλυτο δίκιο Δημήτρη. Τον Θωμά τον αγάπησα γι'αυτό τον παντρεύτηκα,αλλά εσύ ήσουν ο μεγάλος μου έρωτας και πότε δεν σε ξέχασα. Εσύ είσαι η μεγάλη και μοναδική μου αγάπη,αλλά δεν γίνεται να είμαστε πια μαζί.Θα σ'αγαπώ για πάντα.Θέλω να το ξέρεις αυτό. Περάσαμε πολλά μαζί,όμως υπάρχει πια ένα τεράστιο χάσμα μεταξύ μας. Έχουν περάσει πολλά χρόνια απο τότε που ήμασταν μαζί,έχουμε αλλάξει συνήθειες,δεν είμαστε οι ίδιοι άνθρωποι που ήμασταν κάποτε. Ο χρόνος πέρασε και μας άλλαξε.
Τα παιδιά μας γνωρίζουν όλη την αλήθεια για εμάς και ότι είχε γίνει κάποτε. Μου φτάνει που είναι όλα κοντά μου είναι κοντά μου και αγαπημένα. Αυτό ήθελα και ονειρευόμουν πάντα.
-Έχεις δίκιο. Είναι πολύ σημαντικό που έχουμε τα παιδιά μας κοντά μας και μου αρέσει πολύ αυτό. Όλα έχουν γίνει πολύ καλοί άνθρωποι και αυτό είναι πολύ καλό,είπε ο Δημήτρης με κατεβασμένο κεφάλι, γιατί δεν ήθελε να τον δει η Σταυρούλα να κλαίει.
-Λοιπόν Δημήτρη,τι λες μπορούμε να ξεπεράσουμε αυτά που περάσαμε κάποτε και να γίνουμε δύο πολύ καλοί φίλοι;
-Ναι,Σταυρούλα όλα είναι περασμένα πια,είπε ο Δημήτρης και της έσφιξε το χέρι.

Ο Δημήτρης έφυγε απο την Σταυρούλα και ξεκίνησε να πηγαίνει προς την θάλασσα,όπου του άρεσε να κάθεται απο μικρός και να την κοιτάει. Κάθισε εκεί για ώρες,ώσπου ο ήλιος χάθηκε απο τον ουρανό.

Ο Δημήτρης και η Σταυρούλα, πέρασαν πολλά μαζί. Η αγάπη τους πέρασε κυριολεκτικά απο σαράντα κύματα,όμως κατάφερε να ξεπεράσει τα εμπόδια που μπήκαν στο δρόμο της.
Στο τέλος ήρθε η λύτρωση, όμως η ιστορία τους ήταν ποτισμένη με πολύ πόνο και εγωισμό. Έτσι, με μια θυσία ζωής αποφάσισαν να μείνουν χωριά.
Η αληθινή αγάπη πότε δεν σβήνει από μέσα μας και αυτο το απέδειξε περίτρανα η ιστορία του Δημήτρη και της Σταυρούλας,που η αγάπη τους έμεινε αναλλοίωτη στον χρόνο και τις δυσκολίες.

~ΤΕΛΟΣ~