Το Απωθημενο

74° ΚΕΦΑΛΑΙΟ

Ολοι βρεθηκαν για ακομη μια φορα στο νοσοκομειο.

-Τι εγινε Αθανασια; ρωτησε η Σταυρουλα.
-Ημουν για ψωνια και οταν γυρισα βρηκα την γιαγια κατω. Μαλλον επαθε εγκεφαλικο. Σε λιγο θα βγει ο γιατρος και θα μας πει σιγουρα. Της κανουν εξετασεις τωρα.
-Τι ειναι αυτο που μας βρηκε;Ουτε ενας μηνας δεν περασε απο τοτε που "εφυγε" ο πατερας μου και τωρα η μητερα μου...
-Μην φοβασαι μανα. Η γιαγια θα γινει καλα,ειπε ο Παυλος.
-Ναι,οπως εγινε και ο παππους.
-Αθανασια,μην αντιμιλας.

Σε λιγη ωρα εφτασε στο νοσοκομειο ο Γιαννης που τον πηρε τηλεφωνο η Αθανασια και ο Θωμας που μολις πληροφορηθηκε αυτο που εγινε ετρεξε αμεσως.

-Γιαννη μου ηρθες;ειπε η Αθανασια και τον αγκαλιασε.

Ο Θωμας μολις ειδε αυτη την κινηση της Αθανασιας κοιταξε αγρια τον Γιαννη. Ο Παυλος που ειδε το βλεμμα του πατερα παραξενευτηκε. Ωρες αργοτερα βγηκε ο γιατρος για να τους ενημερωσει για την κατασταση της Γεωργιας.

-Πως ειναι η μητερα μου;ρωτησε η Σταυρουλα.
-Υπεστη βαρια εγκεφαλικη αιμορραγια. Της καναμε μια ακτινογραφια και βρηκαμε οτι αυτο ειχε αναπτυχθει πολλα χρονια πριν και τωρα εκανε θαυμα του. Αυτο που θελω να σας ρωτησω ειναι αν ειχε χτυπησει το κεφαλι της παλια.
-Ναι παλια ειχε χτυπησει. Στο χωραφι η δουλεια ειναι σκληρη. Ειχε πεσει και χτυπησε,ειπε η Σταυρουλα.
-Οντως. Απο το χτυπημα στο κεφαλι, αναπτυχθηκε αιματωμα. Δεν ξερω αν και ποτε θα γινει καλα καθως ηταν πολυ βαρυ το εγκεφαλικο και πιθανον να της αφησει καποια ελαττωματα.
-Ελαττωματα;Οπως;ρωτησε ο Παυλος.
-Ισως να μην μπορει να κινησει καποια απο τα ακρα της ή να μην μπορει να μιλησει. Ισως και μην συμβει τιποτα απο αυτα και να συνεχιζει κανονικα τις συνηθειες της.
-Και ποτε θα ξερουμε αν θα της αφησει ελαττωματα;ρωτησε ανησυχη η Σταυρουλα.
-Δεν ξερω. Αναλογα με το πως θα αντιδρασει ο οργανισμος της στα φαρμακα, που της χορηγουμε. Παντως δειχνει αρκετα δυνατη,ειπε ο γιατρος ηρεμα.

Ο Γιαννης ειχε παει στο κυλικειο και ο Θωμας τον ακολουθησε.

-Γιαννη, ελα εδω,του φωναξε.
-Τι θελετε;ρωτησε ο Γιαννης με απορια.
-Θελω να μεινεις μακρια απο την κορη μου,ειπε ο Θωμας και τα ματια του γυαλιζαν απο θυμο.
-Γιατι;
-Για το καλο σου.
-Αποκλειεται. Την Αθανασια την αγαπω πολυ και δεν προκειται να την αφησω. Και καλα θα κανετε να δεχτειτε την σχεση μας.
-Τοτε να εισαι σιγουρος οτι η Αθανασια,θα μαθει τα παντα για τις παρανομες δρασεις τις δικες σου και του πατερα σου,τον απειλησε ο Θωμας.
-Εγω δεν εχω καμια σχεση με τις δουλειες του πατερα μου και το ξερει η Αθανασια. Και απο οτι μου εχει η Αθανασια,δεν εχετε και τις καλυτερες σχεσεις,οποτε δεν προκειται να πιστεψει ουτε λεξη απο αυτες που θα της πεις.