Το Απωθημενο

66° ΚΕΦΑΛΑΙΟ

Όλοι έλειπαν απο το σπίτι και έτσι η Βούλα με την Σταυρούλα μιλούσαν πιο άνετα για τα θέματα που τους απασχολούσαν. Ο Παύλος με τον Θωμά γύρισαν, όταν πια είχε σκοτεινιάσει για τα καλά.

-Καλως την. Βούλα τί κάνεις;ρώτησε ο Θωμάς μόλις είδε την Βούλα να κάθεται στον καναπέ μαζί με την Σταυρούλα.
-Καλά είμαι. Παύλο μου,τί κάνεις, αγόρι μου;Άλλαξες παρά πολύ.
-Το ξέρω θεία και εσύ ομορφυνες πολύ.
-Υπερβολές,είπε και χαμογέλασε η Βούλα.
-Ο Στέφανος δεν είναι μαζί σου;ρώτησε ο Θωμάς.
-Όχι. Είχε μια δουλειά να κάνει και δεν μπορούσε να έρθει.
-Κρίμα.Χαθήκαμε αυτές μέρες. Παλιά συναντιόμασταν πιο συχνά. Η Αθανασία πάνω είναι;ρώτησε ο Θωμάς αφού κοίταξε την Σταυρούλα.
-Δεν ήρθε ακόμα. Θα έβγαινε με τα παιδιά απο τον σύλλογο μετά την πρόβα.
-Είναι αργά όμως για να γυρνάει έξω,δεν νομίζεις;
-Έλα ρε μπαμπά πως κάνεις έτσι. Δεν είναι Και μωρό για να την ελέγχεις. Εχει μεγαλώσει πια,είπε ο Παύλος.
-Όχι αρκετά για να μπορεί να προστατευτεί.
-Θωμά,έχει δίκιο ο Παύλος. Άμα την πιέζεις έτσι θα σηκωθεί να φύγει απο το σπίτι και θα την ψάχνετε πάλι. Και δεν το θέλεις αυτό έτσι δεν είναι;είπε η Βούλα.
-Έτσι είναι Βούλα,είπε ο Θωμάς και έκανε έναν μορφασμο.
-Ωραία. Όταν έρθει μην την πάρεις απο τα μούτρα. Εγώ φεύγω τώρα. Θα με περιμένει ο Στέφανος. Θα έχει γυρίσει σπίτι και θα με ψάχνει. Λείπω και τόσες ώρες.
-Ο Ηλίας σπίτι είναι;ρώτησε ο Παύλος.
-Δεν νομίζω Παύλο. Όταν έφυγα,έφυγε και εκείνος. Όπως ξέρεις και εσύ κάθε φορά που βγαίνει αργεί να γυρίσει.
-Καλά,θα τον πάρω τηλέφωνο.

Η Βούλα εφυγε και έπειτα απο λίγο επέστρεψε η Αθανασία στο σπίτι μέσα στην χαρά.

-Τί κάνετε όλοι εδώ μαζεμένοι;Συμβούλιο έχετε;ρώτησε μόλις τους είδε όλους στο σαλόνι.
-Καθόμαστε μικρή. Βλέπουμε μια ταινία,είπε ο Παύλος.
-Εσύ γιατί δεν βγήκες;ρώτησε τον Παύλο.
-Δεν ήθελα. Γιατί σε πειράζει;
-Όχι,αλλά εσύ έβγαινες καθημερινά,είπε η Αθανασία και πήγε κοντά τους.
-Τί ταινία βλέπετε;ρώτησε.
-Μια ξένη. Με τα παιδιά απο τον σύλλογο ήσουν;ρώτησε ο Θωμάς.
-Ναι,μπαμπά αλλά μην αρχίζεις παλι τα ιδια.
-Δεν θα αρχίσω μην φοβάσαι. Απλά ρωτάω για να μάθω. Νομίζω πως δεν είναι και τόσο κακό αυτό.
-Πολύ παράξενα φέρεσαι. Τί έχει γίνει;
-Τίποτα.Τί να γίνειδηλαδή;Εσύ δεν ήθελες να μην σου φωνάζω συνέχεια;Να λοιπόν έγινε.
-Το ήθελα πολύ,αλλά πως άλλαξες τόσο απότομα;
-Το καλοσκεφτηκα και είπα ότι είσαι πια μεγάλη κοπέλα και μπορείς να προσέχεις τον εαυτό σου.

Έπειτα δεν μίλησε κανείς και κοίταζαν όλοι την τηλεόραση, ώσπου την σιωπή έσπασε η Αθανασία.