Το Απωθημενο

57° ΚΕΦΑΛΑΙΟ

Ο Θωμάς γύρισε το άλλο πρωΐ στο σπίτι. Η Σταυρούλα,η οποία ήταν στην κουζίνα και τον άκουσε που μπήκε στο σπίτι πήγε στο σαλόνι.

-Μπα,μπα ήρθες επιτέλους; Πού ήσουν;τον ρώτησε αφού ακούμπησε στην πόρτα.
-Εσύ δεν έχεις μάθημα σήμερα και κάθεσαι εδώ;
-Έχω πιο μετά. Λοιπόν,θα μου πεις τώρα που ήσουν;
-Ανάκριση μου κάνεις;Ακούς εκεί να με ρωτάει "Που ήμουν";όπου ήθελα ήμουν,κυρία Σταυρούλα μου.
-Εσύ πώς με Ρωτάς κάθε φορά απο που έρχομαι;
-Άλλο εγώ άλλο εσύ.
-Άλλο εσύ έτσι;Τί νομίζεις κύριε Θωμά ότι είμαι εγώ σαν τις άλλες που κάθονται σπίτι και αυτό μόνο;
-Δεν είπα αυτό,αλλά..
-Τί αλλά;Λοιπόν έχω τα ίδια δικαιώματα που έχεις και εσύ. Προσφέρω σε αυτό το σπίτι,όσο και εσύ. Εντάξει;
-Ναι,αλλά εσύ είσαι γυναίκα και εγώ είμαι άντρας.
-Και τι με αυτό;Σημαίνει ότι μπορείς να γυρνάς έξω τα βράδια με κάθε γυναίκα της νύχτας και να έρχεσαι το πρωί;Εγώ δηλαδή τί πρέπει να κάνω
-Ποιός σου είπε ότι γυρνάω με γυναίκες;
-Και τότε με ποιόν ήσουν όλο το βράδυ;
-Με έναν φίλο μου.
-Με ποιον;
-Να μη σε νοιάζει. Πάω να κάνω ένα γρήγορο μπανακι και φεύγω για το μαγαζί.
-Αφού δε με νοιάζει λοιπόν,όταν γυρίσεις μην περιμένεις να μας βρεις εδώ με το παιδί.
-Σταυρούλα, με απειλείς;
-Ναι,Θωμά. Σε απειλώ αν δεν μου πεις που ήσουν θα πάρω το παιδί και θα φύγουμε.
-Να φύγετε λοιπόν. Αφού έτσι θέλεις,να φύγετε.
-Δεν σε νοιάζει έτσι;Καλά όπως θέλεις.

Ο Θωμάς έφυγε για να παει στο μαγαζί του,ενώ η Σταυρούλα μάζεψε τα πράγματα του Παύλου και τα δικά της και πήγε στο μάθημα της στο σχολείο.

Αγγελος
Ο Άγγελος γύρισε νωρίς το  μεσημέρι απο το μαγαζί που ειχε πρόβα στο σπίτι του,όπου τον περίμενε η Κική με ανυπομονησία.

-Ήρθες Άγγελε;Πώς πήγε η πρόβα;τον ρώτησε η Κική με τα  μάτια της να λάμπουν.
-Πώς να πήγε Κική; Ήταν ένας μπουζουξης, άστα. Κάθε και λίγο σταματουσαμε γιατί έκανε λάθος. Θα δούμε πως θα παίξουμε το βράδυ.  
-Θέλεις να σου βάλω κάτι να φας;
-Όχι,πέρασα απο την μάνα και έφαγα πριν λίγο.
-Και γιατί δεν με ειδοποιήσεις ρε Άγγελε;
-Κική,θα μου πεις και τι θα κάνω τώρα;είπε ο Άγγελος με τα μάτια του να καίνε από θυμό
-Όχι,προς Θεού. Δεν είπα αυτό,είπε η Κική  και Έσκυψε το κεφάλι.
-Μπράβο το κορίτσι μου. Τα αλλά τα κορίτσια μου στο σχολείο είναι;
-Ναι και σε λίγο σχολανε.
-Ωραία, ανυπομονώ να τις δω.

Δημητρης

Ο Δημήτρης ήταν στο εστιατόριο του και δούλευε,καθώς είχαν έρθει αρκετά επίσημα πρόσωπα της τοπικής κοινωνίας.