Το Απωθημενο

68° ΚΕΦΑΛΑΙΟ

Η Σταυρούλα άκουγε την φωνή του παγωμένη. Έκλεισε βιαστικά το τηλέφωνο και το πέταξε στο τραπέζι. Άρχισε να πηγαινοέρχεται πάνω κάτω στο σαλόνι. Γιατί το έκανα αυτό; ρώτησε τον εαυτό της. Πέρασε λίγη ώρα και πληκτρολογησε αυτή την φορά το νούμερο της Αθανασίας. Την πήρε δύο φορές και δεν το σήκωσε. Μετά απο πολλές σκεψεις αποφάσισε να πάρει τον Δημήτρη. Άκουσε τον χαρακτηριστικό ήχο του τηλεφώνου και τα λίγα δευτερόλεπτα, μέχρι να σηκώσει το τηλέφωνο ο Δημήτρης της φάνηκαν αιώνας. Άκουσε και πάλι την φωνή του απο την άλλη πλευρά.

-Δημήτρη, είπε με δυσκολία.
-"Εσύ;"ρώτησε απορημένος ο Δημήτρης αφού κατάλαβε την φωνή της.
-Μην πεις το όνομα μου σε παρακαλώ. Δεν θέλω να ακούσει η Αθανασία.
-"Δεν είναι κοντά μου"
-Δεν μου σηκώνει το τηλέφωνο. Πώς είναι το κοριτσάκι μου;Τί κάνει;
-"Μια χαρά είναι. Μην ανησυχείς. Μιλάει με ένα αγόρι λίγο πιο περα"
-Με αγόρι; Τί αγόρι;
-"Είναι καλό παιδί. Μην φοβάσαι. -Το κορίτσι μου,μεγάλωσε. Δεν το πιστεύω.
-"Έτσι γίνεται πάντα. Κανένας δεν μικραίνει,όλοι μας μεγαλώνουμε."
-Πόσο δίκιο έχεις Δημήτρη. Πώς τα περνάτε εκεί πέρα;Όλα καλά;
-"Μια χαρά. Περνάμε όλοι πολύ ωραία. Ο κόρη σου είναι ευτυχισμένη. Να την έβλεπες πως γελάει. Λάμπει ολόκληρη. Ώρες-ώρες μου θυμίζει εσένα. Σου μοιάζει αρκετά είναι αλήθεια. Έχετε το ίδιο χαμόγελο. Τα ίδια υπέροχα χαρακτηριστικά. "
-Μακάρι να ήξερες,μακάρι,είπε η Σταυρούλα και έκλεισε το τηλέφωνο βιαστικά.

-Ναι με ακούς;έκανε ο Δημήτρης μετά απο λίγο.
-Δημήτρη,ποιός ήταν στο τηλέφωνο; τον ρώτησε η Αθανασία καθώς τον πλησίαζε.
-Ο Γιώργος. Είναι μαζί με τον αδελφούλα σου και πήραν να δουν τι κάνουμε.
-Γιατί δεν με φωνάξεις;Ήθελα να μιλήσω με τον Παύλο. Αλλά δεν πειράζει,θα τον πάρω μετά,είπε η Αθανασία και γέλασε.

Η Σταυρουλα αφοτου εκλεισε το τηλεφωνο επεσε στον καναπε και αναστεναξε. Αρχισε να σκεφτεται τον Δημητρη. Δεν ηξερε τιποτα. Δεν ηξερε οτι η Αθανασια ηταν η κορη του. Η κορη τους μονο. Το μονο εχει που απο εκεινον. Εκεινος της ειπε στην συντομη συνομιλια τους οτι της μοιαζει. Ομως εκεινη πιστευει ακριβως το αντιθετο. Η Σταυρουλα νομιζει οτι η Αθανασια ειναι ιδια ο Δημητρης και στα εξωτερικα χαρακτηριστικα,αλλα και στα εσωτερικα. Εχει χιουμορ,ειναι πεισματαρα,αρκετα κοινωνικη και δυναμικη, οπως ο Δημητρης. Μακαρι να ηταν μαζι και να μεγαλωναν την κορη τους. Ολοι, θα ηταν ευτυχισμενοι. Η Αθανασια τους θα ηταν καλα. Αγαπαει τοσο τον Δημητρη σαν πατερα. Ουτε να ηξερε πως ειναι ο πατερας της. Ειναι πραγματικη ειρωνεια αυτο