Το Απωθημενο

38° ΚΕΦΑΛΑΙΟ

-Τον θυμάμαι. Και τους γονείς μου θυμάμαι. Βλέπω καθαρά τα προσωπά τους. Όμως, δεν θυμάμαι τίποτα άλλο.
-Δεν πειράζει,Δημήτρη μου. Θα τα θυμηθείς όλα με τον καιρό. Είναι λίγο νωρίς ακόμη.
-Οι δικοί μου τί κάνουν;Πώς είναι όλον αυτόν τον καιρό μετά τον υποτιθέμενο θανατό μου;
-Όλοι του καλά είναι. Θα πάμε σύντομα να τους δούμε. Θα μείνουν έκπληκτοι και θα χαρούν πολύ με την επιστροφή σου. Ειδικά η μητέρα σου. Σου είχε αδυναμία,είπε η Σταυρούλα και χαμογέλασε.
-Πρέπει να πάμε στο χωριό. Ίσως με βοηθήσει να θυμηθώ τα πάντα σχετικά με το παρελθόν μου,είπε ο Δημήτρης και έμεινε σκεπτικός για λίγη ώρα.

Το απαλό αεράκι τους χτυπούσε το πρόσωπο και κουνούσε τα φύλλα των δέντρων και των διάφορων λουλουδιών,που υπήρχαν στο πάρκο. Πολλά πουλιά κελαηδούσαν πάνω στα δέντρα και κάποια πετούσαν εδω κι εκεί.

-Ποιός νομίζεις ότι κρύβεται πίσω απο όλο αυτό;Απο το ψέμα που είπε ο γιατρός για να μας χωρίσει για πάντα,βυθίζοντας εσένα στον πόνο και μένα στην άγνοια;
-Έχω κάποιες υποψίες,αλλά δεν είμαι σίγουρη,είπε η Σταυρούλα και σταμάτησε να μιλάει,σουφρώνοντας τα χείλη της.
-Πες μου. Τί σκέφτεσαι;είπε ο Δημήτρης και κοίταξε στα μάτια.
-Νομίζω πως όλα αυτά τα έκανε ο πατέρας μου. Μου φάνηκε πολύ περίεργο που σε δέχτηκε έτσι ξαφνικά και χωρίς αντιρρήσεις.Στην αρχή δεν ήθελε να ακούσει τίποτα για εσένα. Δεν σε ήθελε για γαμπρό του και μου το θύμιζε αρκετές φορές. Τον φοβάμαι πολύ τον πατέρα μου. Πιστεύω ότι είναι ικανός να κάνει πολλά. Έχει και πολλές διασυνδέσεις σε πολλές πόλεις της χώρας.
-Δηλαδή και στο Ναύπλιο;
-Γιατί όχι; Ο πατέρας μου μπορεί να κάνει πολλά,ώστε να περάσει η δική του άποψη.

Για ακόμη μια φορά επικράτησε σιωπή μεταξύ τους και το μόνο που ακουγόταν ήταν το θρόισμα των φύλλων και το ανέμμελο κελάηδισμα των πουλιών.

-Θες να πάμε να φάμε;Θα πεινάς σίγουρα, είπε μετά απο λίγο ο Δημήτρης.
-Στο εστιατόριο που δούλευεις;
-Όχι,κάπου πιο ήσυχα. Σήμερα δεν δουλεύω. Αυτό σημαίνει ότι μπορούμε να μείνουμε μαζί όσο θέλουμε,είπε ο Δημήτρης και σηκώθηκε όρθιος.
-Δημήτρη, υπάρχει κάτι σημαντικό που θσλω να σου πω και δεν μπορεί να περιμένει.
-Τί πράγμα; Έχει σχέση με την παρέα που ήσουν χθες έτσι; Ήσασταν σε ζευγάρια,σωστά;Δεν πειράζει Σταυρούλα μου. Έπρεπε να προχωρήσεις την ζωή σου.
-Όχι,δεν είναι αυτό. Με τα παιδιά είμαστε φίλοι απο την σχολή. Δεν τρέχει κάτι μεταξύ μας.
-Τότε, τί συμβαίνει αγάπη μου;Πες μου, με ανησυχείς.
-Δημήτρη, όσο νόμιζα πως δεν ζούσες έγινε κάτι.
-Τί έγινε; Πες μου ανησυχώ πάρα ποπύ τώρα.
-Ο Άγγελος ήρθε στην Αθήνα όπως σου είπα.
-Ναί,ωραί είπαμε ότι θα παμε να τον δούμε.
-Ο Άγγελος ερχόταν κάθε μέρα σπίτι μου. Ήρθαμε πολύ κοντά και ένα βράδυ που είχαμε βγει έξω, μου έκανε πρόταση γάμου.
-Τί;Πλάκα κάνεις.Σταυρούλα, τί ε
έκανες;Τί του απάντησες;