Το Απωθημενο

31° ΚΕΦΑΛΑΙΟ

Την επόμενη μέρα, η Σταυρούλα ξεκίνησε με το πλοίο απο το λιμάνι της πόλης της, για τον Πειραιά. 
Στην Αθήνα θα έμενε στο σπίτι του θείου της, με την οικογένειά του. Είχε να τους δει απο τότε που είχαν έρθει σπίτι τους,το 1974 με την κατάληψη της Κύπρου απο την Τουρκία. Πέντε χρόνια είχαν περάσει απο τότε. Θα είχαν αλλάξει όλοι τους τόσο πολύ. Τα ξαδέλφια της θα είχαν μεγαλώσει αρκετά. Ειδικά τα αγόρια.
Σε τέσσερις ώρες και λίγα λεπτά απο την αναχώρησή της,η Σταυρούλα είχε φτάσει στον Πειραιά και εντυπωσιάστηκε απο τον πολύ κόσμο που είχε το λιμάνι. Δίκαια το ονόμαζαν το μεγαλύτερο λιμάνι της Ελλάδος,σκέφτηκε. Πλήθος κόσμου έβγαινε απο τα πλοία, που μόλις είχαν φτάσει στο λιμάνι και έπαιρναν αμέσως τον δρόμο τους.
Η Σταυρούλα μόλις κατέβηκε απο το πλοίο, άρχισε να ψάχνει τήν θεία της ανάμεσα στον πολύ κόσμο που υπήρχε εκεί. Στο τηλέφωνο, της είχε πει πως θα έρθει να την πάρει. Ο θείος της δούλευε και δεν μπορούσε να έρθει στο λιμάνι. Ξαφνικά μέσα στον κόσμο, άκουσε κάποιον να φωνάζει το όνομά της.

-Σταυρούλα. Καλώς ήρθες, κορίτσι μου,είπε η θεία της και αγκαλιάστηκαν.
-Καλώς σας βρήκα, θεία Χριστίνα,είπε η Σταυρούλα και φιλήθηκαν σταυρωτά με τη θεία της.
- Σε μία στιγμή, νόμιζα πως δεν θα έρθεις και φοβήθηκα,είπε η Σταυρούλα. 
-Είναι δυνατόν,παιδί μου;Μόνο εμάς ξέρεις εδώ, στην Αθήνα. Μόνη θα σε αφήναμε;Πού θα έμενες;
-Ο θείος δουλεύει;ρώτησε μετά απο λίγο η Σταυρούλα.
-Ναί. Κάθε μέρα σηκώνεται πρωί-πρωί και πηγαίνει στην δουλειά του. Τί να κάνουμε;Αυτά έχει η ζωή. Έχουμε και τρία παιδιά να θρέψουμε.
-Τί κάνουν ο Αναστάσης,η Φανή και ο Φίλιππος;Μου έχουν λείψει τόσο.
-Μία χαρά είναι. Δύο μέτρα έχουν γίνει. Δεν θα τους γνωρίσεις.
-Τα αγόρια στο Λύκειο είναι τώρα;
-Ο Αναστάσης τώρα πήγε στο Λύκειο. Ο Φίλιππος ακόμα στο Γυμνάσιο είναι. Η Φανίτσα τελείωσε και το Λύκειο και τώρα παει στο Πανεπιστήμιο.
-Θα μεγαλώσανε πολύ και οι τρείς τους. Πέντε χρόνια έχω να τους δω.
-Η Φανή είναι σπίτι,διαβάζει. Θα την δεις. Χαρά που έκανε μόλις έμαθε, ότι θα έρθεις να μείνεις σπίτι μας. Το ίδιο και τα αγόρια.  Τα παληκάρια μας, σχολάνε το μεσημέρι. Τότε θα τα δεις.

Η θεία Χριστίνα και ο θείος Νίκος μαζί με τα τρία τους παιδιά μένουν σε ένα διαμέρισμα στον τέταρτο όροφο μίας πολυκατοικίας, ακριβώς απέναντι απο το λιμάνι του Πειραιά.
Απο τον τέταρτο όροφο φαίνεται καθαρά όλο το λιμάνι,με τα πλοία που πηγαινοέρχονται απο και προς αυτό.

-Απο την ώρα που ήρθες ξαδελφούλα, όλο το παράθυρο κοιτάς,είπε η Φανή.
-Έχει υπέροχη θέα απο εδώ ψηλά. Η θάλασσα,τα μεγάλα πλοία,ο πολύς κόσμος...
-Μελαγχολική σε ακούω. Σε παράτησε κανένας εκεί που ήσουν;Γι'αυτό ήρθες;Για να τον ξεπεράσεις;Πώς τον λένε;
-Για κάτσε.Πολύ φόρα πήρες. Δεν είναι αυτό. Να,ήθελα να κάνω κάτι στη ζωή μου. Να σπουδάσω κάτι για το μέλλον μου. Να έχω μια δική μου δουλειά και να βγάζω τα δικά μου χρήματα. Θέλω να είμαι ανεξάρτητη.
-Και τί επάγγελμα λες να σπουδάσεις;
-Είμαι ανάμεσα σε δύο. Αγγλική φιλολογία και λογιστική. Εσύ, τί λες;
-Εγώ λεω αγγλική φιλολογία. Θα μπεις ευκολότερα και θα παιρνείς και καλό μισθό. Θα έχεις ένα καλό μέλλον.
-Και εγώ αυτό σκεφτόμουν, αλλά ήθελα και μία δεύτερη γνώμη.
-Για πες μου τώρα για το άλλο το θέμα.
-Ποιό άλλο;ρώτησε η Σταυρούλα παραξενεμένη.
-Για τον λεγάμενο που σε παράτησε με ένα παιδί στην κοιλιά.
-Δεν με παράτησε Φανή,πέθανε!!Ο Δημήτρης με αγαπούσε πάρα πολύ,είπε η Σταυρούλα και άρχισε να κλαίει. Η Φανή προσπαθούσε να την ησυχάσει με κάθε τρόπο.

-Ηρέμησε,Σταυρούλα μου. Δεν ήθελα να σε ταράξω. Συγνώμη,που σε στεναχώρησα,είπε η Φανή και κατέβασε το κεφάλι.
-Δεν φταίς εσύ, Φανίτσα. Εγώ έχω το πρόβλημα. Δεν μπορώ να ξεχάσω τον Δημήτρη. Ήταν ο πρώτος μου έρωτας και είναι πολύ δύσκολο να ξέρω πως δεν θα τον δω ποτέ ξανά. Πως δεν θα ακούσω ξανά την γλυκιά φωνή του,ούτε θα δω το υπέροχο χαμόγελό του. 
-Σε καταλαβαίνω,είπε η Φανή.
-Έχεις νιώσει και εσύ έτσι για κάποιον;
-Όχι..Όχι ακόμα,αλλά εύχομαι να το ζήσω σύντομα.
-Τον είχες γνωρίσει τον Δημήτρη, τότε που είχες έρθει. Ο αδελφός του είναι ο Κώστας.
-Εκείνος με τις χαριτωμένες μαύρες μπουκλίτσες είναι ο Δημήτρης, ο αγαπημένος σου;ρώτησε η Φανή.
-Ναί.
-Ο αδελφός του ο Κώστας ήταν πολύ όμορφος. Παραμένει ακόμα;ρώτησε η Φανή.
-Παραμένει,αλλά είναι δεσμευμένος με την Ευαγγελία.