How to Date a Womanizer and Break his Heart

Chapter 55

Dark Andrew's POV

Nagising ako ng may kumagat sakin. Tsk, Damn this mosquito.

Tumingin ako sa paligid at gabi na pala. Napasarap yata ang pagtulog ko rito sa rooftop. I get my phone on my pocket and I checked the time. It's already 7pm. D*mn di ako nakapasok. Well, I dont mind it.

I decided to went home but when I was passing in the lobby I saw someone entering the Comlab. Akala ko ba uwian na? Bat may tao pa?

I followed that person and I was surprised when that person turned around and we met our eyes. Just one thing is for sure, I just missed her. I miss her so much to the point that I was going to embrace her but I stop myself when I remembered all her lies. I cant help myself but whenever I think those lies I get angry at her.

"Dark." D*mn, the moment she called my name its like a sound to my eyes but I stop myself.

"I said, dont call my name. Why do you keep showing infront of me? I told you, I dont wanna see your f*cking face anymore." F*ck myself! Kabaliktaran lahat yan. Gustong-gusto ko syang yakapin. D*mn!

"A-a--ano kase, naiwan ko lang yung phone ko binalikan ko lang." She said while looking down. I can see her tears trying to fall down.

"Tss.. Like I care."

"I'm sorry. I'm really really sorry." she said while crying.

"Pwede ba, wag kang umiyak sa harap ko. Nasusuka ako kapag nakikita kita. Pwede bang umalis kana sa buhay ko?"

"Pwede bang pakinggan mo muna sasabihin ko sayo? Pangako huli na to, hinding-hindi na ako magpapakita pa sayo kahit kailan basta pakinggan mo lang ako please..." I can see desperate in her eyes.

"Para saan pa?"

"Please.. Just hear me please... Last na to promise." I sighed.

"Okay. 5 minutes. Dont waste my f*cking 5 minutes." ngumiti sya. Muntik ko ng masuntok yung sarili ko nung ngumiti sya. Damn! I miss those smile.

"Okay. Sapat na sakin yun."

"Your time is running."

"Eto na, I'm sorry, i'm sorry sa lahat. Oo inaamin ko sa umpisa may kasunduan kami ni Coleen pero nung tumagal totoo na yun, totoo na lahat yun. Lahat ng pinaramdam ko sayo totoo lahat yun. Natatawa nga ako sa sarili ko kapag naiisip kong ako rin pala ang mahuhulog sayo. Hindi ko akalain na ganito pala. Masaya ako kasi naramdaman ko yung pagmamahal mo, yung saya na kasama kita ang saya-saya ko promise." ngumiti ulit sya. "Alam mo ba, pangarap kong makasama ka habang buhay, gusto ko ikaw na, gusto ko ikaw na yung lalaking para sakin kaya sorry talaga sa lahat. Sorry sa lahat ng nagawa ko at sana mapatawad mo ko." nawala yung ngiti nya at may tumulong luha sa mata nya. "Dark ayokong maging selfish pero kailangan kita. Kailangan kita kase may sa–"

"Time is up." I cut her off. Pinigilan ko na sya sa mga sasabihin nya dahil malapit na kong bumigay. Gusto kong sabihin sa kanyang pinapatawad ko na sya pero hindi ko alam, parang may ayoko pang marinig mula sa kanya. "I'm going." tumalikod na ko sa kanya pero napatigil ako sa sinabi nya.

"May sakit ako. Ikamamatay ko tong sakit na to."

Tiningnan ko sya na parang nagtataka. Tumingin ako sa mata nya.

Sadness?

Coleen's POV

Phone's ringing.

Tiningnan ko phone ko, akala ko si Elise, yung boyfriend ko lang pala. Napangiti tuloy ako. Nakatatlong ring bago ko sinagot, aba syempre dapat di halatang gusto ko syang kausap diba.