11-B grubuna eklendiniz.
+9054: Alya gruptan çıkma. Önemli bir konu var.
Siz : Özelden yaz.
Gruptan ayrıldınız.
+9054 yazıyor...
+9054: Sen voleybol takımında bu sene kaptansın. O gruba yeni antrenörü aldık. O yüzden çıkma.
Siz : Gerekli mi?
...
"Niye? Daha fazla neyi dinleyeyim?" Yağmur göğsünü şişirerek derin bir nefes aldı. "Çocuk orda. Git ve itiraf et. De seni seviyorum."
"Aptal mısın sen? Nasıl diyebilirim?"
"Onu kaybedeceksin. O giderse Alya sen eskisi gibi olamazsın seni kaybetmek istemiyorum." dudaklarımı ısırarak kapıyı açıp dışarı çıktım. Buz gibi havada lunaparka gidecektik. Neden? Çünkü Yağmur çocuklar için olan bir organizasyonda Alper 'in olduğunu öğrenip beni de gönüllü olarak yazdırmıştı. Kapıdan çıkmamla Alper' le yüz yüze geldik. Bana verdiği atkısını ben takmıştım. Oda ona benzer takmıştı. Ellerini cebinden çıkarıp "Hadi." dedi.
Ellerimi montumun cebine sokup peşinden yürüdüm. "Bu soğukta organizasyon mu yapılır ya?" diye söylendim. "Üşümüş mü huysuz hanımefendi?"
"Sen üşümedin mi?" durup bana baktı. "Ayıpsın münasip yerlerim dondu." durağa geldiğimizde yan yana durup otobüs beklemeye başladık. Soğuktan bacaklarım titriyordu. "Bu nasıl bir soğuk ya?" diye titreyerek konuşurken önümüzden bir çift geçti. Sarılmışlar ve gülüşüyorlardı. Alper koluma dokundu. Ona baktığımda kolunu gösterdi. "Gel ısın." dedi. "Öyle ısınamam ki." dedim. "Nasıl ısınırsın?"
Sarılarak.
Hadi bir cesaret.
"Neyse."
Uçtu o cesaret.
Otobüs geldiğini görünce adeta uçarak otobüse yürüdüm. Alper 'de yanıma oturdu. "Gir koluma kızım yemem. Isın işte." cazip gelirken bir kaç saniye sonra koluna girdim. Sıcaklığını hissettiğimde mayıştım. Kolunu oda omzuma koyduğunda ters ters baktım. "Bende üşüdüm." diye açıklama yapınca sustum.
İneceğimiz yere geldiğimizde neredeyse uyuyacaktım. Otobüsten indiğimizde bacaklarım soğukla kaskatı kesildi. Lunaparkın içine kurulan çadıra girdiğimde herkes elinde kupalarla etrafı topluyordu. Alper baktığımda oda bana baktı.
"Alper Yücegönül?" bize seslenen adama baktım. "Evet benim?"
"Hava şartları nedeniyle üzgünüm ama iptal oldu organizasyon."
"Hayda..." dedim sinirle. Çadırdan çıkıp kollarımı göğsümde birleştirdim. Alper 'de çıktığında arkamı dönüp çıkışa yürümeye başladım. Ta ki o kolumdan tutup, "Boşuna mı geldik." diyene kadar. "Anlamadım."
"Burası lunapark farkındasın değil mi?"
"Ellerim dondu görüyorsun değil mi?" elimin tekini eliyle tuttu. "Güneş ısıtır bak." dedi. "Yanıltıcı güneş o. Şu elimi de ver." beni umursamadan yürümeye başladı. "Hiçbir şey yapmayacağım. Görürsün sen."
"Tabi tabi."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
