Yazıyor... (Depresif Kız)

60 ¿

Selam (::

"Anne bir dakika!" Diye bağırdığında tek yaptığım kendimi bedeni altında saklamaktı.

"Hiii!" Diye bağıran Hülya hanımın sesiyle yüzüm utançtan yanarken kapının kapanma sesini duydum. Alper yüzüme baktı. "Gitti." Dediğinde hızla onu üzerimden itip yerdeki eşyalarımı aldım. Yüzüm yanıyordu. "Nasıl yapabildik bunu gündüz vakti evde ya!"

"Gece vakti mi yapsaydık?" Diye sorduğunda yüzüne ters ters baktım. "Annen az önce bizi bastı." Dedim üstüne basa basa. "Yüzünü görmedi ki." Dediğinde gözlerimi devirdim. "Beni bu odadan çıkar." Gülümseyip "Niye eğleniyorduk." Dediğinde omzuna vurdum. "Komik mi aptal?"

"Ya nesi yanlış bunun? Ben seni öpemez miyim?" Sessiz kaldığımda "Öperim." Dedi sırıtarak. "Öptüm de." Diye eklediğinde parmaklarımı yüzüme kapattım. "Defol git." Gülerek odadan çıktı. "Gel merdivenlerde bekle. Sesleri duyarsın zaten. Uygun bir vakitte de çıkarsın."

Peşinden çıktığımda dediği gibi merdivenlerde bekledim. Sesleri gelmeye başladığında gergindim.

"O kız kim? Oğlum sen delirdin mi? Ben seni böyle mi yetiştirdim?"

Ah, o kız aptal.

"Anne ben sevdiğim kadını öpemez miyim?" Dedi Alper.  Kalbim hızla atarken alt dudağımı ısırdım. "Sevdiğim kadın diyor ya! Terbiyesiz! Gül gibi gelinim olacaktı! Nasıl bakacaksın o melek gibi kızın  yüzüne! Yok oğlum yok. Beni çok yanılttın sen."

"Anne hangi kızdan bahsediyorsun?"

"Kaç tane kız var delirtme beni! Alya Alya diye ölmüyor muydun sen? Ne değişti bir gün içinde? Alya'sız olmuyor anne demeler, annesine sor ne yapıyor, yok resim gönder... ah oğlum ah... ben utanıyorum şimdi o kızın yüzüne bakmaya!"

"Anne ne alakası var? Alya'yı karıştırma." Dedi Alper sitemkar bir şekilde. "Sus konuşma. Sen karıştırma asıl. Ne vardı az daha koşsaydın peşinden kızın. Kızdır naz yapar. Ne olurdu taş kafalı oğlum?"

"Anne bak alınıyorum artık. Böyle de sinirlenme. Küçük cadıya bir şey olacak karnındaki." Dudaklarımı ıslattım. Merdivenlerden inmiş öylece dikiliyordum. "Beni hayal kırıklığına uğrattın." Dediğinde derin bir nefes alıp mutfağa girdim. Hülya hanım beni gördüğünde gözleri kocaman açıldı.

"Sen nereden çıktın  Alya?" Diye şaşkınlıkla sorduğunda Alper eli ensesinde sırıtarak bana bakıyordu. "Ben..." Diyerek sustuğumda Hülya hanım çatık kaşlarla Alper'e döndü. "Hadi yürü git sen yukarı. Bu odada durma." Diye kızdığında hala olayı anlamadığını fark ettim.

"Şey aslında—"

"İyisin değil mi Alyacığım?" Diyerek beni böldüğünde sözüm yarıda kalmıştı. Alper yaslandığı yerden doğrulup yanıma yaklaşıp "Anne işte yukarıdaki kız." Dediğinde karnına dirsek attım. Elini omzuma koyup bana sarıldığında Hülya hanım şoka girmiş gibi bize bakıyordu.

"S-siz yeniden, ay ne yenideni ilk daha, ay çok sevindim çocuklarım." Diyerek gülümseyip ayaklandığında gülümsemeye çalıştım. "Ne zaman? Hemen anlatın hadi bana!"

*

Hayatımızda an gelir fırsatlar kapımızı çalar. Bazen bunları fark eder bazense biz onların farkına varmadan uçup gitmiş olurlar. Umudumuzu yitirmeden hep ileriye doğru koşmalı ve asla pes etmemeliydik çünkü  tek bir hayatımız vardı.

Hayatıma giren şansları değerlendirmekte geç kalsam da sonuçta değerlendirmiştim ve sonuna kadar huzurluydum.

"Güneş kremi ister misin?" bana sırıtarak bakan Alper 'e baktım. Etrafa baktıktan sonra elimdeki gözlüğü ona fırlattım. "Avrupalı mı sandın sen kendini? Türküz biz Türk."  gülerek geriye doğru çekildi. "Sen gittikçe çirkefleşiyorsun bak."