မနက္ပိုင္းေနစထြက္ခ်ိန္သို႔ေရာက္ခဲ့ေလၿပီ။ အာလံုးကလည္း အဆင့္သင့္ျပင္ဆင္ထားၿပီ။ ျမင့္ပ်ံေလးေယာင္ေကာ၊ ကေလးေတြ၊ ေနျခည္ေကာ ဒီကေန႔ လုပ္ငန္းအတြက္ ေလ့က်င့္ထားၿပီးၿပီ။
"ဟဲ့ ငါတို႔ေတြ မေန႔က ပ်က္ကြက္ခဲ့တာ အတြက္ ဦးတင္ထူးကုိ ေျပာၿပီးသြားၿပီလား။" ေကာင္းျမတ္က ေမးခြန္းနဲ႔ စတင္လိုက္သည္။
"အင္း ေျပာၿပီးၿပီ။ ဒီကေန႔ အတြက္ေကာေပါ့။" အားလံုးေခါင္းညိတ္သည္။ စတင္ထြက္ခြာထို႔ အျပဳတြင္ ေနာက္ဆံုးမွ ေနေသာ ေနျခည္၏ေနာက္ေက်ာကို လွမ္းဆြဲလိုက္ေသာ လက္တဖက္။ ဤကားၾကယ္ေလး။
"မမ ညီမေလးလည္း လိုက္ခဲ့မယ္။" ေနျခည့္ ရင္တခုလံုး ေလးလံသြားသည္။ သူသာ သူခႏၶာကိုယ္ကို အပိုင္းပိုင္း ျဖတ္ခြင့္ ေပးလ်ွင္ ေပးမည္။ အေထြးဆံုးညီမကိုေတာ့ သူမ်ားက လက္ေတာင္ ေပးအတို႔ခံမည္မဟုတ္။
"ၾကယ္ေလး..." သူ႔လက္တစံုကို တင္းတင္း ဆုပ္ထားမိသည္။
"မမ ၾကယ္ေလး က နတ္ဆိုး ကို ကိုးကြယ္တဲ့ အဖြဲ႔အစည္းက ဆိုတာ မေမ့ပါနဲ႔။ အဲ့ဒါထက္ အခု ျမင္ေနရတဲ့ ကေလးေတြထက္ ညီမက မသိတာေတြ ပို႐ွင္းျပႏိုင္မယ္ထင္တယ္။" ေနျခည္မွာ စိတ္လည္းပူမိသည္။ သို႔ေသာ္ တဖက္ကလည္း ဝမ္းသာသည္။ ကေလးေတြအတြက္ေကာ၊ သူ႔အမအတြက္ေကာ၊ အသက္ေဘးလံုျခံဳဖို႔ အကူအညီေပးဖို႔။ သို႔ေသာ္...
"ညီမေရ... အဲ့မွာ တခုခု ျဖစ္ရင္ အမ ညီမ ကို မကယ္ႏိုင္ဘူးေနာ္။" မ်က္ႏွာ လြဲကာ မ်က္လံုးမ်ား ေအာက္စိုက္သြားသည္ဆိုကတည္းက လုပ္ရမွာ ေၾကာက္ေနသည္ကို သိလိုက္သည္။ ထို အခ်ိန္က ခဏတာ ၿငိမ္သက္သြားသည္။
"မလိုဘူး။ လိုက္မယ္။ ဒါမွ ညီမ အမတို႔ကို ေ႐ွာင္သင့္တာ ေျပာ လို႔ရမွာ။" အမက ဆက္ တားသည္။
"ၾကယ္ေလး... ညီမေလးရဲ႕ စိတ္ကို အမ ခ်ီက်ဳးတယ္။ ဒါေပမယ့္ ညီမေနကို ေနခဲ့ရမယ္။ ညီမ ကို အမ စိတ္မခ်လို႔ပါ ၿပီးေတာ့ ဒါက ေတာ္ေတာ္ အႏၱရာယ္ မ်ားတယ္။ ကေလးေတြ ေတာင္ မတတ္ႏိုင္လို႔ ေခၚသြားတာ။" ၾကယ္ေလး ဒုတိယအႀကိမ္ ဆူပုတ္ျပန္သည္။
"ဒါဆို ငါတို႔ အခု ဘယ္သြားၾကမွာလဲ။" ေကာင္းျမတ္ ျဖတ္ကာေမးသည္။ ပါရမီ႐ွင္၊ ေအာင္ျပည့္ရဲ႕ အမ၊ဝတ္ရည္နဲ႔ ေနျခည္ စကား တခြန္းတည္း ထြက္လာသည္။
VOUS LISEZ
မီးငွက္ေလး ပ်ံသည့္ပမာ
Science-Fiction"သင္အင္" ဆိုတဲ့ သခင္အုပ္စုႏွင့္ "က်ံဳး" ဆိုတဲ့ ကြၽန္အုပ္စု တဖက္က ျပည့္စံု ခ်မ္းသာျခင္းႏွင့္ သာယာျခင္း တဖက္က ေသာကေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔ အရာရာ မနည္း႐ုန္းကန္ရတဲ့ဘဝ ဒီ ဆန္႔က်င္ဘက္ ႏွစ္အုပ္စုၾကားမွာေမြးဖြားလာတဲ့ ကျပား တေယာက္ နဲ႔ ဘယ္လို ႐ုန္းကန္ရမလဲ ဆိုတာ... ႀက...
