မီးငွက္ေလး ပ်ံသည့္ပမာ

အခန္းေလးဆယ္

သူမ စိတ္ထဲ အရင္က သိခ်င္ေသာ ေမးခြန္းမ်ား တရဆက္ေပၚလာသည္။ အရင္က ထူးဆန္းလွေသာ ထြန္းျမတ္ရဲ႕ မိသားစုအေၾကာင္း၊ ထြန္းျမတ္အပါအဝင္ သူမ အရာ အာလံုး သိခ်င္ခဲ့သည္။ ထို ေမးခြန္း မ်က္ျမင္ သိရေတာ့မည္ျဖစ္သျဖင့္ အတိုင္းမသိ ဝမ္းသာမိသည္။ သို႔ေသာ္ ကိုယ့္အေျခအေနက ထြက္ေျပးေသာ အျပစ္သား တေယာက္ အေနႏွင့္ ေတြ႔ရမည္ဆိုေတာ့ မသက္သာ။

"ေတာက္ေတာက္ ေတာက္"
ထြန္းျမတ္ေခါက္လိုက္ေသာ တံခါးမွာ တံတိုင္းကဲ့သုိ႔ပင္ ႀကီးမားလြန္းလွသည္။ အကယ္၍သာ သူခိုး တေယာက္ အေနႏွင့္ တက္ရမည္ဆိုလ်ွင္ သက္သာမည္ မဟုတ္ပါ။

"ဘယ္သူပါလဲ? အို အ႐ွင္ ထြန္းျမတ္ပဲ။ ႂကြပါဗ်ာ"
မသိႏိုင္ေသာ ေနရာ တခုကေန ကိုယ့္ အနီးအနား ေျပာသလို ၾကားေနရသည္။ တခဏမအတြင္း အတြင္းမွာပင္ အေ႐ွ႕က ႀကီးမားေသာ တံခါး ႀကီးက အလိုအေလ်ွာက္ ပြင့္လာသည္။

"ေနမ လာ! မၾကာခင္ ငါတို႔ အိမ္ထဲေရာက္ေတာ့မယ္။"

ေနာက္ဆံုးေတာ့ သိခ်င္ခဲ့တဲ့ အေၾကာင္းအရာ ေတြကို ကိုယ္ေတြ႔ ျမင္ခဲ့ရၿပီ။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ သူအေသးစိတ္သိခ်င္ခဲ့တဲ့ သူ႔မိသားစု အေၾကာင္းအရာကို သိခဲ့ရၿပီ။

ျခံတံခါး အဖြင့္မွာတင္ ျခံ ထဲက စိုက္ပ်ိဳး မြမ္းမံထားေသာ သစ္ပင္ႀကီးမ်ားႏွင့္ ပန္းအိုးမ်ားကို အရင္ဆံုး ျမင္ရသည္။ ပန္းပင္မ်ားကိုလည္း တန္းလ်ား တန္းစီလ်က္ စိုက္ပ်ိဳး ထားသည္မွာ မ်ားျပား လွသလို အေရာင္အေသြး စံုလွသည္။ သစ္ပင္ႀကီးမ်ားကုိ ျပဳစသု ပ်ိဳးေထာင္ထားသည္မွာ ႀကီးမားလွသည့္ ထုထည္ႏွင့္ စိမ္းလန္းစိုေျပေနေသာ သစ္ရြတ္ အေရာင္တို႔က ျပသေနသည္။ ေနာက္ ကေန ဘာမ်ွ မေျပာဘဲ ေတာက္ေလ်ွာက္ လိုက္လာခဲ့ေသာ ထြန္းျမတ္တို႔၏ အိမ္မွာ အမွန္ေတာ့ ႀကီးလည္း ႀကီးမားသလို စိတ္ကူးယဥ္ လည္း ဆန္လွသည္။ ေနာက္အိမ္ထဲသုိ႔ ဝင္ေရာက္ရန္ ျဖစ္ေပၚလာသည့္ အိမ္ေ႐ွ႕ တံခါးမႀကီးကို ဖြင့္လိုက္သည္ႏွင့္ အမ်ွ ေနျခည္မွာလည္း တအံတဩ ျဖစ္ေနရသည့္ အေၾကာင္းအရာမ်ား ကို မ်ားစြာ မ်က္ျမင္ ေတြ႔ ျမင္ေနရၿပီ။ သူမ အေနႏွင့္ ပထမဆံုး အထပ္မ်ားမ်ားျပားျပား ပါရိွၿပီး ဘယ္ညာႏွစ္ဖက္ကို ရစ္ေခြကာ ဆင္းက်လာေသာ ေလွကားထစ္မ်ား၊ ပန္းခ်ီ ကႏုတ္ တို႔ႏွင့္ ျဖည့္စည္း ေပးထားေသာ အိမ္အလွကုိ သူမ အေနႏွင့္ ပထမဆံုး မွင္သက္ကာ ႏွစ္သစ္မိသည္ ဟု ဝန္ခံသည္။