မီးငွက္ေလး ပ်ံသည့္ပမာ

အခန္းႏွစ္ဆယ့္ေလး

"ၿဖိဴးေဝ!"

"ဒိုင္း!" "လ်ွီ!" "လ်ွီ!"

"အနက္သင္း မွ ဖြဲ႔သားမ်ား လြတ္ပါၿပီ။"

"အနက္ အသင္းမွ ၿဖိဳးေဝ ထြက္ပါၿပီ။"

"အျဖဴအသင္းမွ နင္းဆီ ထြက္ပါၿပီ။"

"အနက္ အသင္းမွ ဘုရင္၊ညီျပာမိူင္ ထြက္ပါၿပီ။
အျဖဴ အသင္း အႏိုင္ရရိွပါၿပီ။"
အျဖစ္အပ်က္ အရမ္း ျမန္လြန္ေနတယ္။ ဒီအသံေတြကို ၾကားေနရတာလည္း ၾကားသာ ၾကားေနရတာ၊ အရာေတြရဲ႕ လူပ္႐ွားမူက မ်က္လံုးထဲမွာ ၾကည္လင္ေနေပမယ့္လည္း ျမန္လြန္းတဲ့အျဖစ္အပ်က္ေတြၾကားမွာ မ်က္လံုးလိုက္မရေသး။ ဘယ္ကေန ဘယ္လိုေတြ စျဖစ္တာလဲ ဘယ္လိုေတာင္ စစဥ္းစားရပါ့။

"အျဖဴအသင္းမွ အႏိုင္ရရိွမူေၾကာင့္ အာလံုး ရဲ႕ အမွတ္ ငါးဆယ္စီ တိုးတက္ပါၿပီဗ်ာ။" ေျပာဆိုရဲ႕ ထႂကြေျပာဆိုမူက ကြင္းျပင္ မဝင္ခင္ dimension opener တံခါးထဲကေန ဟိန္းလြန္းေနတယ္။ လူေတြကလည္း သင္အင္၊က်ံဳး မေရြး ေပ်ာ္ရႊင္ျမဴးတူးေနၾကတာ စူးလြန္း၍ေအာ္သံ၊ တေျဖာင္းေျဖာင္းျမည္ေနေသာ လက္ခုပ္သံတို႔ႏွင့္၊ ဒီပြဲက ျမန္သာ ျမန္တာ၊ ပြဲေလးက ၾကည့္ေကာင္းထင္ပါရဲ႕။

"အျဖဴအသင္းမွ အမွတ္ ငါးဆယ္စီတိုးသြားတာေၾကာင့္ အမွတ္ အမ်ားဆံုး ၿပိဳင္ပြဲဝင္ ရဲ႕ နံပါတ္ ေတြကလည္း ေျပာင္းလဲ သြားခဲ့ပါတယ္။

အမွတ္အမ်ားဆံုး ၿပိဳင္ပြဲဝင္ နံပါတ္ တစ္ဆယ္၊ ႏွင္းဆီ တစ္ရာ ကိုးဆယ့္ ႐ွစ္

ဒုတိယ အမ်ားဆံုးၿပိဳင္ပြဲဝင္ နံပါတ္ ေလး ရႊန္းလဲ့ တစ္ရာ ႐ွစ္ဆယ့္ ခုႏွစ္

တတိယ အမ်ားဆံုးၿပိဳင္ပြဲဝင္ နံပါတ္ သံုး ၿဖိဳးေဝ တစ္ရာ ခုႏွစ္ဆယ့္ ကိုး။

တတိယၿပိဳင္ပြဲ စစ္တုရင္ ပြဲဟာ ၿပီး ဆံုးသြားၿပီျဖစ္သည့္ အတြက္ ဒီကေန႔ပြဲကို ဒီမွာပင္ ရပ္နား၍ ၿပီးဆံုးသြားပါၿပီ။" dimensions opener ထၾကေန တဆင့္ ရံု ထဲကို ၿပိဳင္ပြဲဝင္မ်ားက အခုမွ ပဲ ရံုထဲကို ဝင္လာလ်က္၊ ေနျခည္ဦးကေတာ့ က်ံဳးရံုး တံခါးေပါက္ ဝသို႔ ျပင္ေနၿပီ။

"ေဟ့!" ဒီေနရာမွာ မၾကားစဖူး ၾကားေနရတဲ့ အသံ၊ နည္းျပ ဦး တင္ထူးရဲ႕ အသံ။ ေခါင္းေတြ လွည့္လာၿပီ၊ အသံလာရာကို စုလာၾကသည္။ တံတိုင္ လို မျမင့္မားေပမယ့္ ေခါင္းေမာ့ၾကည့္ရံု ေတာ့ ျမင့္တဲ့တန္းေတြကေန ထြက္လာတဲ့ လာတဲ့ ေခါင္းေတြ၊ နည္းျပ တင္ထူးႏွင့္ ျမင္းပ်ံေလးေယာက္။