မီးငွက္ေလး ပ်ံသည့္ပမာ

အခန္းႏွစ္ဆယ့္ကိုး

သားေကာင္လိုက္တမ္း ဒုတိယရက္ မနက္ ေစာေစာ။

အာလံုးအတြက္ ပြဲၿပီးရန္ ႏွစ္ရက္ေပါင္း နာရီ ၄၈နာရီ ထက္အနည္းငယ္ပိုကာ အခ်ိန္ကား ရိွေနၿပီ။ ပထမရက္ေတာ့ မုဆိုးမ်ားက ေအးေအးလူလူႏွင့္ သားေကာင္ ေနာက္ကို လိုက္မလာၾကေသး။ ေအးေအးလူလူႏွင့္ လိုက္မည္ဟု ဆံုျဖတ္ထားဟန္ေပါက္သည္။ ေျခရာမ်ား မ်က္ျခည္ေဖ်ာက္ထားခဲ့သည္ယ ေထာင္ေခ်ာက္မ်ား ဆင္ထားခဲ့သည္။

ေ႐ွးႏွစ္မ်ားက တစိုက္မတ္မတ္ သံုးစြဲခဲ့ေသာ ေထာင္ေခ်ာက္မ်ား မ်ားစြာ ေထာင္ခဲ့ၿပီးမွ လာေသာေၾကာင့္ လမ္းမွာ အဖြဲ႔သားမ်ား ေထာင္ေခ်ာက္ အငိုက္က်သြားေသာေၾကာင့္ ကယ္ဆယ္ရင္း တရက္ေတာ့ ကုန္သြားၿပီ။ မနက္ေစာေစာ ေနက ဖံုးလြမ္းထားေသာ သစ္ပင္တို႔ၾကားကေန ထိုးထြက္လ်က္ အလယ္က သားေကာင္ အဖြဲ႔တို႔ နားခိုရာ ေျမကြက္လပ္ကို တျဖည္းျဖည္း လင္းလက္ကာ က်လာသည္။

ဒုတိယရက္၊ သားေကာင္ ေတြကို ေနမဝင္ခင္ အစာ႐ွာ ႐ွာၾကရေတာ့မည့္ မုဆိုးမ်ား၊ ေပးထားေသာ အခ်ိန္မွာလည္း မေလာက္ေတာ့မည္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ 'ဒီအမဲကို ရမွ ျပန္မယ္' လို႔ ဇြဲ ေကာင္းေကာင္း ႏွင့္႐ွာႏိုင္ေလာက္သည္ အမဲလိုက္ မုဆိုး တို႔ကို သားေကာင္တို႔ဘက္ကလည္း ကိုယ့္ အသက္မပါေအာင္ သတိနဲ႔ ေနရေတာ့မည္။

"ငါတို႔ ဒီမွာပဲ ႏွစ္ရက္ဆက္တိုက္ေနမွာလား။" ၿဖိဳးေဝေမးေသာ စကားကို ေနျခည္က ထိုးထြက္ေနေရာင္ ၾကားေတြကေန မတ္တပ္ရပ္ကာ အျပင္က အေျခအေနကို ၾကည့္လ်က္။

"ဟုတ္တယ္ ေနမယ္ အခုေတာ့ ငါတို႔ အမဲလိုက္႐ွာရမယ္။ အျဖဴကို အေျခအေနၾကည့္ရမယ္။ ေထာင္ေခ်ာက္ေတြ ဆက္ေထာင္ရမယ္။ မေန႔က ေထာင္ခဲ့တဲ့ ေထာင္ေခ်ာက္ ေတြမွာ အမဲ ရိွမရိွ သြားၾကည့္ရမယ္။ ၿပီးမွ ညေရာက္မွ ဒီမွာ ျပန္ေရာက္လာမယ္။" ႐ူခင္းၾကည့္ၿပီး မိုးေလဝသ အေျခအေနသံုးသပ္ကာ တခါတည္း ေျပာေနေသာ ေနျခည္ကို အဖြဲ႔သားမ်ားအာလံုး ထဲမွ ပိုင္ၿဖိဳး ထိုေနာက္မွ စကား တခြန္းေျပာေတာ့သည္။

"ငါတို႔ အဲ့ဒါဆို လူစုခြဲဖို႔ သြားရမယ္ ထင္တယ္။"

"ဒီမွာ အဖြဲ႔ ကြဲၿပီး လိုက္႐ွာတာကို ဟိုဘက္ အဖြဲ႔လိုက္ လိုက္မယ္ဆိုရင္ေကာ။" မ်ိဳးကို ျပန္လည္ကာ ေမးခြန္းထုတ္ေသာေၾကာင့္ ၿငိမ္သက္သြားသည္။ ဟုတ္သည္။ အဖြဲ႔ခြဲကာ လိုက္႐ွာလ်ွင္ ျမန္မည္။ သုိ႔ေသာ္ တေယာက္တေယာက္ကေတာ့ ဖမ္းမိမည္မွာ ေသခ်ာသည္။ အဖြဲ႔လိုက္႐ွာလ်ွင္ ၾကာမည္။ ဒါကိုက သူတို႔ေခါင္းထဲမွာ ကြၽန္းကို အခ်ိန္မီ မေရာက္မွာ စိုးရိမ္ေနၾကျခင္းသာ။