အခန္းသံုး

596 51 26
                                    

"ဘယ္လိုအူေၾကာင္ေၾကာင္လူနဲ႔ေတြ႔ေနတာပါလိမ့္"

"ဒီတေယာက္ကို ငါ ရင္းရင္းႏွီးႏွီးေတြ႔ဖူးသလိုလိုပဲ စိတ္ထဲမွာ..." ေသေနေသာေတာဝက္ကို အတန္ၾကာစိုက္ၾကည့္လ်က္

"အို ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေသခ်င္းဆိုးေလး သင္းေၾကာင့္ အခီ်ႀကီးရတဲ့ အမဲ တဝက္ပဲက်န္ေတာ့တယ္။ ေတာဝက္ကိုသာ အပိုင္းပိုင္းခုတ္ၿပီး ရေသာ အသားကို အိတ္ႏွင့္ ထမ္းလိုက္သည္။

"အခုေတာ့ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ အမဲက မ်ားတယ္ဆိုေတာ့လည္း သည္းခံလိုက္ပါမယ္ေလ"အမဲကို ထမ္းလ်က္ ျပန္လာခဲ့လိုက္သည္။အီ! ဘယ္လိုေတာင္ ေလာကႀကီးဆန္းၾကယ္ရတာလဲ။ အိမ္တံခါးဝမွာ ေသခ်င္းဆိုးႀကီး အခြန္ေကာက္တာနဲ႔လည္း မတူ။ ဘာမွ မယူပဲ ျပန္ထြက္သြားၿပီ သင္အင္ေတြေရာ အမ်ားႀကီးပဲ ဘာလို႔ပါလိမ့္။ ေနျခည္ဦး တေယာက္ စိုးရိမ္ေဇာႏွင့္ အိမ္သို႔ အျမန္ေျပးလိုက္သည္။

"ဟင္" ေနျခည္ဦးခမ်ာ မ်က္လံုးအျပဴးသား ခါတိုင္းအခြန္လာေကာက္လ်ွင္ ေၾကာက္တတ္ေသာ ဝါေလးေကာ၊ ၾကယ္ကေလးေကာ မ်က္ႏွာ ညႇိဳး ေနက်၊ ဦးကလည္း မ်က္တည္တည္ႀကီးႏွင့္ စာဖတ္တတ္သည္။ ယခုျမင္ကြင္းမွာ ဆန္းေလသည္။ အမဲလိုက္၍ ေမာေနေသာ စိတ္ပင္ ေပ်ာက္သြားသည္။ တအိမ္သားလံုး ကေနသည္။ ဦးကလည္း အခ်ိန္ ဆယ္စုမနည္း ၾကာေညာင္းေနသည့္ သီခ်င္းဖြင့္စက္မွ သီးခ်င္းျမဴးျမဴးေလးေတြ ဖြင့္ထားသည္။ သင္အင္တို႔လည္း ၾကားမည္ထင္သည္။ စိတ္သိခ်င္ေဇာႏွင့္ အသံပင္ ျပတ္ျပတ္သားသား မထြက္ ေတာ့။

(Name- I vow to thee country

ျပန္ဖတ္တဲ့လူအတြက္ edit ေၾကာင့္ပိုေကာင္း၊ပို႐ွင္းေပမယ့္ ေတာ္ေတာ္ၾကာမွ လုပ္လို႔ ပါတယ္။)

"ဘာေတြ ျဖစ္ကုန္ၾကတာလဲ။" တအိမ္သားလံုး လွည့္ၾကည့္ေသာ မ်က္လံုးမ်ားမွာ လက္လ်က္ ေပ်ာ္ေနၾကပံုမ်ားသာ။ၾကယ္ကေလးလည္း ထူးထူးဆန္းဆန္း ပါးေတြရဲေနသည္။

"အမေရ အေၾကာင္းစံုေျပာျပရဦးမယ္ အခ်ိန္ကသာ ခဏေလး အျဖစ္အပ်က္ေတြက အမ်ားႀကီးပဲ" ၾကယ္ကေလးကို လက္ဆြဲေခၚ၍ အိမ္ေ႐ွ႕က ဒန္းတြင္ ႏွစ္ေယာက္သား ထိုင္လုပ္သည္။

မီးငွက္ေလး ပ်ံသည့္ပမာ Where stories live. Discover now