"သားသားေလး ေရ... အိုး! ၾကည့္ဦး ဒီကေလးေလး ေဆာ့ေနတာပဲ"
ငယ္ငယ္က ေဆာ့တတ္တဲ့ စက္ေလယာဥ္ပ်ံေလး တခု၊ ေျခာက္ႏွစ္သားေလး ကိုယ္ထြင္ၿပီး ေဆာ့ခဲ့ အရသာက ဘယ္နဲ႔မွ မတူဘူး။ တီထြင္ ၿပီးတိုင္း ဦးဦး ကို သိပ္ျပခ်င္ခဲ့တယ္။ ဦးဦးလို ေခၚေနခဲ့ေပမယ့္ ခံစားခ်က္ေတြက အေဖအရင္းကို ေတြ႔ေနရတာနဲ႔ ဘာမွ မျခားပါဘူး။
"ဦးဦး ေလယာဥ္... ေကာင္းလား"
"ေကာင္းတာေပါ့ သားေလး ဒါနဲ႔ အျပင္မွာ မေဆာ့ခ်င္ဘူးလား။"
ကေလးပီပီ အေဆာ့မက္တဲ့အရြယ္၊ စူးစမ္းတတ္တဲ့ အရြယ္ ေတြခ်ိန္ မေပးပဲ ေဇာက္ခ် ေခါင္းညိတ္ ျပလိုက္သည္။ ေနာက္ပါသြားၿပီး ေခၚလာခံရတဲ့ ေနရာ က စိမ္းစိမ္းႀကီးေတြနဲ႔ အရြက္ေတြက အေခ်ာင္းလိုက္ အေခ်ာင္းလိုက္ ၾကမ္းျပင္ေပၚကို ေပါက္ေပါက္လာတာ၊ သားတို႔ ေနတဲ့ ေျပာင္ေျပာင္လက္လက္ ၾကမ္းျပင္ ႀကီး နဲ႔ မတူဘူးရယ္။
"သား ဒါေတြက ျမက္ပင္လို႔ေခၚတယ္။ ဒါေတြက ညိဳညိဳ မဲမဲ ေျမဆိုတဲ့ အရာရယ္၊ မိုးေပၚေနရြာရင္ က်လာတဲ့ ေရလိုမိုးေတြက ကူညီေပးလို႔ ျမက္ပင္ဆိုတဲ့ အရာေပါက္လာတာ သားရဲ႕။ ဒါေတြ ၾကားေတြမွာ အေကာင္ေတြ ရိွေနတတ္ေပမယ့္ အဲ့ အရြက္ကိုယ္တိုင္ကေတာ့ အႏၱရာယ္ မေပးဘူးေလေနာ္။ စနင္းၾကည့္..."
ၾကမ္းျပင္နဲ႔ ကြာဟေနတဲ့ ကားေပၚကေန တံခါးကို ဖြင့္လိုက္သည္။ ေနာက္ ေသးငယ္ေသာ ကြၽန္ေတာ္ ခႏၶာကိုယ္ကို မကာ အဲ့ အရြက္ေတြေပၚ ညင္ညင္သာသာ ခ်လိုက္သည္။ မျမင္ဖူးေသးေသာ အရာမို႔ ေၾကာက္ေနခဲ့သည္ေတာ့ အမွန္၊ သုိ႔ေသာ္ ဖိနပ္ဝတ္ထားေသာ ေျခေထာက္ကို ၾကမ္းျပင္ ႏွင့္ ထိသြားသည္ကို မွိတ္၍မျမင္ေသာ ၾကားထဲက ခံစားမိသည္။
ေနာက္လြတ္လိုက္သည့္ အခ်ိန္ဖိနပ္ကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ညိဳညိဳ အေရာင္ တို႔ႏွင့္ ျဖဴေနေသာ ေျပာင္ဖိနပ္ကို ညစ္ေပသြားေစသည္။ သုိ္႔ေသာ္ ျမက္ပင္ေပၚ နင္းရေသာ အရသာကို ကြၽန္ေတာ္ စိတ္လူပ္႐ွားမိသည္။ ထို အပင္မ်ားကို နင္းလိုက္၍ ၾကားရေသာ အသံကို ထပ္ၾကားခ်င္သည္။ ေနာက္ ဦးဦး ႏွင့္အတူ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ျမင္ေနရေသာ စိမ္းစိမ္းအရာတို႔ကို ေလ့လာၾကည့္သည္။
KAMU SEDANG MEMBACA
မီးငွက္ေလး ပ်ံသည့္ပမာ
Fiksi Ilmiah"သင္အင္" ဆိုတဲ့ သခင္အုပ္စုႏွင့္ "က်ံဳး" ဆိုတဲ့ ကြၽန္အုပ္စု တဖက္က ျပည့္စံု ခ်မ္းသာျခင္းႏွင့္ သာယာျခင္း တဖက္က ေသာကေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔ အရာရာ မနည္း႐ုန္းကန္ရတဲ့ဘဝ ဒီ ဆန္႔က်င္ဘက္ ႏွစ္အုပ္စုၾကားမွာေမြးဖြားလာတဲ့ ကျပား တေယာက္ နဲ႔ ဘယ္လို ႐ုန္းကန္ရမလဲ ဆိုတာ... ႀက...
