Last Star 46
Ethan's POV
She text me late at night. So I don't kno what to say, if she will said to hurt my feelings for her agan. But I guess, I must go. The last words, 'I will come.' It makes me feel that those words are sincere.
Hindi ko na rin naman papatagalin pa ang hindi namin pagkakaintindihan. Kailangan. Maging maayos ang lahat to make up things right. Hindi naman kasi lahat ng problema nagagawan agad ng paraaan pero I will do it para sa aming dalawa na rin naman.
I'm preparing up my self, I don't know what she does to do. She break me up because of that reason, wala naman akong magawa kasi that's her decision and I have my own. Sinabihan niya ako na mag-quit sa pagiging recording star ko, but I know what she feels like. Gugustuhin ko man pero mas sinundan ko ang pangarap ko.
"Ate, I'll go!" Paalam ko kay Ate Aidee at ako naman ay lumabas na ng bahay. Sa seaside niya balak kami mag-usap bakit doon pa? Magkalapit na lang naman ang bahay namin, ah, hindi niya pa pala alam na magka-subdivision na kaming dalawa.
Ini-start ko na rin naman ang engine ng sasakyan ko. Quarter to nine na rin naman pagkatingin ko sa orasan ko. Siguro naman ay mabilis rin naman akong makakarating sa seaside dahil medyo umaga pa naman. Habang nasa biyahe ako ako may napagtanto ako.
Ako pala dapat ang gumawa ng paraan para magkaayos kami ni Reizel. Hindi dapat siya 'yung nag-first move para makipag ayos. Medyo nakakababa sa aming mga lalaki kapag mga babae pa ang humingi ng tawad. But I know this is the day we're Reizel and I going to be okay again.
Habang nasa kahabaan ako ng padadrive ay maraming sumisingit kaya muntik na rin ako magasgasan sa ginagawa nila. Nang may isang sumingit, umiwas naman ako bigla at sa pagka-iwas ko ay may paparating na sasakayan. I stomp the break hard at pinatunog ang busina.
--STAR--
Reizel's POV
Nakarating naman ako sa seaside at wala pa siya doon. Umupo muna ako sa bench na hindi nasisilawan ng araw. I can feel the pollution here kahit katabi ng dagat ito. Wala pa naman gaanong tao dito sa seaside kaya hindi naman hassle sa akin na pagkaguluhan ako dito. Hindi naman ako naka-make ups, naka shades ako para hindi talaga makilala.
I look at my watch on phone at lagpas alas nueve na. Hindi ba siya tutuloy ngayon sa akin? Hindi ba talaga siya makikipag-ayos sa akin? Siguro na late lang din ng gising 'yun at darating rin naman siguro agad 'yun.
Few minutes na ang nakalipas ng dumating ako rito. Matraffic ba? Hindi naman diba, medyo may kalayuan nga itong seaside pero ng ako naman ang bumyahe ay hindi naman. Actually, ang luwag nga ng daan eh.
May mga tao tao na ring dumadaan dito sa seaside at tumatambay. Kapag lumilingon sila sa akin siya namang iwas ko. Mamaya pag-tripan pa ako ng mga ito.
"Reizel?" And that's it. Humarap naman ako sa kanya at halos magulat ng makita niya ako. Halos pareho pareho lang naman ang mga reaksyon ng publiko kapag nakikita nila ako. Napabilog pa ang bibig niya. Nginitian ko na lamang siya pero nag aligaga agad siyang may kinuha sa bulsa niya.
She handed over me some personalized keychains na gawa sa clay. Lalo lang ako natuwa ng iabot niya ang chibi ko. Gawa rin siya sa clay. Ang cute talaga. I wonder lang kung bakit niya dala dala, so what if hindi niya ako nakita ngayon malamang dala dala niya 'yan.
BINABASA MO ANG
One Last Star (Soon to be published under LIB)
Romance[Soon to be PUBLISHED under LIB] Lahat tayo ay may hinahangaan. Minsan minamahal na natin sila pagiging idolo natin sa kanila. Gumawa nang mga paraan para mas mapalapit sa kanya. Pero sa paglapit mo sa kanya, pwedeng magbago ang buhay niyo. Hind...