Last Star 47
I don't know what should I do if Ethan is in that situation. I promise would not break anyone's trust for that just kind of reason. Then I realize how he loves me, he just waited for me if I'm coming back. Sure I will, because I've been waiting for him too. He's my happy ending, I know.
He will take me to a place, I don't know where it is but I feel it kinda so special.
"Ethan, nasaan na ba tayo?" I asked. Nakapiring ang mga mata ko kasi sabi niya, well surprised nga naman daw. It was an unexpected date huh?
"Just relax, Reizel." He said. I feel like I'm perfectly inlove again after all the pain we've been through, in one day it's fade away.
"Okay..." I sigh. I remember when the time the I fall for him, its too obvious that I fall fast. But love just do that. Anything happen, love is behind all the things.
I didn't expect na ganito kaagad kami magkakaayos ni Ethan. In a just poof, nawala lahat nung mga inis at pride namin sa isa't isa. Kasi kapag nagmahal ka na talaga hindi mo na pwedeng bawiin kasi nahulog ka, kuung may sasalo mas maganda kasi pwede rin siyang ma-fall sayo. Taray 'no?!
Ilang minuto rin ang nagtagal pero hindi pa rin ata kami nakakarating sa sinasabing lugar ni Ethan. Hindi naman ata magagalit si Ethan if I took of the blindfold.
"Hep! Hep! Don't." Banta niya sa akin. Napabuntong hiningan naman ako sa kanya. Bahagya rin naman ako napangiti. Maybe the place is so kinda special nga rin kaya ganun.
"Bakit naman kasi ang tagal?" Pagmamaktol ko. May naramdaman naman akong humawak sa baba ko kaya nakiliti ako at iniwas ang kamay niya sa baba ko. He tickled my chin. Ano naman kayang trip nito.
Napa-crossed arms na lang ako. Lumalamig ang loob ng kotse kaya gininaw ako bigla tinindigan ng balahibo. Err, I don't know what it is.
Ilang saglit lang ay huminto na rin ang sasakyan at namatay na ang engine. Na-aligaga ako bigla ewan ko ba. Baka iwan kasi ako ni Ethan dito. Kinapa ko agad ang kaliwang bahagi para makapa si Ethan and I was like. Uh oh. Nasaan na siya?
"Ethan?!" Natataranta kong tawag sa pangalan niya. Don't you dare to leave me here. I sudden heard na pagbukas ng pintuan sa gilid ko. Biglang bumilis naman ang tibok ng puso ko. Mamaya kidnapper yan o holdaper at pagtangkaan pa ako.
"Hold on, Reizel." And he gets my hand. Nakahinga naman ako ng maluwag ng marinig ang boses niya. I'm safe, hindi lang talaga ako sanay ng pinipiringan kasi baka kung anong balak akin.
"Nandito na ba tayo?" Mahigpit kong hawak sa kanyang mga kamay. What if, hindi niya ako alalayan sa paglalakad ko at matumba na lang ako bigla? Paano kaya 'yun? For sure, hindi ako makakapag concert niyan dahil few days ahed na lamang ay concert ko na.
Mabilis na tumakbo ang araw, mabilis rin maghilom lahat ng sakit. If you want to accept the things that you feel in safe, don't hesitate and don't try because everything may happen for a reason.
"Take my hand," Ethan said. Napangiti na lang ako sa sinabi niya kasi kanina ko pa rin naman hawak hawak ang kamay niya. "Don't fall hard, because you will break again." Nawala ang ngiti ko sa sinabi niya but its just something the past na nilingon muli pero hindi na babalikan.
BINABASA MO ANG
One Last Star (Soon to be published under LIB)
Romance[Soon to be PUBLISHED under LIB] Lahat tayo ay may hinahangaan. Minsan minamahal na natin sila pagiging idolo natin sa kanila. Gumawa nang mga paraan para mas mapalapit sa kanya. Pero sa paglapit mo sa kanya, pwedeng magbago ang buhay niyo. Hind...
